نامه حجتالاسلام قرائتی درباره توجه به قرآن درآستانه ماه رمضان
چرا قرآن را جدی نمیگیریم؟
حجت الاسلام والمسلمين محسن قرائتي در آستانه فرا رسيدن ماه مبارك رمضان توصيههايي براي بهرهمندي هر چه بيشتر از قرآن كريم ارائه كرده است كه بدين شرح است:
بسم الله الرحمن الرحيم
شهر رمضان الذي انزل فيه القرآن
همانگونه كه ماه رجب و شعبان دستورات ويژه دارد كه براي آمادگي ماه مبارك رمضان است و همانگونه كه مسئولين براي سفرهاي نوروزي و تابستاني تداركات ويژهاي در نظر دارند و همانگونه كه ماشينهاي هوا گرفته در سراشيبي روشن ميشود و سراشيبي عبادت و تلاوت و تدبير و تفسير ماه رمضان است. لازم است حوزههاي علميه نيز براي ماه قرآن آمادگي خاصي داشته باشند.
هدف حوزهها تربيت عالم رباني است كه قرآن، كليد رباني شدن را استمرار در تعليم كتب آسماني ميداند: «كُونُواْ رَبَّانِيِّينَ بِمَا كُنتُمْ تُعَلِّمُونَ الْكِتَابَ وَبِمَا كُنتُمْ تَدْرُسُونَ».
بحمدالله در اين سالها در حوزهها بهخصوص حوزه علميه قم صدها نفر از مدرسين در كنار درسهاي رسمي به تفسير پرداختهاند و كمكم درس تفسير از درس جانبي و حاشيه اي وارد متن ميشود.
درس تفسير بايد جايگاه خود را در منابر و خطبهها و مدارس علميه به دست آورد.خداوند به پيامبرش ميفرمايد: كلام و سخنراني تو بايد براساس قرآن باشد نه شعر و خواب و قصه و تاريخ (لتبين الناس ما نزل اليهم) و اگر از داستان و تاريخ و رؤياها بهره ميگيريم بايد در حاشيه باشد.
با اينكه اهل بيت پيامبر عزيز، مظلومند، ولي رسول گرامي از مظلوميت آنان گلايه نميكند بلكه از مهجوريت قرآن شكايت دارد: «يا رب ان قومي اتخذوا هذا القرآن مهجورا».
برخورد ضعيف با قرآن مورد توبيخ است: «افبهذا الحديث انتم مدهنون»، و تدبر نكردن در آن با دو توبيخ همراه است: «افلايتدبرون القرآن ام علي قلوب اقفالها».
قرآن ذكر است به دليل «نحن نزلنا الذكر» و اگر به آن بي اعتنائي شود زندگي نكبت بار به سراغ ما خواهد آمد:
«وَمَنْ أَعْرَضَ عَن ذِكْرِي فَإِنَّ لَهُ مَعِيشَةً ضَنكًا».
امروز در سايه انقلاب اسلامي، درهاي دانشگاه به سوي تفسير باز شده است و مقام معظم رهبري در نامه به جوانان آمريكا و اروپا فرمود براي شناخت اسلام به جاي رسانهها از خود قرآن بهره گيرند. وظيفه حوزهها آن است كه طلاب جوان را با قرآن و روش تفسير صحيح و جامع آشنا نمايند تا استفاده ناقص را از ديگران بگيرند.
چه عالم نماهائي در دنيا به مردم گفتند كه اطاعت از اولي الامر به دستور قرآن واجب است و اولوالامر را با بني اميهها و بني عباسها و امروز به آل سعود و آل خليفه و امراء و پادشاهان تطبيق و مردم را اسير اين مفسدين كردند.
اگر ما در تفسير اولوالامر نگاه جامعي داشته باشيم كه قرآن در كنار اطاعت از اولو الامر در آيات ديگري اطاعت از افراد گناهكار، كفور، مسرف، مهين، مفسد، بدسابقه، غافل، هوسباز، افراطي، جاهل و… را با جملات «لا تطع و لاتطیعوا و لا تتبع و لا تتبعوا» نهي كرده هرگز مسير رشد انسان از ولايت اولياء خدا به پذيرش ولايت طاغوتها تبديل نميشد.
