عبدالغفور آرزو

مراد دل شده آینه مرام محمد
که ذوق ناله بود پرتو پیام محمد
شکفته غنچه خلقت به صبحگاه تجلی
فشانده نکهت هستی به احترام محمد
به ذوق صوفی دل، انشراح صدر سراید:
سرود میکده‌ی راز اصطلام محمد
فرشتگان مقام مقیم قدسی لاهوت
صفیر حیرت عشق‌اند در مقام محمد
دمیده ذوق شکوفایی بهار نبوت
شمیم تازه کنی «اقرا» در مشام محمد
اگر سماع محبت دهد تلاوت قرآن
کلام حضرت مطلق بود کلام محمد
به طاق شرک مجسم شکست لات و هبل شد
نگر حماسه توحید در قیام محمد
مقام سرخ شهیدان همین بس است به محشر
به سینه زخم مسلسل بود و سام محمد
ستیغ عزت آزاده سیرتان زمانه
بود به چشم خدا آشنا غلام محمد
***