به بهانه رونمایی از مستند «تولد یک پروانه»؛ نخستین فیلم آنامورفیک ایران
گمنام اما حرفه‌اي!
مهدي ساربان
تصاوير درگيري با گروهك پژاك، تصاوير ديدني رزمايش پيامبر اعظم پنج، از نيروي دريايي سپاه كه هنوز هم در برنامه هاي تلويزيوني و حتي شبكه افق سيما مورد استفاده قرار مي گيرند، پنج،مستند "تقابل" كه منجر به ساخته شدن "رو در رو با شيطان" و اظهار نظر حاتمي كيا گرديد و گل سر سبد همه اين نو آوري‌ها ساخت اولين مستند "ديجيتال آنامورفيك” ايران، با عنوان «تولد یک پروانه» به کارگردانی داوود مرادیان،فیلمی با موضوع تربيت دانشجويان دانشگاه افسري و تربيت پاسداري امام حسين (ع) كه به احترام جشنواره فيلم عمار، تنها در حاشيه اين جشنواره رونمايي شد و پاي به هيچ عرصه سينمايي ننهاد تا دستاورد بزرگ جوانان ارزشي در جشنواره ارزشي عمار رونمايي شود. اينها نه محصول سازمان‌هاي عريض و طويل سينمايي و رسانه اي كه دسترنج خود باوري جوان هايي است كه زير چتر "گروه تلويزيوني سپاه” گرد هم آمده‌اند و در گمنامي محض دستاوردي به سينماي ايران تقديم مي كنند كه منتقد سخت پسندي مانند فراستي را نيز به واكنش وا مي‌دارد: «من به شدت از کاری که انجام شده دفاع می‌کنم و به نظرم به شدت در خدمت سینمای جدی و خوب ایران و خصوصاً کمک‌کننده در کار سینمای دفاع مقدس ماست. آنهایی که به این کار ایراد می‌گیرند چشمشان تربیت شده نیست. حس هایشان تربیت شده نیست. این کار قطعا رفت جزو دستاورد‌های سینمای ایران ثبت شد... این کار جای خودش را باز خواهد کرد. قطعا "اسفندیار شهیدی” قدر این کار را می‌فهمد. قطعا "آلادپوش” می‌فهمد. این کار را فقط حرفه‌ای‌ها الان درک می‌کنند... این فیلم می‌تواند یک واقعه در سینمای ما باشد. ما در سینمایمان ابداً جست‌وجوی تکنیکی و فرمی نداریم و این فیلم برای اولین بار در این سینما تا آنجایی که من می‌بینم لااقل، جست‌وجوی تکنیکی و فرمی کرده است و به یک دستاورد رسیده است. یعنی لنز آنامورفیک و پرده سینما اسکوپ که از نظر فرم یکی از وقایع مهم تاریخ سینماست»(بخشی از نظرات فراستی در گفت وگو با خبرگزاری فارس درباره مستند «تولد یک پروانه» نخستین فیلم دیجیتال آنامورفیک تاریخ سینمای ایران)
قطع عريضي كه مي تواند تصاوير نابي از طبيعت، فيلم هاي جنگي و بالاتر از آن رزمايش هاي دريايي و زميني فراهم آورد و گروه تلويزيوني سپاه از اين حيث امروز سكان‌دار اين نوآوري است. نوآوري اي كه ماه‌ها پيش از اين تيزر آن در رسانه هاي مختلف اينترنتي پخش شد اما هرگز سر از برنامه هاي معتبري مانند "هفت” در نياورد! چرا؟
امسال عماريون نشان دادند اگر تا كنون فقط در عرصه هاي "مفهومي” صاحب نظر بوده و از اين منظر مورد بي مهري مسئولين و روشنفكران واقع مي شدند اما اينك در عرصه "فرم و تكنيك” نيز به مرزهاي جالبي رسيده‌اند (مانند فيلم كوتاه ولد) و حتي دستاوردي به اين مهمي وارد سينماي ايران مي كنند. آيا بازهم ديده نخواهند شد؟ چرا؟ آيا جزو "خودي نبودن با جريان ها” بزرگترين ايراد بچه هاي ارزشي و با سواد ماست؟
تاكنون جز اين بود كه براي اسكوپ كردن تصاوير بالا و پایين آنها را سياه مي‌كردند؟ آيا به اين فكر كرده ايم كه چه ضربه اي به جريان فرماليست و روشنفكري وارد آمده و با تربيت نيروهاي ارزشي اي كه سواد استفاده از اين قطع و دكوپاژ در آن را داشته باشند چه فرصتي براي بيان محتواي ارزشي خواهيم داشت؟
به هر تقدير نگارنده بر اين باور است كه در ميان جريان هاي فيلمسازي كه توسط سپاه حمايت مي شود با توجه به سواد بصري و تكنيكي بالا و نيز تسلط بر مسايل نظامي از اين پس تصاوير ديدني اي از رزمايش هاي دريايي و زميني را بايد به انتظار نشست. تصاويري كه قطعاً لذت ديدن روي پرده هاي عريض را زنده مي كند و با تصاوير تلويزيوني تفاوتي جدي خواهد داشت.
