اخبار ویژه
آرزو را نمی‌توان جای برنامه اقتصادی نشاند!
یک روزنامه حامی دولت از آمارهای غیردقیق و فهم نادرست دولت نسبت به اقتصاد انتقاد کرد.
روزنامه دنیای اقتصاد می‌نویسد: در ابتدای هفته جاری، محمدباقر نوبخت، رئیس سازمان مدیریت و برنامه‌ریزی در خصوص هدف‌گذاری رشد اقتصادی در برنامه‌های پنج ساله توسعه پیش‌رو، گفت: «برای دستیابی به اهداف سند چشم‌انداز رشد اقتصادی 8 درصدی ناکافی است و به همین دلیل براساس مطالعات انجام شده ایران باید در برنامه‌های ششم و هفتم برای دستیابی به جایگاه مورد نظر در سند چشم‌انداز به رشد اقتصادی 12 درصدی دست یابد.» ابراز این مواضع از سوی رئیس سازمان مدیریت و برنامه‌ریزی، این پرسش و نگرانی را ایجاد می‌کند که آیا قرار است هدف‌گذاری رشد اقتصادی 12 درصدی (یا حتی رشد اقتصادی 8 درصدی) به‌عنوان یک برنامه جدی در نظر گرفته شود یا اینکه به‌عنوان یک آرزو مطرح شده است؟ این نگرانی از این بابت موضوعیت دارد که اگر قرار باشد هدف برنامه‌ریزی کشور رشد اقتصادی بالای 8 درصدی هم در نظر گرفته شود.
این روزنامه افزود: با وجود اینکه این مقام دولتی اظهارات خود را در همایش ملی «بهره‌وری» بیان کرده، بلافاصله پس از این سخنان اضافه کرده است که «دستیابی به چشم‌انداز رشد اقتصادی 12 درصدی، با محدودیت در سرمایه‌گذاری همراه است.» این موضوع، بازتاب‌دهنده یک ذهنیت کلاسیک در اقتصاد ایران است که رشد اقتصادی را نتیجه مستقیم «تامین مالی» و «سرمایه‌گذاری» می‌داند و حتی در همایش «بهره‌وری» نیز، مهم‌ترین دغدغه افزایش رشد اقتصادی را «سرمایه گذاری» عنوان می‌کند. موضوعی که نشان می‌دهد تجربه سال‌های گذشته، هنوز به صورت کامل از سوی برخی از مدیران اقتصادی کشور درک نشده است تا مشخص شود اتفاقا بیشترین منابع مالی هم، می‌تواند در جهت تضعیف رشد اقتصادی و تضعیف بهره‌وری در اقتصاد به کار گرفته شود، اما این ذهنیت، زمانی می‌تواند به یک «خطر» تبدیل شود که قرار باشد چنین «آرزو»هایی، صورت «برنامه» به خود بگیرد. وقتی هنوز مسئولان ارشد برنامه‌ریزی، راه رشد اقتصادی را در مسیری خارج از توجه به «عوامل سمت عرضه» و «بهره‌وری عوامل تولید» قلمداد کنند یا حداقل اینکه همچنان، نقش اصلی را برای «تامین منابع مالی» قائل باشند. جنبه خطرناک این ماجرا اینجا است که دولت‌ها معمولا طرفدار رشد تقاضا و اشتغال هستند و گه‌گاه نرخ‌های رشد غیرواقعی با نرخ‌های بهره پایین را دنبال می‌کنند؛ زیرا تصور می‌شود رای‌دهندگان چنین شیوه‌هایی را می‌پسندند.
مهدی هاشمی برای زدن دولت دنبال تشدید تحریم‌ها بود
دوست و همکار قدیمی مهدی هاشمی در سازمان بهینه‌سازی مصرف سوخت می‌گوید او تنها کسی نبوده که مهدی هاشمی با وی برای لابی در غرب و تشدید تحریم ها علیه ایران تماس گرفته است.
