نتایج تحقیقات جدید نشان می‌دهد، مردان متأهل در مقایسه با مردان مجرد از استخوان‌های قوی‌تری برخوردارند که این موضوع با کاهش خطر حمله قلبی و درمان سرطان نیز در ارتباط است.

برای نخستین بار محققان دانشگاه کالیفرنیا، لس‌آنجلس (UCLA) کیفیت زندگی زناشویی را بر سلامت استخوانی مردان و زنان مورد بررسی قرار دادند.

این مطالعه با بررسی سطح تراکم استخوانی و درنظر گرفتن سایر عوامل تأثیرگذار مانند مصرف دارو و یائسگی روی داوطلبان 25 تا 75 ساله در دو بازه زمانی 1995-96 و 2004-05 میلادی انجام شد.

نتایج بدست آمده نشان می‌دهد، مردان متأهلی که ازدواج پایدار و موفقی داشته و تجربه قبلی یک زندگی ناموفق را نداشته‌اند، در مقایسه با مردانی که از همسر خود جدا شده‌اند یا هرگز ازدواج نکرده‌اند، استخوان‌های سالم و قوی‌تری دارند.

با این حال محققان تأکید می‌کنند که سن ازدواج یک عامل مهم در این زمینه محسوب می‌شود و مردانی که پیش از 25سالگی ازدواج می‌کنند، به‌ دلیل نگرانی و استرس تشکیل خانواده، استخوان‌های ضعیف‌تری دارند و کاهش قابل توجه استحکام ستون فقرات در مردان متأهل زیر 25سال گزارش شده است.

دکتر «آرون کارلامانگالا» یکی از نویسندگان این تحقیق تأکید می‌کند: استرس ناشی از تشکیل خانواده، اثرات مضری بر سلامت استخوانی مردان جوان دارد و دلیل این امر نیز می‌تواند ناشی ازسطح پایین سواد افراد باشد که منجر به کاهش دستمزد و در نتیجه بروز مشکل در تأمین نیازهای اقتصادی خانواده می‌شود.

در این مطالعه محققان به نتایج مشابهی درباره تأثیر ازدواج بر استحکام استخوانی در زنان دست نیافته‌اند، اما بررسی‌ها نشان می‌دهد، زنانی که از حمایت عاطفی کامل شوهر برخوردارند، در مقایسه با سایر زنان از وضعیت استخوان‌بندی بهتری برخوردار هستند.

محققان تأکید می‌کنند که ازدواج تأثیر کاملا یکسانی بر سلامت زنان و مردان ندارد؛ به‌طور مثال کیفیت سلامت استخوانی مردانی که هرگز ازدواج نکرده‌اند، از همسر خود جدا شده یا او را از دست داده‌اند، بسیار پایین است و در همین حال زنانی که زندگی مشترک چندان موفقی ندارند، از سلامت استخوانی مناسبی برخوردار نیستند.

دکتر «کارولین کراندال» نویسنده ارشد این مطالعه نیز خاطر نشان می‌کند: سلامت بدن تنها به رفتار سالم مانند رژیم غذایی یا سیگار نکشیدن بستگی ندارد، بلکه سایر جنبه‌های زندگی بویژه کیفیت زندگی زناشویی نیز نقش مهمی در سلامت فرد ایفا می‌کند.