نفی اقدامات‌تروریستی (پرسش و پاسخ)
پرسش:
براساس آموزه‌های وحیانی و دیدگاه شارع مقدس، اقدامات تروریستی چه جایگاهی دارد و آيا مورد تایید اسلام می‌باشد یا خیر؟
پاسخ:
اقدامات تروریستی بر ضدعموم مردم، اعم از افراد یا گروه‌ها و یا جوامع انسانی که بطور مستقیم. جان، مال، ناموس و آبروی مردم بی‌گناه و زنان و کودکان و.. را مورد حمله قرار می‌دهد و با هر هدفی که سازمان‌دهی شود از نظر عقلی و وجدان بشری محکوم است و مصداق تروریسم محسوب می‌شود.
از منظر اسلام حتی در دفاع مشروع کشتن افراد بی‌گناه، تعقیب فراریان، کشتن اسیران، زنان، کودکان، تخریب جنگل‌ها، درختان، آلوده کردن آب‌ها، تعرض به ناموس مردم و پرده‌دری و.. مجاز شمرده نشده است.
در کتاب‌های حدیثی و تاریخی به ممنوع بودن این گونه اقدامات غیرانسانی حتی در دفاع‌های مشروع تصریح شده است. اینک به نمونه‌هایی در این مورد اشاره می‌کنیم.
1- در روایات فریقین شیعه و سنی از رسول خدا(ص) نقل شده که فرمود: «الایمان قید الفتک» ایمان از ترور جلوگیری کرده است (عقد الفرید، ج 3، ص 64)
2- از امام صادق(ع) نقل شده که فرمود: «پیامبر گرامی اسلام(ص) هنگامی که می‌خواست سپاهی را برای جنگ اعزام نماید، آنها را فراخوانده و در برابرشان می‌نشست، و می‌‌فرمود: با نام خدا و برای خدا و در راه خدا سفر را آغاز کنید، نیرنگ و حقه نزنید، کشته‌ها را مثله نکنید، سالخوردگان، کودکان و زنان را نکشید و درختی را نبرید مگر اینکه مجبور شوید» (فروع کافی، ج 5، ص 27)
3- و نیز از امام صادق(ع) روایت شده که فرمود: «رسول خدا(ص) از ریختن سم در سرزمین مشرکین نهی کرده است» (همان)
4- حضرت علی(ع) در جنگ صفین به نیروهای خویش چنین سفارش کرد: «هرگز با دشمن جنگ را آغاز نکنید تا آنان آغازگر جنگ باشند. فراریان را نکشید و بر زخمیان نتازید. هتک حرمت و عورت نکنید. از مثله کردن بپرهیزید. وارد خانه‌های آنان مشوید. بر زنان حمله نبرید. و به کسی دشنام ندهید.» (تذکره‌الخواص، ص 19)
5- حضرت مسلم بنا به نقل تاریخ، ابن‌زیاد را در خانه هانی‌بن عروه به قتل نرساند، و قصاص قبل از جنایت نکرد. زیرا این کار با سیره و روش مسلم سازگاری نداشت. مسلم در خانه علی(ع) تربیت شده بود و مردی با ورع و باتقوا بود.
بنابراین با توجه به موارد فوق و سیره نظری و عملی پیامبر(ص) و اهل بیت(ع) مقوله ترور و تروریسم در منطق اسلام هیچ جایگاهی ندارد و آموزه‌های وحیانی و ارزش‌های اسلامی مخاطبان را با عقلانیت، اخلاق عملی و رحمت و عطوفت به راه خدا دعوت می‌کند نه با زور و جبر و استفاده از ابزارهای قوه قهریه.
«ادع الی سبیل ربک بالحکمه و الموعظه الحسنه و جادلهم باللتی هی احسن» (النحل- 125)