نیک‌آهنگ کوثر همکار نشریات مختلف زنجیره‌ای، با نظر مهدی هاشمی مسئول راه‌اندازی سایت در سازمان بهینه‌سازی مصرف سوخت شد. او پس از خروج مهدی هاشمی از کشور با وی در ارتباط بود. وی درباره انتشار فایل‌های صوتی خود با مهدی هاشمی می‌گوید: اتهام انتشار این نوارها به من، معتبر نیست، ولی بعد از اینکه اعضای خانواده هاشمی، صحت نوارها را زیر سؤال بردند، درست بودن و ادیت نشدنشان را تایید کردم. آقای خرازی اگر جویای واقعیت هستند و درباره صحت نوارها و مستندات نیز سؤالی دارند، می‌توانند به طور علنی یا غیرعلنی از من بپرسند. می‌توانند حتی بپرسند که آقای مهدی هاشمی در چه روزی با من تماس گرفتند و از من خواستند به سراغ مسئولان وزارت خزانه‌داری [آمریکا بروم].
وی می‌افزاید: داستان «نوار» مربوط به مکالمات ضبط شده بنده با مهدی هاشمی است که تا زمانی که از من درخواست شهادت نکردند، کسی هم از وجود نوارها اطلاعی نداشت. آقای مهدی هاشمی مدعی بودند که از وجود پرونده‌ای علیه خود در کانادا بی‌اطلاع بودند و چیزی درباره شکایت هوشنگ بوذری خودشان نمی‌دانستند. یک مکالمه 3 دقیقه در تابستان 1389 ثابت می‌کرد که ایشان کاملاً آگاه بودند و همچنین، پاسخ شریک سابق‌شان عباس یزدانپناه یزدی به ادعاهای شاکی پرونده و مستنداتی که خواهرزاده مهدی هاشمی در اختیار خودنویس قرار داده بود نشان می‌داد که فرزند هاشمی‌رفسنجانی هم مطالب خودنویس را با دقت خوانده بود و هم جوابیه را از طریق شریک خود برای خودنویس ارسال کرد. فایل‌های صوتی، تنها و تنها به درخواست وکلای مهدی هاشمی به طرفین و دادگاه تحویل داده شد. این فایل‌ها به پرونده ارتباط پیدا می‌کردند. مطابق حکم تایید شده دادگاه در تابستان 1391، شاهد موظف به تحویل اسناد و فایل‌های صوتی و یا نوشتاری و تصویری به دادگاه بود. این اسناد در 20 سپتامبر 2012، سه روز پیش از سفر مهدی هاشمی به تهران در اختیار وکلای او قرار گرفته و در روز 28 سپتامبر نیز وکیل کانادایی نام برده، با اعلام تلویحی اطلاع از محتوای نوارها از راستی‌آزمایی شاهد پرونده، خودداری کرد.
نیک‌آهنگ کوثر یادآور شد: در گفت‌وگو با فرزند فائزه هاشمی، یک ماه پیش از مهلت تحویل فایل‌های صوتی و مدارک، دقیقا تاکید کردم که اولاً، مطابق قانون، امکان از بین بردن مستندات را ندارم. ثانیا، با توجه به عواقب عمومی شدن این اسناد از سوی دادگاه عالی انتاریو در کانادا، ممکن است آسیب‌های معنوی به افراد مختلف از جمله نواده هاشمی‌رفسنجانی، و خودم به‌عنوان ثبت‌کننده گفت‌وگوها وارد شود و راه پیشنهادی من در آن زمان، دخالت فائزه هاشمی برای منصرف کردن برادرش و وکلا از گرفتن مستندات بود. فرزند فائزه هاشمی گفت که چنین درخواستی را از مادرش نخواهد کرد. از زمان تحویل این فایل‌های صوتی، نسخه‌های اصلی را در جایی به شکل «آف لاین» دور از دسترس هستند تا از دسترسی افراد، حتی هکرها مصون بمانند. این فایل‌ها تنها بخشی از مکالمات با مهدی هاشمی هستند که می‌توانستند مورد استفاده دادگاه و وکلا قرار گیرند.
