مرتضی دلخوش در گفت‌وگو با ایسنا اظهار داشت: در حالی که برخی از جوانان کشور بیکار هستند، بخش عمده‌ای از سرمایه‌های کشور خرج اشتغال در کشورهای همسایه شده است.
وی افزود: امنیت سرمایه‌گذاری در ایران پایین است. بخش تولید با کوچک‌ترین اتفاقی آسیب‌پذیر می‌شود؛ چرا که فضا برای بخش‌های موازی سودجویی فراهم است. جذابیت بخش‌های واسطه‌ای همچون سکه، طلا، ملک، ارز یا سودهای بانکی از این جمله هستند.
مادامی که سود فعالیت در این بخش‌ها از سود تولید بیشتر باشد، تولید و اشتغال مولد شکل نمی‌گیرد.
این کارشناس اقتصادی ادامه داد: درخصوص ایجاد شغل هر دولتی شعارهایی داده که چندان موثر واقع نشده است.
دلخوش با اشاره به سخنان وزیر کار مبنی بر این که باید تا سال 1404 تعداد شاغلان از 22 میلیون نفر به 35 میلیون نفر برسد، گفت: این مسئله طی دو برنامه کوتاه‌مدت و بلندمدت قابل اجرا است.
وی، بازنشستگی پیش از موعد برای جایگزینی نیروهای جدید را یکی از پیشنهاد‌های کوتاه‌مدت دانست و گفت: می‌توانیم کارمندان عادی بالای 25 سال سابقه را با 5 سال ارفاقی بازنشست و نیروهای جوان را جایگزین آن‌ها کنیم. البته باید مراقب باشیم خروج نیروهای زبده منجر به کاهش بهره‌وری و آسیب به سازمان‌ها نشود.
این کارشناس اقتصادی با بیان این که راهکار کوتاه‌مدت دیگر می‌تواند اولویت دادن به استخدام آقایان باشد، گفت: شاید لازم باشد برای ایجاد اشتغال، استخدام آقایان را با نگاه کمک به معیشت خانواده‌ها در اولویت قرار دهیم. البته هیچ کس منکر شایستگی خانم‌ها نیست اما اشتغال آقایان به عنوان سرپرستان خانوار می‌تواند از بحران‌های خانوادگی و اجتماعی جلوگیری کند.
دلخوش به راهکارهای بلند‌مدت برای ایجاد اشتغال نیز اشاره و تصریح کرد: باید به دور از جوزدگی، ساختارهای ایجاد اشتغال پایدار را متناسب با اهداف بلند‌مدت اقتصادی از جمله سند چشم‌انداز، طراحی و عملیاتی کنیم. خصوصی‌سازی اقتصاد، یکی از اقداماتی است که باید جدی گرفته شود؛ چرا که باعث افزایش کارایی اقتصاد در کلیه سطوح می‌شود.
وی ادامه داد: سازمان مدیریت و برنامه‌ریزی با همکاری وزارتخانه‌ها و دستگاه‌های دیگر باید برنامه‌های کوتاه‌مدت، میان‌مدت و بلندمدت را متناسب با بودجه‌های سالیانه، برنامه‌های پنج‌ساله و چشم‌انداز 20 ساله در جهت اصلاح ساختارهای اقتصادی، مدنظر قرار دهد.