از آشوبافکنی با مانور تجمل تا پاس طلایی به آمریکا(خبر ویژه)
مشاور سابق کروبی، اظهارات سخنگوی کارگزاران را ابوعطا خواندن قورباغه و آب بستن به تاریخ توصیف کرد.
داریوش سجادی در یادداشتی نوشت: وقتی قورباغه ابوعطا میخواند این امر بدان معناست که آب دارد سر بالا میرود! آقای «حسین مرعشی» مقام ارشدحزب کارگزاران سازندگی در مصاحبه با روزنامه شرق مطلبی فرمودهاند که بیشتر به ابراز لحیه میماند! به روایت ایشان؛ «اکنون ارزشهای واقعی کنار گذاشته شدهاند. ارزش واقعی، سلامت نفس است، پاکی، صداقت و کمهزینه بودن است. ما این ارزشهای واقعی را کنار گذاشتیم و فضا را به کسانی دادیم که آسیابشان همه چیز را آرد میکند!»
سجادی افزود: ظاهرا جناب آقای مرعشی یا دچار نسیان شدهاند و یا مخاطب خود را کمحافظه فرض کردهاند. مزید اطلاع ایشان باید معروض داشت: ایشان منتسب به حزبی است که بزرگ آن در خطبه نمازجمعه 18 آبان سال 69 که به خطبه «مانور تجمل» معروف شد، گفت:«اظهار فقر و بیچارگی کافی است. این رفتارهای درویشمسلکانه، وجهه جمهوری اسلامی را نزد جهانیان تخریب کرده است، زمان آن رسیده که مسئولین به مانور تجمل روی آورند. برای آنکه در دیدگان سایر ملل مسلمان و غیرمسلمان، ملتی مفلوک جلوه ننماییم، لازم است تا جلوههایی از تجمل در چهره کشور و مسئولین حاکمیتی رویت شود.»
همکار سابق نشریات اصلاحطلب نوشت: این همان «مانور تجملی بود» که با کپیبرداری از نسخه بانک جهانی منجر به خرد شدن کمر اقشار مستضعف و اعتراضات مشهد و قزوین و اسلامآباد شد!
سجادی با اشاره به اظهار نظر دیگر مرعشی مبنی بر اینکه «ظاهرا یک عدهای علاقهمندند که کشور از 88 عبور نکند و مدام آن سال را سال فتنه میگویند... حرف ما این است که تا کی میخواهند کشور در آن فضا بماند؟ این یک اختلاف نظر بود که تمام شد»! مینویسد: به همین سادگی!؟ یک «اختلاف نظر بود که تمام شد»!؟ مملکت را 8 ماه در بحران امنیتی فرو بردید و سنگینترین خسارات را به منافع ملی ایران زدید و با تمهید فضا اقدام به دادن پاسی طلایی به آمریکا و متحدینش جهت کوبیدن آبشار تحریمهای فلجکننده اقتصادی در یک سوم زمین ایران کردید و با اتخاذ شعارهای انحلالطلب و ساختارشکن از قبیل «تقلب بهانه است- اصل نظام نشانه است» تا مرز رویارویی با کلیت نظام رفتید و وقتی دیدید خیارتان کونه نکرد حالا زاهد شده و دغدغه آشتی ملی و ببخشیم و فراموش کنیم پیدا کردهاید!؟ مگر ملکداری و لوازمش از جنس «خاله بازی» است که یک روز زیادهخواهانه بگوئيد «قهر قهر تا روز قیامت»! و فردا روزی هم ناز فروشانه بفرمائيد «آشتی آشتی فردا بریم تو کشتی»!؟ خیر جناب مرعشی! به این میگویند آب بستن به تاریخ و با این شیوه نمیتوان واقعیتها را پنهان کرد.