وی ادامه می‌دهد: به هر تقدیر تایید می‌کنم من تنها کسی نبوده‌ام که مهدی هاشمی برای اعمال تحریم‌های بیشتر با او تماس گرفته است. به گفته یکی از اعضای اتاق‌های فکر واشنگتن، که مهدی هاشمی با او نیز تماس گرفته بود، تلاش هاشمی برای ضربه زدن به دولت و احیانا رقبای پدرش و حتی رهبری بوده است. تلاش برای انتشار مطالبی که در پاییز 1388 برای افرادی مختلف فرستاده بود، جزو وظایف ایشان بوده است.
وقتی نخست‌وزیر انگلیس دیکتاتور لیبی را با اسم کوچک صدا می‌کرد
روزنامه «گاردین» محتوای نامه سال 2007 نخست‌وزیر پیشین بریتانیا به دیکتاتور پیشین لیبی را فاش کرد. بلر در این نامه قذافی را با نام کوچک صدا کرده و از همکاری‌های امنیتی بین دو کشور ابراز خشنودی کرده است.
روزنامه «گاردین» نامه‌ای را فاش و منتشر کرد که نشان می‌دهد تونی بلر، نخست‌وزیر پیشین این کشور، روابط تنگاتنگی با معمر قذافی، دیکتاتور پیشین لیبی داشته و از او بابت «همکاری مشترک سازنده» میان سازمان‌های امنیتی و جاسوسی دو کشور تشکر کرده است.
تونی بلر در این نامه قذافی را با اسم کوچک خطاب کرده و از او با عنوان «معمر عزیز» نام برده است. او نامه را با «بهترین آرزوها، دوست همیشگی‌ات بلر» امضا کرده است. این نامه در میان هزاران سند و مدرک در قصر ریاست جمهوری لیبی بعد از سقوط رژیم قذافی پیدا شده است. بررسی هزاران سند و مدرک به دست آمده از ادارات دولتی و ساختمان‌های ریاست جمهوری در دوران زمامداری قذافی کماکان ادامه دارد.
به گزارش دویچه وله این نامه نیز همچون دیگر اسنادی که از مجموعه ساختمان‌های اداری لیبی به دست آمده، نشان می‌دهد که دستگاه‌های امنیتی قذافی چندین سال با اجازه و اطلاع دولت انگلیس در خاک انگلیس فعال بودند. شمار قابل توجهی از مخالفان و منتقدان رژیم قذافی در خاک انگلیس در تبعید به سر می‌بردند.
مأموران امنیتی دستگاه‌های دولت قذافی بسیاری از مخالفان دولت را در خاک انگلیس زیر نظر داشته و گاه آنها را تهدید کرده یا به آنها پیشنهاد همکاری و جاسوسی از دیگر مخالفان به نفع رژیم قذافی می‌دادند.
تونی بلر در نامه یاد شده از «همکاری عالی» مأموران امنیتی لیبی با همتایان بریتانیایی خود تشکر کرده و ابراز امیدواری کرده که همکاری مشترک لیبی و بریتانیا برای مقابله با فعالیت‌های «ضد تروریسم» افزایش یابد.
بلر در نامه خود «با تأسف» به قذافی خبر داده که دولت بریتانیا موفق نشد دادگاه را راضی کند تا به نفع اخراج چندین مخالف دولت لیبی و پس فرستادن آنها به لیبی رأی دهد. نخست‌وزیر پیشین بریتانیا تأکید کرده که شخصاً از تصمیم دادگاه «بسیار متأسف» شده است و تأکید کرده که از وکلای دولت پرس‌وجو خواهد کرد تا امکان اعتراض به رأی دادگاه را بررسی کنند.