ما با انس با قرآن ميتوانيم مواعظ خود را با قرآن گره بزنيم: «فذكر بالقرآن من يخاف وعيد».
ما با انس با قرآن ميتوانيم درس اخلاق و تهذيب خود را با آيات اخلاقي گره بزنيم
ما ميتوانيم با انس با قرآن پاسخ همه سئوالات را بدهيم:«آيات للسائلين».
ما ميتوانيم تمام مشكلات روحي و اجتماعي را حل كنيم :«و ننزل من القرآن ما هو شفاء».
ما مي توانيم با نور قرآن ظلمات را روشن كنيم: «لتخرج الناس من الظلمات الي النور».
ما ميتوانيم در اردوهاي تابستاني و زمستاني (رحله الشتاء و الصيف) محور دروس تابستاني را تفسير سورهاي در قرآن قرار دهيم.
ما ميتوانيم با دقت در آيات به علومي دست يابيم كه امام رضا (ع) فرمود: (من اراد العلم فليثور القرآن).
امروز دنيا از آب، بنزين ميسازد كه شايد آيه ما (و اذالبحار سجرت) اشاره به آن باشد.
امروز از يك كلمه (لونها تسر الناظرين) دانشكده روان شناسي رنگها را ايجاد كرده اند.
چرا كتابي كه به قول حضرت علي(ع) (بحر لایدرك قعره = دریائی با عمق ناشناخته) است را جدي و جديتر از قبل نگيريم.
به هرحال تابستان و تعطيلات آن از يك سو و ماه رمضان بهار قرآن از سوي ديگر و وجود اردوهاي تابستاني و حدود يك ميليون معلم و پنج ميليون دانشجو و ميليونها نسل نو فرصتي است كه اگر خداي ناكرده بهره نگيريم حسرتي در يومالحسرهًْ خواهيم داشت.
مديران و مدرسان و متوليان حوزههاي علميه سراسر كشور در اين يك ماه كه فرصت داريم با تدبيري كه با مشورت ائمه جمعه و جماعات و سازمانهاي فرهنگي ميانديشند اقدامي در شأن قرآن انجام دهند.
از: پايگاه اطلاع رساني حج
بسم الله الرحمن الرحيم
شهر رمضان الذي انزل فيه القرآن
همانگونه كه ماه رجب و شعبان دستورات ويژه دارد كه براي آمادگي ماه مبارك رمضان است و همانگونه كه مسئولين براي سفرهاي نوروزي و تابستاني تداركات ويژهاي در نظر دارند و همانگونه كه ماشينهاي هوا گرفته در سراشيبي روشن ميشود و سراشيبي عبادت و تلاوت و تدبير و تفسير ماه رمضان است. لازم است حوزههاي علميه نيز براي ماه قرآن آمادگي خاصي داشته باشند.
هدف حوزهها تربيت عالم رباني است كه قرآن، كليد رباني شدن را استمرار در تعليم كتب آسماني ميداند: «كُونُواْ رَبَّانِيِّينَ بِمَا كُنتُمْ تُعَلِّمُونَ الْكِتَابَ وَبِمَا كُنتُمْ تَدْرُسُونَ».
بحمدالله در اين سالها در حوزهها بهخصوص حوزه علميه قم صدها نفر از مدرسين در كنار درسهاي رسمي به تفسير پرداختهاند و كمكم درس تفسير از درس جانبي و حاشيه اي وارد متن ميشود.
درس تفسير بايد جايگاه خود را در منابر و خطبهها و مدارس علميه به دست آورد.خداوند به پيامبرش ميفرمايد: كلام و سخنراني تو بايد براساس قرآن باشد نه شعر و خواب و قصه و تاريخ (لتبين الناس ما نزل اليهم) و اگر از داستان و تاريخ و رؤياها بهره ميگيريم بايد در حاشيه باشد.
با اينكه اهل بيت پيامبر عزيز، مظلومند، ولي رسول گرامي از مظلوميت آنان گلايه نميكند بلكه از مهجوريت قرآن شكايت دارد: «يا رب ان قومي اتخذوا هذا القرآن مهجورا».
