« با وجود عدم تمایل آمریکا به حمایت علنی عراق، نشانه‌هایی در دست است که حاکی از کمک‌های سرّی واشنگتن به عراقی‌ها می‌باشد. مناخیم بگین نخست وزیر اسرائیل در این هفته به تقاضایی از آمریکا مبنی بر حفظ آرامش پاسخ مثبت داده است. هواپیماهای ترابری عراق جهت حمل تدارکات نظامی برای استفاده در جنگ عراق علیه ایران، در اردن به زمین نشسته است. ساموئل سویز سفیر آمریکا، به مناخیم بگین توضیح داده است که موافقت اسرائیل مبنی بر اجازه پروازهای غیرخصمانه بین اردن و عراق به هواپیماهای عراقی، موجب حفظ منافع آمریکا در منطقه می‌گردد و این توضیح، بگین را قانع نموده است.»18
معنای خبر فوق آن است که از خرداد ماه 1359 نیز اسرائیل در جریان نقشه عراق برای حمله به ایران قرار داشته است و با تلاش‌های عراق همراهی می‌کرده است.
حاکمان کشورهای مرتجع منطقه نیز که از خطر صدور انقلاب اسلامی ایران و سست شدن پایه‌های حکومت خود به هراس افتاده بودند، صدام را تشویق و وعده هرگونه همکاری را برای حمله به ایران، به او دادند. 19
در جلسه‌اي كه چهارماه قبل از حمله در بغداد برگزار شد، صدام به ملك‌حسين پادشاه اردن و همچنين وليعهد كويت گفت كه چه نقشه‌اي در سر دارد.
پس از شکست آمریکا در جریان حمله طبس و کودتای نقاب ( نوژه) که در تاریخ 18 تیر 59 خنثی شد ـ، برژینسکی مشاور امنیت ملی کارتر اعلام کرد که استراتژی ما تقویت دولت‌هایی است که توان حمله نظامی به ایران را دارند. 20
در همین رابطه، دکتر محمد کرمی راد رئیس سابق مرکز مطالعات و تحقیقات جنگ سپاه، در مصاحبه‌ای اظهار داشت :
« در تاریخ 21 تیر 1359 یعنی حدود دو ماه قبل از شروع جنگ، برژینسکی مشاور امنیت ملی کارتر، در مرز اردن به‌طور پنهانی با صدام دیدار کرد و چراغ سبز حمله به ایران را به او نشان داد.»21
برژینسکی در این دیدار، صدام را نیروی متعادل‌کننده امام خمینی تلقی کرد. به گزارش نیویورک تایمز هدف از این دیدار، بحث و مذاکره درباره راههای هماهنگ کردن فعالیت‌های آمریکا و عراق در مخالفت با سیاست‌های ایران بود. 22
بعدها طارق عزیز وزیر خارجه عراق، در سفری به فرانسه خبر ملاقات محرمانه صدام و برژینسکی را در اختیار روزنامه فیگارو قرار داد. در این خبر تصریح شده بود جنگ ایران و عراق در واقع زمانی آغاز شد که برژینسکی به اردن رفت و در مرز میان این کشور و عراق با شخص صدام ملاقات کرد. در این دیدار، برژینسکی قول داد که آمریکا از صدام حمایت کند. 23
فیگارو در بخش دیگری از گزارش خود نوشته بود :
« پیش بینی‌ها چنین بود که اگر بغداد پیروز بشود، ایران بی‌ثبات می‌شود و رژیم جمهوری اسلامی از میان می‌رود و یک دولت طرفدار غرب به جای آن به قدرت می‌رسد.»24
ادموند ماسکی وزیر خارجه وقت آمریکا نیز در تیر ماه 1359 اعلام کرد که سیاست اجرایی ما در قبال ایران عبارت است از: 1- اضمحلال و از هم پاشیدگی داخلی ایران  2 – فروپاشی اقتصاد ایران  3 – تهاجم به مرزهای ایران 25
صدام همچنين در تاریخ 14 مرداد 59 به رياض رفت تا با ملک خالد پادشاه عربستان، ملاقات كرده و از پشتيباني او از جنگ و تعهدش به ارايه كمك مالي مطمئن شود. .. سعودي‌ها آن‌قدر محتاط بودند كه بدون مشورت با واشنگتن، خود را به عنوان پشتيبان در جنگ قريب‌الوقوع درگير نكنند. گزارش سعودي‌ها حاكي از آن است كه نماينده واشنگتن يعني برژينسكي مشاور امنيت ملي كارتر نسبت به برنامه اشتياق نشان داده است. در همان هنگام، اردشير زاهدي سفير سابق شاه در واشنگتن، در تماس نزديك با عراقي‌ها بود (تعداد زيادي از مقامات برجسته رژيم سابق ايران در بغداد به سر مي‌بردند).
آن‌طور كه گري‌سيك معاون برژينسكي در زمينه مسايل ايران اظهار مي‌دارد، برژينسكي معتقد بود كه «ايران بايد از همه‌ طرف تنبيه شود». برژينسكي علناً اظهار داشت كه چنانچه عراق عليه ايران اقدامي كند، وي اعتنايي نخواهد كرد.
امّا ايالات متحده كارهايي فراتر از تشويق صدام براي حمله به ايران انجام داد. به گفته منابع وابسته به دولت سعودي و سازمان ملل متحد، عراقي‌ها اطلاعاتي در مورد اوضاع دفاعي آشفته ايران دريافت كردند كه توسط آمريكا و از طريق دولت سعودي به آنها رد شده بود.26
بنا بر نوشته مجله ژون آفریک، یک ماه پیش از آغاز جنگ، زمامداران عربستان هنگام استقبال از صدام، هدیه با ارزشی به وی دادند و آن گزارشی بود تهیه شده از سوی سرویس‌های اطلاعاتی آمریکا که در آن اوضاع اقتصادی، اجتماعی و نظامی ایران تشریح شده بود. در این سند جزئیات دقیقی درباره وضع ارتش ایران، تعداد نفرات آن، مواضع و تجهیزات قابل بهره‌برداری آن و اطلاعات گوناگون دیگر که بسیار محرمانه بود، به او ارائه شده بود. خلاصه آنکه یک نقشه کامل حمله تهیه شده بود. 27