روزنامه آفتاب یزد در یادداشتی نوشت: آقای دکتر روحانی در غیاب دولتمردان بزرگ دوران سازندگی و اصلاحات و ملغمه و معجونی از افکار تکنوکراتی و سیاسی در انتخابات خردادماه سال 1392 با وجود جناح اصولگرا که دارای تشتت فکری بوده و همگرایی آرمانی و عملی نداشتند و امتحان پس داده نیز بودند و با وجود چهره نخبه و سیاستمدار کارکشته لیکن محافظه‌کاری چون دکتر علی‌اکبر ولایتی، دولت جدید را به دست گرفت.
نویسنده می‌افزاید: بی‌محابا بگویم ایشان در طول این مدت برای مردم و قشر نخبه حامی خود، کار خاص و شاقی انجام نداده است! از تورم و کاهش آن می‌گویند: به عنوان یک قلم به دست و کارشناس حقوقی و اقتصادی به تجربه میدان کاری می‌گویم ما هنوز با وجود کاهش اندک تورم به مصیبت رکود مبتلا هستیم و از فشارها و تشریفات زاید در بروکراسی اداری برای اخذ تسهیلات بانکی برای تولیدکنندگان و صادرکنندگان چیزی کاسته نشده است. از آزاد شدن دارایي‌ها و منابع مالی بلوکه شده ایران در خارج از کشور ناشی از فروش نفت جز مقدار اندک خبری نیست و مذاکرات هسته‌ای با وجود کارشکنی‌های کدخدا! با وجود آنکه جناب روحانی قول حل‌وفصل 6 ماهه آن را داده بودند خبری نیست و فعلا همه چیز منوط بر راستی‌آزمایی و منوط به بازرسی‌های دوره‌ای است و چانه‌زنی‌ها ادامه دارد.
نویسنده خاطرنشان می‌کند: اکنون دولتمردان فقط دوست دارند تنها سخنان شاه کلید خود را بشنوند و به حلقه‌های سیاسی و اجتماعی دوم و سوم جامعه کاری ندارند!... آقای روحانی عزیز! شما گفته بودید مگر دست خودمان است که اهل نظر و نخبه را از چرخه تصمیم‌سازی و تصمیم‌گیری کنار بگذاریم. اما در عمل شاهد یک پارادوکس سنگینی هستیم که بعضی از اطرافیان و حلقه دوم و سوم دولت نمی‌خواهند اهل نظر به اعتلاء برسند و شما را مددرسان باشند و سخن رساندن به شما و عزیزان نزدیک شما نیز بسیار سخت است. و این شاه‌کلید سخن با جنابعالی و نکته مغفول و مقفول! دولت شماست که:
شمس درخشنده چو پنهان شود
شب پره بازیگر میدان شود!
نویسنده آفتاب یزد تصریح می‌کند دوست خوب کسی است که تو را بگریاند و به تفکر وادارد. بنده نیز تلخی برخورد صادقانه را بر شیرینی برخورد کاذبانه و منافقانه ترجیح می‌دهم.