روزنامه «گاردین» اعلام کرد که پرسش‌هایی را به دفتر تونی بلر ارسال کرده و از جمله پرسیده است که چرا مأموران امنیتی قذافی اجازه فعالیت در خاک بریتانیا داشتند؟ چرا تونی بلر در نامه خود از «نقش سازنده» دیکتاتور لیبی در «مسئله پس فرستادن آن چند نفر» تشکر کرده است؟ از دیگر سؤال‌های آنها نقش سازمان اطلاعاتی «ام‌آی6» در تلاش برای بازگرداندن مخالفان قذافی به لیبی است. اما دفتر تونی بلر حاضر نشده به هیچ یک از سؤال‌های مشخص «گاردین» پاسخ دهد.
انتقال صهیونیست‌ها از فلسطین تنها راه صلح در خاورمیانه
یک وزیر سابق هلند با اشتباه دانستن حضور رژیم صهیونیستی در خاورمیانه به عنوان یک «کشور»، گفت: تنها راه برپا شدن صلح، انتقال صهیونیست‌ها از سرزمین‌های اشغالی است.
به گزارش روزنامه صهیونیستی تایمز اسرائیل، «هرمان هاینزبروک» وزیر سابق هلندی اعلام کرد: صلح در دنیا تنها در صورتی ایجاد می‌شود که تمام اسرائیلی‌ها از سرزمین‌های اشغالی خارج و به آمریکا انتقال داده شوند.
وی که در سال 2002 وزیر امور اقتصادی هلند بود تاکید کرد: «دادن یک کشور به صهیونیست‌ها در مرکز جهان اسلام یک اشتباه محض است، از زمانی که آنها فلسطین را اشغال کرده‌اند چیزی جز جنگ و افزایش اقدامات ضداسرائیلی ندیدیم، به همین دلیل نظر من این است که به اسرائیلی‌ها، ایالتی مخصوص به خودشان در آمریکا داده شود».
ریچارد هاس: حتی با توافق هم چالش هسته‌ای ایران از بین نمی‌رود
رئیس شورای روابط خارجی آمریکا گفت: چالش برنامه هسته‌ای ایران حتی با رسیدن به توافق هسته‌ای از بین نمی‌رود.
به گزارش پایگاه اینترنتی شورای روابط خارجی، هاس در گفت‌وگو با برنارد گورتزمن یکی از کارشناسان این اندیشکده افزود: مسئله این نیست که آیا به توافق می‌رسیم یا نه بلکه مسئله این است که توافق مستلزم چه خواهد بود.
وی افزود: پیش‌بینی من این است که چه به توافق هسته‌ای با ایران برسیم چه به توافق نرسیم، ناچاریم با چالش ناشی از برنامه هسته‌ای ایران کنار بیاییم.
وی افزود: با یا بدون توافق هسته‌ای، این چالش از بین نمی رود و ما باید خودمان را برای تبدیل این موضوع به یک موضوع بلند مدت آماده کنیم.
هاس گفت: از این رو، رسیدن به توافق تا پایان ماه ژوئن موجب از میان رفتن مشکل نخواهد شد و نرسیدن به توافق تا پایان ماه ژوئن نیز به معنی بحران نیست.
وی درباره مخالفت اوباما با تحریم‌های بیشتر علیه ایران گفت: به نظر من ماشه هرگونه تحریم جدید ارتباطی با مذاکرات ندارد بلکه با کارهایی که ایران در آزمایشگاه‌هایش انجام می‌دهد، مرتبط است.
رئيس شورای روابط خارجی افزود: موضوع حائز اهمیت این است که ایران در آزمایشگاه‌های خود چه می‌کند و آیا می‌توانیم با آن کنار بیاییم یا برای ما غیرقابل قبول است که در این صورت باید درباره تحریم‌های بیشتر یا چنان که رئيس جمهور (اوباما) در سخنان شب گذشته (در کنگره) به تلویح اشاره کرد، درباره احتمال کاربرد نیروی نظامی فکر کنیم.
