یاد حق تعالی دل را از منازل و مناظر طبیعت منصرف کند، و تمام جهان و جهانیان را از نظر او بیندازد، و دلبستگی به احدی غیر از حق پیدا نکند و همتش به مرتبه‌ای رسد که تمام عوالم وجود در نظرش نیاید، و این خود منشأ تواضع برای حق شود، و به تبع برای خلق، زیرا خلق را از حق ببیند، و همین منشأ عزت نفس و بزرگواری هم شود، زیرا روح تملق که از نفع طلبی و خودخواهی پیدا شود، در او نیست.
پس،  خداخواهی سعه‌صدر آورد، و سعه‌صدر تواضع و عزت نفس آورد، و در مقابل خودخواهی و خودبینی هم از ضیق صدر است و هم ضیق صدر می‌آورد، و آن مبدأ تکبر است.(1)
__________________________________
1- شرح حدیث جنود عقل و جهل، امام خمینی، ص 202