برخورد ضعيف با قرآن مورد توبيخ است: «افبهذا الحديث انتم مدهنون»، و تدبر نكردن در آن با دو توبيخ همراه است: «افلايتدبرون القرآن ام علي قلوب اقفالها».
قرآن ذكر است به دليل «نحن نزلنا الذكر» و اگر به آن بي اعتنائي شود زندگي نكبت بار به سراغ ما خواهد آمد:
«وَمَنْ أَعْرَضَ عَن ذِكْرِي فَإِنَّ لَهُ مَعِيشَةً ضَنكًا».
امروز در سايه انقلاب اسلامي، درهاي دانشگاه به سوي تفسير باز شده است و مقام معظم رهبري در نامه به جوانان آمريكا و اروپا فرمود براي شناخت اسلام به جاي رسانهها از خود قرآن بهره گيرند. وظيفه حوزهها آن است كه طلاب جوان را با قرآن و روش تفسير صحيح و جامع آشنا نمايند تا استفاده ناقص را از ديگران بگيرند.
چه عالم نماهائي در دنيا به مردم گفتند كه اطاعت از اولي الامر به دستور قرآن واجب است و اولوالامر را با بني اميهها و بني عباسها و امروز به آل سعود و آل خليفه و امراء و پادشاهان تطبيق و مردم را اسير اين مفسدين كردند.
اگر ما در تفسير اولوالامر نگاه جامعي داشته باشيم كه قرآن در كنار اطاعت از اولو الامر در آيات ديگري اطاعت از افراد گناهكار، كفور، مسرف، مهين، مفسد، بدسابقه، غافل، هوسباز، افراطي، جاهل و… را با جملات «لا تطع و لاتطیعوا و لا تتبع و لا تتبعوا» نهي كرده هرگز مسير رشد انسان از ولايت اولياء خدا به پذيرش ولايت طاغوتها تبديل نميشد.
ما با انس با قرآن ميتوانيم مواعظ خود را با قرآن گره بزنيم: «فذكر بالقرآن من يخاف وعيد».
ما با انس با قرآن ميتوانيم درس اخلاق و تهذيب خود را با آيات اخلاقي گره بزنيم
ما ميتوانيم با انس با قرآن پاسخ همه سئوالات را بدهيم:«آيات للسائلين».
ما ميتوانيم تمام مشكلات روحي و اجتماعي را حل كنيم :«و ننزل من القرآن ما هو شفاء».
ما مي توانيم با نور قرآن ظلمات را روشن كنيم: «لتخرج الناس من الظلمات الي النور».
ما ميتوانيم در اردوهاي تابستاني و زمستاني (رحله الشتاء و الصيف) محور دروس تابستاني را تفسير سورهاي در قرآن قرار دهيم.
ما ميتوانيم با دقت در آيات به علومي دست يابيم كه امام رضا (ع) فرمود: (من اراد العلم فليثور القرآن).
امروز دنيا از آب، بنزين ميسازد كه شايد آيه ما (و اذالبحار سجرت) اشاره به آن باشد.
امروز از يك كلمه (لونها تسر الناظرين) دانشكده روان شناسي رنگها را ايجاد كرده اند.
چرا كتابي كه به قول حضرت علي(ع) (بحر لایدرك قعره = دریائی با عمق ناشناخته) است را جدي و جديتر از قبل نگيريم.
به هرحال تابستان و تعطيلات آن از يك سو و ماه رمضان بهار قرآن از سوي ديگر و وجود اردوهاي تابستاني و حدود يك ميليون معلم و پنج ميليون دانشجو و ميليونها نسل نو فرصتي است كه اگر خداي ناكرده بهره نگيريم حسرتي در يومالحسرهًْ خواهيم داشت.
مديران و مدرسان و متوليان حوزههاي علميه سراسر كشور در اين يك ماه كه فرصت داريم با تدبيري كه با مشورت ائمه جمعه و جماعات و سازمانهاي فرهنگي ميانديشند اقدامي در شأن قرآن انجام دهند.
از: پايگاه اطلاع رساني حج