یک روزنامه حامی دولت از آمارهای غیردقیق و فهم نادرست دولت نسبت به اقتصاد انتقاد کرد.
روزنامه دنیای اقتصاد می‌نویسد: در ابتدای هفته جاری، محمدباقر نوبخت، رئیس سازمان مدیریت و برنامه‌ریزی در خصوص هدف‌گذاری رشد اقتصادی در برنامه‌های پنج ساله توسعه پیش‌رو، گفت: «برای دستیابی به اهداف سند چشم‌انداز رشد اقتصادی 8 درصدی ناکافی است و به همین دلیل براساس مطالعات انجام شده ایران باید در برنامه‌های ششم و هفتم برای دستیابی به جایگاه مورد نظر در سند چشم‌انداز به رشد اقتصادی 12 درصدی دست یابد.» ابراز این مواضع از سوی رئیس سازمان مدیریت و برنامه‌ریزی، این پرسش و نگرانی را ایجاد می‌کند که آیا قرار است هدف‌گذاری رشد اقتصادی 12 درصدی (یا حتی رشد اقتصادی 8 درصدی) به‌عنوان یک برنامه جدی در نظر گرفته شود یا اینکه به‌عنوان یک آرزو مطرح شده است؟ این نگرانی از این بابت موضوعیت دارد که اگر قرار باشد هدف برنامه‌ریزی کشور رشد اقتصادی بالای 8 درصدی هم در نظر گرفته شود.
این روزنامه افزود: با وجود اینکه این مقام دولتی اظهارات خود را در همایش ملی «بهره‌وری» بیان کرده، بلافاصله پس از این سخنان اضافه کرده است که «دستیابی به چشم‌انداز رشد اقتصادی 12 درصدی، با محدودیت در سرمایه‌گذاری همراه است.» این موضوع، بازتاب‌دهنده یک ذهنیت کلاسیک در اقتصاد ایران است که رشد اقتصادی را نتیجه مستقیم «تامین مالی» و «سرمایه‌گذاری» می‌داند و حتی در همایش «بهره‌وری» نیز، مهم‌ترین دغدغه افزایش رشد اقتصادی را «سرمایه گذاری» عنوان می‌کند. موضوعی که نشان می‌دهد تجربه سال‌های گذشته، هنوز به صورت کامل از سوی برخی از مدیران اقتصادی کشور درک نشده است تا مشخص شود اتفاقا بیشترین منابع مالی هم، می‌تواند در جهت تضعیف رشد اقتصادی و تضعیف بهره‌وری در اقتصاد به کار گرفته شود، اما این ذهنیت، زمانی می‌تواند به یک «خطر» تبدیل شود که قرار باشد چنین «آرزو»هایی، صورت «برنامه» به خود بگیرد. وقتی هنوز مسئولان ارشد برنامه‌ریزی، راه رشد اقتصادی را در مسیری خارج از توجه به «عوامل سمت عرضه» و «بهره‌وری عوامل تولید» قلمداد کنند یا حداقل اینکه همچنان، نقش اصلی را برای «تامین منابع مالی» قائل باشند. جنبه خطرناک این ماجرا اینجا است که دولت‌ها معمولا طرفدار رشد تقاضا و اشتغال هستند و گه‌گاه نرخ‌های رشد غیرواقعی با نرخ‌های بهره پایین را دنبال می‌کنند؛ زیرا تصور می‌شود رای‌دهندگان چنین شیوه‌هایی را می‌پسندند.
مهدی هاشمی برای زدن دولت دنبال تشدید تحریم‌ها بود
دوست و همکار قدیمی مهدی هاشمی در سازمان بهینه‌سازی مصرف سوخت می‌گوید او تنها کسی نبوده که مهدی هاشمی با وی برای لابی در غرب و تشدید تحریم ها علیه ایران تماس گرفته است.
