محمدجواد ظریف پس از دیدار با جان کری ضمن بیان این که «قرار شده است کارشناسان برای حصول نتیجه مذاکرات گفت‌وگوها را همچنان ادامه بدهند» افزود: در این دیدار درباره بحث‌های مختلفی که دوستان ما در زوریخ پیگیری می‌کنند از جمله تعداد سانتریفیوژها، روش‌های غنی‌سازی و همچنین پیشنهادهای مختلفی که از طرفین مطرح بوده بحث کردیم.
ظریف همچنین در مصاحبه با آسوشیتدپرس اظهار داشت: می‌توانیم به زودی به یک توافق دست پیدا کنیم.
وی در ادامه واکنش ایران به اعمال هرگونه تحریم جدید را چنین تشریح کرد: «ایران مجبور به پاسخ دادن به این نیست ما یک توافق داشتیم و هدف از آن دستیابی به توافق جامع بود و اگر کسی آن را تخریب کند معتقدم که جامعه بین‌المللی باید آن را منزوی سازد، چه کنگره آمریکا باشد و چه جای دیگر.»
آنچه در این اظهارات و قبیل آن طی ماه‌های اخیر کاملا مسکوت مانده، تکلیف لغو فوری و کامل تحریم‌هاست وگرنه بنا نیست طرف ایرانی در هر دور از مذاکرات تعهدات جدیدی بپذیرد و بخشی از توانمندی هسته‌ای خود را تعطیل کند یا به تعلیق درآورد. در مقابل طرف آمریکایی اصرار دارد به همه علایق خود درباره محدودسازی برنامه هسته‌ای بپردازد الا تعیین تکلیف لغو تحریم‌ها. مقامات آمریکایی بارها در طول یک سال گذشته با افتخار گفته‌اند که «با وجود توافق ژنو که موجب شد برای اولین‌بار طی 10 سال گذشته پیشرفت هسته‌ای ایران متوقف و به عقب رانده شود، ساختار رژیم تحریم‌ها را حفظ کرده‌اند».
کلاهبرداری تازه‌ای که دولت و کنگره آمریکا در این زمینه در پیش گرفته‌اند، برجسته‌سازی احتمال تصویب تحریم‌های جدید در کنگره و مخالفت صوری دولت آمریکا  با این موضوع است. در واقع آمریکایی‌ها اصرار دارند در یک تقسیم کار مضحک (پلیس خوب و بد)، عدم وضع تحریم‌های جدید را به عنوان یک امتیاز به ایران بفروشند و اصل تحریم‌ها را به حاشیه بیاندازند!