شهید «احمدرضا احدی» به تاریخ آبان سال 1345 در اهواز متولد شد. همزمان با آغاز جنگ تحمیلی، به عنوان مهاجر جنگی همراه خانواده به ملایر بازگشت. در سال 64 در کنکور سراسری رشته  تجربی رتبه اول را کسب کرد و در پزشکی  دانشگاه شهید بهشتی تهران پذیرفته شد و در آنجا به ادامه تحصیل پرداخت.  او  نخستین بار در سال 61 به جبهه رفت و در عملیات رمضان شرکت کرد و در همین عملیات مجروح شد و سرانجام در شب 12 بهمن ماه سال 65 به شهادت رسید و در آرامگاه عاشورای ملایر به خاک سپرده شد.
نوشته‌های «شهید» در مورد شوق لقاء‌الله:                                                                                                    
 دیگر نمی‌خواهم زنده بمانم. من محتاج نیست شدنم. من محتاج توام. خدایا! بگو ببارد باران، که کویر شوره‌زار قلبم سال‌هاست که سترون مانده است. من دیگر طاقت دوری از باران را ندارم.
خدایا! دیگر طاقت ماندن ندارم، بگذار این خشکزار وجودم، این مرده قلب من دیگر نباشد! بگذار این دیدگان دیگر نبینند. بس است هر چه دیده‌اند. بگذار این گوش‌ها اسم دیگر نشنوند. بس است هر چه شنیده‌اند. بگذار این دست و پاها دیگر حرکت نکنند. بس است هر چه جنبیده‌اند.
خدایا! دوست دارم، تنهای تنها بیایم، دور از هر کثرتی؛ دوست دارم، گمنام بیایم، دور از هر هویتی.
خدایا! اگر بگویی لیاقت نداری، خواهم گفت لیاقت کدام یک از الطاف تو را داشته‌ام؟
خدایا! دوست دارم سوختن را؛ فنا شدن، از همه جا جاری شدن، به سوی کمال انقطاع روان شدن.