نیک‌آهنگ کوثر همکار نشریات مختلف زنجیره‌ای، با نظر مهدی هاشمی مسئول راه‌اندازی سایت در سازمان بهینه‌سازی مصرف سوخت شد. او پس از خروج مهدی هاشمی از کشور با وی در ارتباط بود. وی درباره انتشار فایل‌های صوتی خود با مهدی هاشمی می‌گوید: اتهام انتشار این نوارها به من، معتبر نیست، ولی بعد از اینکه اعضای خانواده هاشمی، صحت نوارها را زیر سؤال بردند، درست بودن و ادیت نشدنشان را تایید کردم. آقای خرازی اگر جویای واقعیت هستند و درباره صحت نوارها و مستندات نیز سؤالی دارند، می‌توانند به طور علنی یا غیرعلنی از من بپرسند. می‌توانند حتی بپرسند که آقای مهدی هاشمی در چه روزی با من تماس گرفتند و از من خواستند به سراغ مسئولان وزارت خزانه‌داری [آمریکا بروم].
وی می‌افزاید: داستان «نوار» مربوط به مکالمات ضبط شده بنده با مهدی هاشمی است که تا زمانی که از من درخواست شهادت نکردند، کسی هم از وجود نوارها اطلاعی نداشت. آقای مهدی هاشمی مدعی بودند که از وجود پرونده‌ای علیه خود در کانادا بی‌اطلاع بودند و چیزی درباره شکایت هوشنگ بوذری خودشان نمی‌دانستند. یک مکالمه 3 دقیقه در تابستان 1389 ثابت می‌کرد که ایشان کاملاً آگاه بودند و همچنین، پاسخ شریک سابق‌شان عباس یزدانپناه یزدی به ادعاهای شاکی پرونده و مستنداتی که خواهرزاده مهدی هاشمی در اختیار خودنویس قرار داده بود نشان می‌داد که فرزند هاشمی‌رفسنجانی هم مطالب خودنویس را با دقت خوانده بود و هم جوابیه را از طریق شریک خود برای خودنویس ارسال کرد. فایل‌های صوتی، تنها و تنها به درخواست وکلای مهدی هاشمی به طرفین و دادگاه تحویل داده شد. این فایل‌ها به پرونده ارتباط پیدا می‌کردند. مطابق حکم تایید شده دادگاه در تابستان 1391، شاهد موظف به تحویل اسناد و فایل‌های صوتی و یا نوشتاری و تصویری به دادگاه بود. این اسناد در 20 سپتامبر 2012، سه روز پیش از سفر مهدی هاشمی به تهران در اختیار وکلای او قرار گرفته و در روز 28 سپتامبر نیز وکیل کانادایی نام برده، با اعلام تلویحی اطلاع از محتوای نوارها از راستی‌آزمایی شاهد پرونده، خودداری کرد.
نیک‌آهنگ کوثر یادآور شد: در گفت‌وگو با فرزند فائزه هاشمی، یک ماه پیش از مهلت تحویل فایل‌های صوتی و مدارک، دقیقا تاکید کردم که اولاً، مطابق قانون، امکان از بین بردن مستندات را ندارم. ثانیا، با توجه به عواقب عمومی شدن این اسناد از سوی دادگاه عالی انتاریو در کانادا، ممکن است آسیب‌های معنوی به افراد مختلف از جمله نواده هاشمی‌رفسنجانی، و خودم به‌عنوان ثبت‌کننده گفت‌وگوها وارد شود و راه پیشنهادی من در آن زمان، دخالت فائزه هاشمی برای منصرف کردن برادرش و وکلا از گرفتن مستندات بود. فرزند فائزه هاشمی گفت که چنین درخواستی را از مادرش نخواهد کرد. از زمان تحویل این فایل‌های صوتی، نسخه‌های اصلی را در جایی به شکل «آف لاین» دور از دسترس هستند تا از دسترسی افراد، حتی هکرها مصون بمانند. این فایل‌ها تنها بخشی از مکالمات با مهدی هاشمی هستند که می‌توانستند مورد استفاده دادگاه و وکلا قرار گیرند.
