دو مقام آمریکایی در اظهاراتی جداگانه اعلام کردند آمریکا به توافق در زمینه هسته‌ای با ایران نیاز دارد و از همین رو نباید اجازه دهد افزایش تحریم‌ها این توافق را از بین ببرد.
روزنامه آمریکایی «‌ایران تایمز» در گزارشی به قلم «ری تکیه» نوشت دیپلماسی ایران و آمریکا کشورهای عربی متحد آمریکا را نگران کرده اما واشنگتن به توافق با تهران نیاز دارد.
به نوشته وی، این مسئله که دیپلماسی هسته‌ای ممکن است ایران و آمریکا را در منطقه به یکدیگر نزدیک کند موجب نگرانی غیرعادی در جهان عرب شده است. با توجه به بی‌اعتمادی که این دو کشور را از یکدیگر جدا کرده است، این مسئله به نظر خنده‌دار می‌رسد.
وی افزود: اکنون آمریکا خواستار ترک افغانستان جنگ‌زده است و احتمالا برای این عقب‌نشینی به کمک تهران نیاز دارد. شاید به محض این که هر دو کشور در پرونده هسته‌ای به توافق برسند، در جهت همکاری‌‌های گسترده‌تری گام بردارند. روی کار آمدن دولتی به رهبری حسن روحانی، رئیس‌جمهور ایران این بحث استراتژیک را تقویت کرده است.
«تکیه»‌ افزود: مسئله اصلی آمریکا محدود کردن برنامه هسته‌ای ایران از طریق مذاکره است. اغلب تنش میان آمریکا و ایران به اختلافات فنی بر سر وسعت برنامه هسته‌ای تهران مربوط می‌شود. این مذاکرات که ده‌ها سال به طول انجامیده در حالی برگزار شده است که ریاست جمهوری ایران به دست اصلاح‌طلبان افتاده است.
به گزارش باشگاه خبرنگاران در خاتمه این مقاله آمده است گام اول در جهت اتخاذ یک سیاست معقول در قبال ایران صرف نظر کردن از توهم تنش‌زدایی است که اغلب همراه با دیپلماسی کنترل تسلیحاتی است.
در همین حال، «رابرت گیتس» وزیر دفاع سابق آمریکا درباره بحث افزایش تحریم‌های ایران به عنوان ابزاری برای فشار بر این کشور و تسریع روند رسیدن به توافق جامع هسته‌ای، گفت: اول باید اشاره کنم که رئیس‌جمهور در مخالفت با تصویب تحریم‌های بیشتر علیه ایران در کنگره، کاملا درست عمل کرده است. همه خواهان موفق شدن این مسیر هستند. سیاست تحریم ایران از زمان بیل کلینتون آغاز شد و در دوره بوش دنبال شد و اکنون اوباما مسیر آن را دنبال می‌کند. ما طی این مدت به شدت فشار تحریم‌های ایران را با یک هدف مشترک افزوده‌ایم که همان سوق دادن آنها به سمت میز مذاکره و رسیدن به معامله بوده است. آنها اکنون پای میز مذاکره هستند و من فکر می‌کنم سیاست تحریمی که این سه رئیس‌جمهور دنبال کرده‌اند، نتیجه داده است و افزودن به تحریم‌ها در شرایط کنونی، خطر از بین بردن کامل دستاورد موجود را در بر دارد.