مادورو علیه «ساحره شیطانی» 90 درصد مردم ونزوئلا از ماچادو متنفرند
سرویس خارجی-
رئیسجمهور ونزوئلا، «ماچادو»، برنده جایزه صلح نوبل، را «ساحرهای شیطانی» خواند که 90درصد مردم ونزوئلا از او متنفرند.
«نیکولاس مادورو»، رئیسجمهور ونزوئلا، «کورینا ماچادو»، برنده ۵۸ساله و ونزوئلایی جایزه صلح نوبل، را به درخواست برای حملهای خارجی به کشور خود متهم کرد و گفت: «۹۰درصد از جمعیت ونزوئلا مخالف این ساحره شیطانی هستند.» خبرگزاری «فرانسه» به نقل از مادورو نوشت: «ما به دنبال صلح هستیم و خواهان آنیم. ما آرامش و صلح خواهیم داشت اما صلح با آزادی و با حق حاکمیت برقرار میشود.» آنطور که «مهر» نوشته است، ماچادو رهبر شورشیان ونزوئلایی که به تازگی جایزه صلح نوبل را دریافت کرده، موافق حمله نظامی آمریکا به کشورش است، ماچادو مدعی است ونزوئلا تبدیل به گذرگاه اصلی موادمخدر شده تا دموکراسی در آمریکا را تضعیف کند. از طرف دیگر شبکه لبنانی «المیادین» گزارش کرد، رئیسجمهور ونزوئلا تأکید کرده است که قدرتهای امپریالیستی در تلاشند تا بر کشورش سلطه یافته و منابع طبیعی آن را غارت کنند. نیکولاس مادورو افزوده است: «این اقلیت گستاخ و سرشار از نفرت، خواستار تهاجم نظامی به ونزوئلا است و با سیاستهای خود به دنبال نابودی استقلال و عزت ملت ما هستند. بسیاری از کسانی که در میامی آمریکا زندگی میکنند، آشکارا خواستار بمباران و اشغال کشور ما شدهاند.» گفتنی است، تنشهای اخیر میان آمریکا و ونزوئلا، که از اوایل سپتامبر ۲۰۲۵ (شهریور ۱۴۰۴) شدت گرفته، ریشه در سیاستهای تهاجمی دولت «دونالد ترامپ»، با بهانه مقابله با «کارتلهای موادمخدر» در منطقه کارائیب، دارد. آمریکا با استقرار هفت ناو جنگی و یک زیردریایی هستهای در دریای کارائیب جنوبی، عملیاتی را آغاز کرد که به گفته مقامات واشنگتن، هدفش مختل کردن فعالیت «کارتل خورشیدها» و «ترن ده آرگوا» است، که ادعا میشود با مقامات ونزوئلایی ارتباط دارند. این عملیات به حملات هوائی متعدد منجر شد، از جمله حملهای در ۲ سپتامبر (۱۲ شهریور ۱۴۰۴) که یک قایق را هدف قرار داد و حدأقل سه نفر را کشت، و در مجموع تاکنون بیش از ۲۱ نفر در چهار حمله جان باختهاند. ونزوئلا این اقدامات را «نقض آشکار حاکمیت ملی» خود خوانده و آنها را محکوم کرده است. این رویکرد آمریکا ادامه الگوی تاریخی مداخلهجویی در آمریکای لاتین است، جایی که بهانههایی مانند «مبارزه با موادمخدر» اغلب برای فشار بر دولتهای مخالف سیاستهای واشنگتن، از جمله تلاش برای «تغییر رژیم»، استفاده میشود، در حالی که آمریکا خود به عنوان بزرگترین بازار موادمخدر جهان، نقشش در بیثباتی منطقه را نادیده میگیرد. در طرف مقابل، دولت نیکلاس مادورو وضعیت اضطراری اعلام کرد و بیش از ۱۵هزار سرباز را در مرزهای غربی مستقر نمود، در حالی که میلیونها شهروند را به پیوستن به «میلیتهای بولیواری» برای دفاع از کشور فراخواند، که به تمرینهای نظامی گسترده در ۲۸۴ نقطه منجر شد. این اقدامات آمریکا نهتنها صلح منطقهای را تهدید میکند، بلکه منعکسکننده تناقض در سیاست خارجی این کشور است که با ادعای دفاع از «دموکراسی»، به نقض حاکمیت دیگر کشورها میپردازد و منافع اقتصادی خود، بهویژه در منابع نفتی ونزوئلا، را در اولویت قرار میدهد.