روزنامه آرمان در باره همایش اقتصاد ایران که هفته گذشته با حضور روحانی برگزار شد و به حرف‌های سیاسی گذشت، از قول محمدقلی یوسفی استاد اقتصاد دانشگاه علامه نوشت: اینکه هدف کنفرانس اقتصاد ایران از سوی مسئولین «همگرایی نظرات اقتصاددانان در مورد پیدا کردن راه‌حل برای مشکلات کشور» مطرح شد را می‌توان به‌عنوان یک هدف مثبت ارزیابی کرد. اما اینکه تا چه حد این اهداف ممکن است تحقق عملی یابند، تجربه نشان داده است که چنین چیزی امکانپذیر نیست. ضمن اینکه کنفرانس‌ها بیشتر جنبه سیاسی دارند و آنگونه که شاهد بودیم بعضا افرادی خاص و برخی از مسئولین اجرایی کشور در این کنفرانس حضور داشتند اما حضور اقتصاددانانی که کار اجرایی بر عهده ندارند، در چنین کنفرانسی خیلی کمرنگ بود.
یوسفی می‌افزاید: سؤال این است؛ هدف از برگزاری این نوع همایش‌ها و کنفرانس‌ها چیست، آیا هدف حل مشکلات اقتصادی  مردم است؟ آن چیزی که در این سمینار صورت گرفت، این بود که پروژه‌هایی در اختیار برخی از اقتصاددانان قرار داده شد که روی این پروژه‌ها کار کنند، اما اینکه روش اجرای این پروژه‌ها و نتیجه آن به چه شکلی خواهد بود، مشخص نیست. باید پذیرفت کلی‌گویی درباره مسائل اقتصادی به هیچ عنوان چاره کار نیست و تجربه گذشته هم این را نشان می‌دهد. بنابراین باید در موفقیت برگزاری چنین کنفرانس‌هایی تامل کرد.
استاد اقتصاد دانشگاه علامه خاطرنشان می‌کند: اعتقاد من بر این است که برخی از مسئولین در برخی موارد دچار اشتباه شدند، به طور مثال مشاور رئيس‌جمهور بیان کردند که رشد اقتصادی را اندازه‌گیری می‌کنیم و مشاهده نمی‌کنیم؛ این حرف بیشتر به طنز شبیه است تا واقعیت! چرا که اگر نتوانیم چیزی را مشاهده کنیم، چگونه می‌توان آن را اندازه‌گیری کرد. به هر حال رشد اقتصادی مبتنی بر علم معنی شناختی است و اینکه استنباط شود که رشد اقتصادی تخیلی و محرمانه است اینها جایگاهی در علم اقتصاد ندارد. باید در عمل مشخص شود که چه انتظاری از رشد اقتصادی می‌رود و حال این انتظارات تحقق یافته است یا  خیر؟ یا اینکه بگوییم رشد اقتصادی صورت گرفته اما تبعات آن بعدا مشخص می‌شود.
این در حالی است که رشد اقتصادی خودش نتیجه و ثمره است؛ یعنی رشد اقتصادی ثمره ارتقای کارایی و بهره‌وری و سرمایه‌گذاری‌هاست. اما آمارها در کشور نشان می‌دهد که هم بهره‌وری نیروی کار و هم سرمایه‌گذاری کاهش پیدا کرده، پس چگونه می‌توان گفت که رشد اقتصادی صورت گرفته است؟!