نوجوانی که علی‌وار زندگی می‌کرد

بسیجی شهید رضا غلامپور گلی ۱۹ مهر سال ۱۳۴۷ در حیدر کلای بابل دیده به جهان گشود.با اینکه در سن نوجوانی قرار داشت ولی در خانواده خود یک الگو بود و همه از رفتار او درس می‌گرفتند.
در حال تحصیل در مدرسه بود که جنگ تحمیلی آغاز شد، نتوانست طاقت بیاورد با اجازه خانواده به جبهه اعزام شد و به مریوان رفت.شهید رضا غلامپور گلی ۲۱ تیر سال ۱۳۶۳ در منطقه مریوان با اصابت تیر به سر در سن ۱۶ سالگی شهد شیرین شهادت را نوشید و پیکر پاکش روز ۲۵ تیر تشییع و در گلزار شهدای آرامگاه معتمدی برای همیشه آرام گرفت.
مادر شهید رضا غلامپور گلی می‌گوید: «رضا پسری آرام و ساکت بود شب‌ها در بسیج فعالیت می‌کرد و به مسجد می‌رفت و روزها روزه می‌گرفت و من اطلاع نداشتم و چیزی نمی‌خورد. فکر می‌کردم که او بیمار است یا ناراحتی دارد، از دوستانش پرسیدم که چرا رضا چیزی نمی‌خورد. دوستانش می‌گفتند که رضا روزه دارد. از او پرسیدم پسر تو که سحری نمی‌خوری چرا بدون سحر روزه می‌گیری؟ گفت که مادر مگه تاکنون نشنیدی که در دوره حضرت علی(ع) زمانی همه روزه بودند فقیری آمد و آنان افطاری خودشان را به فقیر دادند و این عمل تا ۳ روز تکرار شد مگر ما از آنها بالاتریم، به پشت او زدم و گفتم ما که حضرت علی(ع) نمی‌شویم پسر. برگشت و گفت: درسته ولی می‌توانیم راه آنها را ادامه بدهیم.»