سرمایه‌های ارزشمندی به نام استقلال و پرسپولیس(نکته ورزشی)
سرویس ورزشی-
پرسپولیس و استقلال از جمله سرمایه‌های گرانبهای ورزش ما هم در بعد انسانی و هم از حیث مادی هستند. قدر این سرمایه‌ها- مثل سایر سرمایه‌های خدادادی و داشته‌های ذاتی- آن‌طور که باید و شاید دانسته نمی‌شود و از آنها برای تقویت ساختار ورزش در برنامه‌ریزی‌ها و سیاستگذاری‌ها به درستی و بجا استفاده نمی‌کنیم. در این باره به سهم و در حد توان و بضاعت خود به کرات نوشته و تاکید کرده‌ایم که اگر از استقلال و پرسپولیس به درستی استفاده شود و سازمان آنها تقویت شده و از دو «تیم» به دو «باشگاه» به معنای واقعی تبدیل شوند، با توجه به قابلیت‌های خود و مهم‌تر از همه، جذب مردم به اماکن ورزشی، می‌توانند بر روند کلی
ورزش ما تاثیرات مثبتی بگذارند و خیلی از رشته‌ها را از حالت سکون و انزوا و درجا زدن
و بدتر از همه، پسروی خارج کرده و به کالبد آنها روح و حیات تزریق کنند.
وجود چنین تیم‌هایی که در مردم - و خاصه جوانان- نفوذ دارند و نام‌شان میادین ورزشی و تالارها و ورزشگاه‌ها را مملو از جمعیت می‌کند، نعمت و سرمایه بی‌بدیلی است. همسایگان ما در حاشیه «خلیج سرافراز و همیشه فارس» برای
سر و سامان دادن به ورزش خود و سری در میان سرها درآوردن، دست به هر کاری می‌زنند و کرور کرور و میلیاردها خرج می‌کنند، باشگاه‌های مدرن می‌سازند، ورزشگاه‌های مجهز احداث می‌کنند و ستارگان اسم و رسم‌دار را به خدمت می‌گیرند اما هنوز در حسرت رسیدن به هدف ذکر شده هستند. تیم‌های پرستاره آنها طرفدار
ندارد و سکوی ورزشگاه‌های شیک و مجهزشان اغلب خالی از تماشاگر است.
غرض اینکه، آنها برای ورزش خود سرمایه‌گذاری‌های کلان می‌کنند و متحمل هزینه‌های سنگین می‌شوند و حتی برای افتخارآفرینی در میادین جهانی، ورزشکاران خارجی را استخدام کرده و ملیت‌شان را تغییر می‌دهند ولی چون سرمایه بی‌بدیل و پشتوانه کم نظیری به نام «تماشاگر» ندارند، راه به جایی نبرده‌اند و حتی در قاره آسیا هم نتوانسته‌اند به عنوان کشورهای«صاحب ورزش» سری در میان سرها درآورند.
خوشبختانه ورزش ما چنان‌که به کرات نوشته‌ایم، سرشار از سرمایه‌های خدادادی و داشته‌های ذاتی است و اگر دستگاه مدیریتی- از راس تا قاعده هرم و از ریز و درشت مدیران- قدر این سرمایه‌ها و داشته‌ها را بدانند- نه در لفظ و صوت و پشت میکروفون در مصاحبه‌ها بلکه با استفاده از آنها در وقت و جای خود و به بهترین شکل ممکن - حتما حال و روز ورزش ما «دگرگون» خواهد شد و خیلی خیلی بهتر از این خواهد بود و در جایگاه‌های رفیع‌تر قاره‌ای و جهانی و المپیکی قرار خواهد گرفت.
از جمله سرمایه‌های خدادادی، علاقه مردم این مرز و بوم به ورزش است که علی‌رغم همه نامهری‌ها و بدرفتاری‌ها و توی ذوق خوردن‌ها و... سکوهای ورزشگاه‌ها و اماکن ورزشی را با حضور گرم و صمیمی و بی‌توقع خود رونق و گرمی و هیجان می‌بخشند و بدین‌گونه مایه حسرت و حتی رشک بسیاری از رقیبان دور و نزدیک شده‌اند.