وی ادامه می‌دهد: به هر تقدیر تایید می‌کنم من تنها کسی نبوده‌ام که مهدی هاشمی برای اعمال تحریم‌های بیشتر با او تماس گرفته است. به گفته یکی از اعضای اتاق‌های فکر واشنگتن، که مهدی هاشمی با او نیز تماس گرفته بود، تلاش هاشمی برای ضربه زدن به دولت و احیانا رقبای پدرش و حتی رهبری بوده است. تلاش برای انتشار مطالبی که در پاییز 1388 برای افرادی مختلف فرستاده بود، جزو وظایف ایشان بوده است.
وقتی نخست‌وزیر انگلیس دیکتاتور لیبی را با اسم کوچک صدا می‌کرد
روزنامه «گاردین» محتوای نامه سال 2007 نخست‌وزیر پیشین بریتانیا به دیکتاتور پیشین لیبی را فاش کرد. بلر در این نامه قذافی را با نام کوچک صدا کرده و از همکاری‌های امنیتی بین دو کشور ابراز خشنودی کرده است.
روزنامه «گاردین» نامه‌ای را فاش و منتشر کرد که نشان می‌دهد تونی بلر، نخست‌وزیر پیشین این کشور، روابط تنگاتنگی با معمر قذافی، دیکتاتور پیشین لیبی داشته و از او بابت «همکاری مشترک سازنده» میان سازمان‌های امنیتی و جاسوسی دو کشور تشکر کرده است.
تونی بلر در این نامه قذافی را با اسم کوچک خطاب کرده و از او با عنوان «معمر عزیز» نام برده است. او نامه را با «بهترین آرزوها، دوست همیشگی‌ات بلر» امضا کرده است. این نامه در میان هزاران سند و مدرک در قصر ریاست جمهوری لیبی بعد از سقوط رژیم قذافی پیدا شده است. بررسی هزاران سند و مدرک به دست آمده از ادارات دولتی و ساختمان‌های ریاست جمهوری در دوران زمامداری قذافی کماکان ادامه دارد.
به گزارش دویچه وله این نامه نیز همچون دیگر اسنادی که از مجموعه ساختمان‌های اداری لیبی به دست آمده، نشان می‌دهد که دستگاه‌های امنیتی قذافی چندین سال با اجازه و اطلاع دولت انگلیس در خاک انگلیس فعال بودند. شمار قابل توجهی از مخالفان و منتقدان رژیم قذافی در خاک انگلیس در تبعید به سر می‌بردند.
مأموران امنیتی دستگاه‌های دولت قذافی بسیاری از مخالفان دولت را در خاک انگلیس زیر نظر داشته و گاه آنها را تهدید کرده یا به آنها پیشنهاد همکاری و جاسوسی از دیگر مخالفان به نفع رژیم قذافی می‌دادند.
تونی بلر در نامه یاد شده از «همکاری عالی» مأموران امنیتی لیبی با همتایان بریتانیایی خود تشکر کرده و ابراز امیدواری کرده که همکاری مشترک لیبی و بریتانیا برای مقابله با فعالیت‌های «ضد تروریسم» افزایش یابد.
بلر در نامه خود «با تأسف» به قذافی خبر داده که دولت بریتانیا موفق نشد دادگاه را راضی کند تا به نفع اخراج چندین مخالف دولت لیبی و پس فرستادن آنها به لیبی رأی دهد. نخست‌وزیر پیشین بریتانیا تأکید کرده که شخصاً از تصمیم دادگاه «بسیار متأسف» شده است و تأکید کرده که از وکلای دولت پرس‌وجو خواهد کرد تا امکان اعتراض به رأی دادگاه را بررسی کنند.
