ایلات برای در امان ماندن از حملات دقیق یمن به پناهگاه‌های سیار مجهز می‌شود
سرویس خارجی-
اولین‌بار نصب پناهگاه‌های سیار در ایلات [اشغالی] به عنوان بخشی از آمادگی‌های رژیم اسرائیل برای مقابله با تشدید حملات نظامی یمن آغاز شده است.
پس از آغاز جنگ غزه در اکتبر ۲۰۲۳ (مهر ۱۴۰۲)، بندر ایلات- جنوبی‌ترین بندر رژیم اسرائیل در کرانه دریای سرخ- به یکی از اهداف استراتژیک حملات دریایی و موشکی مقاومت یمن (جنبش انصارالله)- به عنوان قدرت نوظهور جبهه مقاومت- تبدیل شد.
حملات دریایی یمن از مسیر دریای سرخ، شامل رهگیری و توقیف کشتی‌های تجاری در مسیر ایلات و اجرای عملیات پهپادی علیه تأسیسات بندری، باعث اختلال جدی در زنجیره تأمین این بندر شد. طبق گزارش‌های رسانه‌های عبری‌زبان، کاهش تردد کشتی‌ها به ایلات به حدود ۸۰درصد در ماه‌های نخست پس از شروع حملات ثبت شد؛ زیرا شرکت‌های کشتیرانی بین‌المللی با اشاره به تهدیدات مستقیم دریایی، مسیر خود را به جای عبور از باب‌المندب به مسیرهای طولانی‌تر و پرهزینه در اطراف دماغه امیدنیک تغییر دادند. این روند نه‌تنها زمان و هزینه واردات و صادرات رژیم را افزایش داد، بلکه نقش حیاتی ایلات در پشتیبانی لجستیکی مناطق جنوبی اشغالی را تضعیف کرد.
حملات مستقیم یمن به بندر ایلات نیز به شکلی کم‌سابقه امنیت فیزیکی این مرکز را نیز تحت فشار قرار داد. از نوامبر ۲۰۲۳ (آبان ۱۴۰۲) تا نیمه ۲۰۲۴ (تابستان ۱۴۰۳)، چندین حمله پهپادی و موشکی بالستیک به نزدیکی محوطه بندر گزارش شد که برخی از آن‌ها سامانه‌های پدافند گنبد آهنین را به چالش کشیدند. در ژانویه ۲۰۲۴ (دی ۱۴۰۲)، اصابت یک پهپاد انتحاری به منطقه صنعتی همجوار بندر موجب توقف فعالیت برخی جرثقیل‌های بارگیری و تعلیق برنامه تخلیه و بارگیری کشتی‌ها برای چندروز گردید. این حملات مستقیم، افزون بر خسارات فیزیکی، به فضای روانی و اقتصادی فعالان بندر لطمه زد؛ چرا که بیم حملات غیرقابل پیش‌بینی، سرمایه‌گذاران و شرکت‌های لجستیکی را از ادامه فعالیت در این نقطه استراتژیکِ رژیم بازداشت. تاریخچه حملات یمن به بندر ایلات، به‌ویژه پس از جنگ غزه، نشان‌دهنده یک روند تصاعدی در تنوع و شدت عملیاتی است. نخستین تهدید جدی در نوامبر ۲۰۲۳ (آبان ۱۴۰۲) با توقیف یک کشتی مرتبط با اسرائیل در باب‌المندب توسط نیروهای انصارالله شکل گرفت.
دسامبر همان سال (آذر ۱۴۰۲)، رسانه‌های اسرائیلی خبر دادند که دو پهپاد انتحاری در مسیر ایلات رهگیری شدند. ژانویه و فوریه ۲۰۲۴ (دی و بهمن ۱۴۰۲) شاهد حملات پهپادی موفق و اختلال‌های گسترده بودیم. در مارس ۲۰۲۴ (اسفند ۱۴۰۲)، یمن اعلام کرد که هدف جدیدش تعطیلی کامل فعالیت‌های بندر ایلات است و در اردیبهشت ۱۴۰۳ (مه ۲۰۲۴) حملات ترکیبی دریایی- هوایی چندساعته را اجرا کرد. این حملات، که در اسناد بین‌المللی به عنوان «فشار دریایی بر رژیم اسرائیل» ثبت شده، ایلات را از یک مرکز تجاری فعال به نقطه‌ای پرهزینه و پرخطر برای تجارت بین‌المللی بدل کرده است.
