قانون اساسی فرانسه، «میثاق بین‌المللی حقوق مدنی و سیاسی» و همچنین کنوانسیون اروپایی حقوق بشر به دولت فرانسه این اجازه را می‌دهد که در برخی شرایط (مانند خطر امنیت ملی، اختلال در نظم عمومی، خدشه بر اخلاق و تهدید بهداشت عمومی)، آزادی بیان - و برخی دیگر از آزادی‌های اساسی - را تعلیق یا محدود کند. دولت فرانسه نیز تاکنون در اجرای این حق و اِعمال محدودیت‌های «مجاز» ید طولایی داشته است.
به گزارش رجانیوز، در سال گذشته، در دو مورد جنجالی، دولت فرانسه از این اختیار خود بی‌تعارف و بی‌ملاحظه استفاده کرده است! بار اول، عالی‌ترین مرجع قضایی فرانسه (Conseil d État)، در کمتر از سه ساعت، با استناد به همین سازوکار قانونی، حکم به ممنوعیت نمایش طنز‌پردازی را داد که به دلیل انتقاداتش به رشد صهیونیسم در این کشور مدام در معرض اتهام‌ِ یهودی‌ستیزی است. در تمام شهرهای فرانسه، تورِ نمایش‌های او - با وجود پیش‌فروش ده‌ها هزار بلیت - با پیگیری مستقیم شخص نخست‌وزیر لغو گردید. بار دوم، در همین سال، ‌ در بحبوحه بمباران غزه - با مداخله مستقیم وزارت کشور و استناد مجدد به همین سازوکار- تظاهرات حامیان فلسطین در پاریس ممنوع و برای شرکت‌کنندگان احتمالی جریمه‌ای از ۱۵هزار تا ۴۵هزار یورو تعیین شد.