روزنامه «گاردین» اعلام کرد که پرسش‌هایی را به دفتر تونی بلر ارسال کرده و از جمله پرسیده است که چرا مأموران امنیتی قذافی اجازه فعالیت در خاک بریتانیا داشتند؟ چرا تونی بلر در نامه خود از «نقش سازنده» دیکتاتور لیبی در «مسئله پس فرستادن آن چند نفر» تشکر کرده است؟ از دیگر سؤال‌های آنها نقش سازمان اطلاعاتی «ام‌آی6» در تلاش برای بازگرداندن مخالفان قذافی به لیبی است. اما دفتر تونی بلر حاضر نشده به هیچ یک از سؤال‌های مشخص «گاردین» پاسخ دهد.
انتقال صهیونیست‌ها از فلسطین تنها راه صلح در خاورمیانه
یک وزیر سابق هلند با اشتباه دانستن حضور رژیم صهیونیستی در خاورمیانه به عنوان یک «کشور»، گفت: تنها راه برپا شدن صلح، انتقال صهیونیست‌ها از سرزمین‌های اشغالی است.
به گزارش روزنامه صهیونیستی تایمز اسرائیل، «هرمان هاینزبروک» وزیر سابق هلندی اعلام کرد: صلح در دنیا تنها در صورتی ایجاد می‌شود که تمام اسرائیلی‌ها از سرزمین‌های اشغالی خارج و به آمریکا انتقال داده شوند.
وی که در سال 2002 وزیر امور اقتصادی هلند بود تاکید کرد: «دادن یک کشور به صهیونیست‌ها در مرکز جهان اسلام یک اشتباه محض است، از زمانی که آنها فلسطین را اشغال کرده‌اند چیزی جز جنگ و افزایش اقدامات ضداسرائیلی ندیدیم، به همین دلیل نظر من این است که به اسرائیلی‌ها، ایالتی مخصوص به خودشان در آمریکا داده شود».
ریچارد هاس: حتی با توافق هم چالش هسته‌ای ایران از بین نمی‌رود
رئیس شورای روابط خارجی آمریکا گفت: چالش برنامه هسته‌ای ایران حتی با رسیدن به توافق هسته‌ای از بین نمی‌رود.
به گزارش پایگاه اینترنتی شورای روابط خارجی، هاس در گفت‌وگو با برنارد گورتزمن یکی از کارشناسان این اندیشکده افزود: مسئله این نیست که آیا به توافق می‌رسیم یا نه بلکه مسئله این است که توافق مستلزم چه خواهد بود.
وی افزود: پیش‌بینی من این است که چه به توافق هسته‌ای با ایران برسیم چه به توافق نرسیم، ناچاریم با چالش ناشی از برنامه هسته‌ای ایران کنار بیاییم.
وی افزود: با یا بدون توافق هسته‌ای، این چالش از بین نمی رود و ما باید خودمان را برای تبدیل این موضوع به یک موضوع بلند مدت آماده کنیم.
هاس گفت: از این رو، رسیدن به توافق تا پایان ماه ژوئن موجب از میان رفتن مشکل نخواهد شد و نرسیدن به توافق تا پایان ماه ژوئن نیز به معنی بحران نیست.
وی درباره مخالفت اوباما با تحریم‌های بیشتر علیه ایران گفت: به نظر من ماشه هرگونه تحریم جدید ارتباطی با مذاکرات ندارد بلکه با کارهایی که ایران در آزمایشگاه‌هایش انجام می‌دهد، مرتبط است.
رئيس شورای روابط خارجی افزود: موضوع حائز اهمیت این است که ایران در آزمایشگاه‌های خود چه می‌کند و آیا می‌توانیم با آن کنار بیاییم یا برای ما غیرقابل قبول است که در این صورت باید درباره تحریم‌های بیشتر یا چنان که رئيس جمهور (اوباما) در سخنان شب گذشته (در کنگره) به تلویح اشاره کرد، درباره احتمال کاربرد نیروی نظامی فکر کنیم.