امروز، در سالروز شهادت فاطمه زهرا سلام‌الله علیها، این ستون را به مرثیه‌ای در سوگ ام‌ابیها(س) سروده شاعر متعهد آقای اکبر لطیفیان اختصاص می‌دهیم؛
زهرا همان کسی است که بیت محقرش
طعنه زده به عرش و تمامی گوهرش
او را خدا برای خودش آفریده است
تا اینکه هر سحر بنشیند برابرش
شرط پیمبری به پسر داشتن که نیست
مردی پیمبر است که زهراست دخترش
مانند احترام خداوند واجب است
حفظ مقام فاطمه حتی به مادرش
یک نیمه‌اش نبوت و نیمش ولایت است
حالا علی صداش کنم یا پیمبرش
دست توسل همه انبیاء بود
بر رشته‌های چادری فردای محشرش
...
ما بچه‌های فاطمه ممنون فضه‌ایم
از اینکه وا نشد، پس در پای دخترش
مسمار در اگر چه برایش مزاحم است
اما مجال نیست که بیرون بیاورش