(بدان ای سالک راه خدا!) اینکه چه مانعی دارد یک نفر، در مواردی که خدا آن را حرام نکرده به دنبال جمع کردن بیش از حد کفاف خود باشد؟ در اینجا بحث حرام نیست، بحث لذت‌های حلال بیش از اندازه است، بحث کیف‌های مشروع و التذاذات نفسانیه است. در مباحث اخلاقی و بحث‌های روانی عوامل و اسبابی برای محبت مطرح شده که عبارتند از: التذاذ و لذت بردن، مؤانست و همراهی، زیبایی و جمال. در باب دنیا، چه ابزار دنیوی و چه حیات دنیوی، عوامل ایجاد محبت به نحو شدیدی مطرح بوده و کارساز است. یعنی هم لذت بردن از ابزار دنیوی وجود دارد، هم مؤانست با ابزار دنیوی در زندگی همه هست و هم جلوه‌ها و زیبایی‌های ابزار دنیوی موجود بوده و می‌تواند محبت را در انسان ایجاد نماید، بنابراین عوامل ایجاد محبت اگر بیش از حد کفاف مورد توجه قرار گیرد، موجبات تبدیل نگرش انسان را فراهم می‌آورد و نگاه الهی انسان را به نگاه مادی و دنیوی تغییر می‌دهد و همین حب دنیا سبب مفاسد بعدی برای او خواهد شد. (1)
­­­­­­­___________________________________________
1- رسائل بندگی، آیت‌الله شیخ مجتبی تهرانی، ص152