پناهگاه‌سازی برای نجات صهیونیست‌ها از حملات یمن
یکشنبه‌شب بود که خبر آمد پس از ورود پهپادهای یمن به بندر ایلات (ام الرشراش)، آژیر هشدار در جنوب اراضی اشغالی به صدا درآمده است. منابع خبری گزارش دادند که پدافند هوائی ارتش رژیم اشغالگر بار دیگر در رهگیری پهپادهای یمن را در آسمان ایلات رهگیری شکست خورد. ساعاتی از این گزارش نگذشته بود که روزنامه عبری‌زبان «اسرائیل‌هیوم» گزارش داد که برای اولین‌بار نصب پناهگاه‌های سیار در شهر‌ام الرشراش که در اراضی اشغالی با نام ایلات شناخته می‌شود، به عنوان بخشی از آمادگی‌های دولت اشغالگر برای مقابله با تشدید عملیات نظامی یمن آغاز شده است. به گزارش «ایسنا»، این روزنامه نوشته است که این پناهگاه‌ها که ارتفاع آن‌ها ۲.۴۰ متر است، یک منطقه حفاظت‌شده پنج متر مربعی برای هر پناهگاه فراهم می‌کنند تا از شهرک‌نشینان اسرائیلی در صورت حملات موشکی یا پهپادی از یمن محافظت کنند. این اقدامات بخشی از مجموعه‌ای از اقدامات امنیتی است که دولت اشغالگر برای تقویت جبهه داخلی، پس از تشدید تهدیدات علیه مناطق جنوبی خود توسط نیروهای مسلح یمن انجام داده است. این در حالی است که پیش از این ارتش یمن اعلام کرده بود سرزمین‌های اشغالی را همچنان هدف قرار می‌دهند. این روزنامه تأکید کرد که مقامات اسرائیلی این اقدام را در ایلات بی‌سابقه می‌دانند، زیرا چنین پناهگاه‌هایی قبلاً هرگز نصب نشده‌اند. این اقدام به عنوان بخشی از افزایش سطح آمادگی در بحبوحه ترس فزاینده شهرک‌نشینان صهیونیست از تشدید عملیات نظامی یمن انجام می‌شود. گفتنی است، رژیم اسرائیل، با دهه‌ها اشغالگری نظامی و جنگ‌افروزی دائمی در فلسطین و منطقه، نه‌تنها مرزهای خود را با بحران و خشونت تعریف کرده بلکه زیست اجتماعی‌اش را نیز زیر سایه ترس شکل داده است. شواهد تاریخی و گزارش‌های امنیتی نشان می‌دهند که از زمان جنگ‌های ۱۹۴۸ و ۱۹۶۷ تا حملات مکرر به غزه و لبنان، این رژیم همواره در معرض پاسخ مقاومت بوده و به‌همین‌دلیل سیاست «پناهگاه‌سازی» را به ستون ثابت بقا تبدیل کرده است. بنا بر گزارش وزارت دفاع اسرائیل و آمار رسمی شورای امنیت داخلی این رژیم، در فاصله سال‌های ۲۰۰۶ تا ۲۰۲۳ بیش از ۳۷۰ هزار پناهگاه شخصی و جمعی ایجاد شده و حتی استانداردهای ساخت‌‌و‌ساز شهری به‌گونه‌ای تغییر یافته که وجود اتاق امن در هر واحد اجباری باشد- به استناد داده‌های رسمی وزارتِ «دفاع» رژیم، قوانین ساخت-و‌ساز شهری تغییر یافته و وجود «مَمَد» (اتاق امن بتنی) در هر خانه جدید الزامی شده است. امروز صدها هزار خانه، مدرسه و حتی بناهای عمومی در اراضی اشغالی با پناهگاه‌های ضدموشک همراهند؛ وضعیتی که زندگی زیر سقف بتنی را نه‌فقط به بخشی از فرهنگ روزمره صهیونیست‌ها، بلکه به شاخصی اجتماعی- روانی تبدیل کرده و عملاً اشغالگری را با عادتِ زندگی در پناه و انتظار حمله، پیوند زده است.