kayhan.ir

کد خبر: ۳۴۷۶۱
تاریخ انتشار : ۲۳ دی ۱۳۹۳ - ۲۱:۱۷
توضیح دکتر حسین رجبی دوانی درباره یک شبیه‌سازی تاریخی بی اساس

عفو پیامبر(ص) پس از فتح مکه همگانی نبود برخی افراد خاص اعدام شدند

یک کارشناس برجسته تاریخ اسلام با اشاره به برخی اظهارنظرها مبنی بر مقایسه برخورد پیامبر در فتح مکه با برخوردی که با سران فتنه صورت گرفته است، گفت: پیامبر اسلام در جریان فتح مکه، اسم چند نفر که با عملیات روانی به اسلام ضربه زده بودند را قید کرده و دستور دادند، اینها را با توجه به سوابق سیاهی که دارند حتی اگر به پرده‌های کعبه آویخته باشند به قتل برسند.

محمد حسین رجبی دوانی کارشناس تاریخ اسلام در گفت‌وگو با تسنیم با اشاره به برخی اظهارنظرهای اخیر مبنی بر اینکه پیامبر بعد از فتح مکه، عفو سراسری اعلام کرد و اهل انتقام نبود، که از آن در برخی رسانه‌ها به ضرورت عفو سران فتنه بدون نیاز به هرگونه عذرخواهی و توبه تعبیر شد، گفت: در جریان فتح‌ مکه، پیامبر فرمود هرکس به مسجد‌الحرام برود یا به خانه ابوسفیان و یا اینکه به خانه‌اش برود و در را ببندد در امان است لذا پیامبر(ص) کسانی را که در صحنه مبارزه با اسلام و ستیز با پیامبر ماندند را عفو نکرد بلکه کسانی عفو شدند که در صحنه مبارزه با اسلام حضور نداشتند. وی گفت: پیامبر اسلام در جریان فتح مکه، اسم چند نفر که با عملیات روانی به اسلام ضربه زده بودند را قید کرده و دستور دادند، اینها را با توجه به سوابق سیاهی که دارند حتی اگر به پرده‌های کعبه آویخته باشند به قتل برسند.
این کارشناس ارشد تاریخ اسلام در پاسخ به سؤالی درباره ماجرای «عفو وحشی» توسط پیامبر و قیاس او با سران فتنه، گفت: اگر کسی «وحشی» را با سران فتنه مقایسه کرده باشد به بی‌راهه رفته است؛ کسی که چنین قیاسی کند حتماً اطلاعات فقهی و حقوقی کافی ندارد چرا که «وحشی» برده بود و حکم برده در نظام حقوقی اسلام کاملاً مشخص است؛ در اسلام، اگر برده به دستور اربابش حتی مرتکب قتل شود، مجازات نمی‌شود چون باید اربابش محاکمه و مجازات شود چرا که حر نبوده است.
این استاد تاریخ اسلام، با بیان اینکه  پیامبر کسانی که علیه اسلام جنگ روانی می‌کردند را نمی‌بخشید، تاکید کرد: برای نمونه، عرض می‌کنم نضربن حارث و عقبة بن ابى معیط از بزرگان مکه بودند که از راه تبلیغات و جنگ روانی به مصاف اسلام آمده بودند و در جنگ بدر اسیر شدند؛ در همین جنگ پیامبر، اسیران را به ازای گرفتن فدیه و یا باسواد کردن بی‌سوادان مدینه آزاد کردند اما این 2 نفر علی‌رغم اینکه توان مالی خوبی داشتند و پیامبر می‌توانست از آنها فدیه قابل توجهی برای آزادیشان بگیرد، آزاد نشدند و پیامبر آنها را اعدام کرد چون ضربه‌های بزرگی به اسلام زده بودند.
رجبی دوانی با انتقاد از کسانی که بدون اطلاعات دقیق تاریخی و آشنایی کامل با نظام فقهی و حقوقی در باره تاریخ اسلام نظر می‌دهند، گفت: قیاس خیانت‌کاران فتنه 88 و سران فتنه با  امثال «وحشی» ناشی از عدم آشنایی کافی نسبت به نظام فقهی و حقوقی اسلام است؛ وحشی برده بود و نه  تنها در مکتب اسلام بلکه در هیچ مکتب جاهلی برده‌ای به دستور اربابش مرتکب تخلف شده را مجازات نمی‌کردند.
وی در ادامه درباره سران فتنه گفت: سران فتنه کسانی بودند که به نظام اسلامی خیانت کردند و با اینکه خودشان روزی از دست‌اندرکاران نظام بودند دشمنان ولایت و دشمنان تنها پایگاه ولایی جهان را امیدوار کردند و مورد حمایت بی‌دریغ مستکبران امپریالیسم و دشمنان بشریت قرار گرفتند؛ اینها اکنون هم حاضر به استغفار نیستند، لذا سران فتنه به هیچ وجه قابل بخشش و گذشت نیستند؛ قیاس سران فتنه با «وحشی» واقعاً مع‌الفارق است چون وحشی از پیامبر(ص) عذرخواهی کرد و به اسلام روی آورد و حتی اگر اسلام هم نمی‌آورد پیامبر او را عفو می‌کرد چون برده بود اما سران فتنه حاضر به عذرخواهی هم نیستند.
رجبی دوانی در پایان تاکید کرد: بخشش سران فتنه با وجود عدم توبه و عذرخواهی آنان، خیانت و تصرف در حق حاکمیت خداوند، پیامبر اسلام(ص) و امام زمان(عج) و مردم است چرا که مجازات سران فتنه، یک حق شخصی نیست که رهبری نظام یا قوه‌قضائیه بخواهد از آن بگذرد بلکه حق جامعه و حق حاکمیت امام زمان(عج) است.