تصاوير درگيري با گروهك پژاك، تصاوير ديدني رزمايش پيامبر اعظم پنج، از نيروي دريايي سپاه كه هنوز هم در برنامه هاي تلويزيوني و حتي شبكه افق سيما مورد استفاده قرار مي گيرند، پنج،مستند "تقابل" كه منجر به ساخته شدن "رو در رو با شيطان" و اظهار نظر حاتمي كيا گرديد و گل سر سبد همه اين نو آوري‌ها ساخت اولين مستند "ديجيتال آنامورفيك” ايران، با عنوان «تولد یک پروانه» به کارگردانی داوود مرادیان،فیلمی با موضوع تربيت دانشجويان دانشگاه افسري و تربيت پاسداري امام حسين (ع) كه به احترام جشنواره فيلم عمار، تنها در حاشيه اين جشنواره رونمايي شد و پاي به هيچ عرصه سينمايي ننهاد تا دستاورد بزرگ جوانان ارزشي در جشنواره ارزشي عمار رونمايي شود. اينها نه محصول سازمان‌هاي عريض و طويل سينمايي و رسانه اي كه دسترنج خود باوري جوان هايي است كه زير چتر "گروه تلويزيوني سپاه” گرد هم آمده‌اند و در گمنامي محض دستاوردي به سينماي ايران تقديم مي كنند كه منتقد سخت پسندي مانند فراستي را نيز به واكنش وا مي‌دارد: «من به شدت از کاری که انجام شده دفاع می‌کنم و به نظرم به شدت در خدمت سینمای جدی و خوب ایران و خصوصاً کمک‌کننده در کار سینمای دفاع مقدس ماست. آنهایی که به این کار ایراد می‌گیرند چشمشان تربیت شده نیست. حس هایشان تربیت شده نیست. این کار قطعا رفت جزو دستاورد‌های سینمای ایران ثبت شد... این کار جای خودش را باز خواهد کرد. قطعا "اسفندیار شهیدی” قدر این کار را می‌فهمد. قطعا "آلادپوش” می‌فهمد. این کار را فقط حرفه‌ای‌ها الان درک می‌کنند... این فیلم می‌تواند یک واقعه در سینمای ما باشد. ما در سینمایمان ابداً جست‌وجوی تکنیکی و فرمی نداریم و این فیلم برای اولین بار در این سینما تا آنجایی که من می‌بینم لااقل، جست‌وجوی تکنیکی و فرمی کرده است و به یک دستاورد رسیده است. یعنی لنز آنامورفیک و پرده سینما اسکوپ که از نظر فرم یکی از وقایع مهم تاریخ سینماست»(بخشی از نظرات فراستی در گفت وگو با خبرگزاری فارس درباره مستند «تولد یک پروانه» نخستین فیلم دیجیتال آنامورفیک تاریخ سینمای ایران)
قطع عريضي كه مي تواند تصاوير نابي از طبيعت، فيلم هاي جنگي و بالاتر از آن رزمايش هاي دريايي و زميني فراهم آورد و گروه تلويزيوني سپاه از اين حيث امروز سكان‌دار اين نوآوري است. نوآوري اي كه ماه‌ها پيش از اين تيزر آن در رسانه هاي مختلف اينترنتي پخش شد اما هرگز سر از برنامه هاي معتبري مانند "هفت” در نياورد! چرا؟
امسال عماريون نشان دادند اگر تا كنون فقط در عرصه هاي "مفهومي” صاحب نظر بوده و از اين منظر مورد بي مهري مسئولين و روشنفكران واقع مي شدند اما اينك در عرصه "فرم و تكنيك” نيز به مرزهاي جالبي رسيده‌اند (مانند فيلم كوتاه ولد) و حتي دستاوردي به اين مهمي وارد سينماي ايران مي كنند. آيا بازهم ديده نخواهند شد؟ چرا؟ آيا جزو "خودي نبودن با جريان ها” بزرگترين ايراد بچه هاي ارزشي و با سواد ماست؟
تاكنون جز اين بود كه براي اسكوپ كردن تصاوير بالا و پایين آنها را سياه مي‌كردند؟ آيا به اين فكر كرده ايم كه چه ضربه اي به جريان فرماليست و روشنفكري وارد آمده و با تربيت نيروهاي ارزشي اي كه سواد استفاده از اين قطع و دكوپاژ در آن را داشته باشند چه فرصتي براي بيان محتواي ارزشي خواهيم داشت؟
به هر تقدير نگارنده بر اين باور است كه در ميان جريان هاي فيلمسازي كه توسط سپاه حمايت مي شود با توجه به سواد بصري و تكنيكي بالا و نيز تسلط بر مسايل نظامي از اين پس تصاوير ديدني اي از رزمايش هاي دريايي و زميني را بايد به انتظار نشست. تصاويري كه قطعاً لذت ديدن روي پرده هاي عريض را زنده مي كند و با تصاوير تلويزيوني تفاوتي جدي خواهد داشت.