وام مسکن، به نام مردم به کام «ایران‌مال»
در حالی‌که مردم برای گرفتن وام مسکن در صف مانده‌اند اما گزارش تسهیلات بانکی مرکز پژوهش‌های مجلس نشان می‌دهد که ساخت ایران مال جزو تسهیلات ساخت مسکن در نظر گرفته شده است!
به گزارش خبرگزاری فارس؛ مرکز پژوهش‌های مجلس می‌گوید که میانگین جهانی وام‌های مسکن نزدیک به ۲۰ درصد است اما در ایران این سهم تنها حدود ۱۰ درصد از کل تسهیلات بانکی را تشکیل می‌دهد.
آمارها نشان می‌دهد سهم وام‌های مسکن در سال ۱۳۹۹ حدود ۱۴ درصد بود اما در سال‌های ۱۴۰۰ و ۱۴۰۱ به ۱۲ و ۱٠ درصد کاهش یافت و در نهایت در سال ۱۴۰۲ همان ۱۰ درصد ماند.
در این گزارش، یک بانک با سهم ۶۵ درصدی دیده می‌شود درحالی که بخش زیادی از این وام‌ها را به خود داده و صرف ساخت ایران‌مال کرده است و نه خانه برای مردم. در مقابل، بانک مسکن با بیش از ۹۰ درصد تسهیلات واقعی در این حوزه، اصلی‌ترین منبع وام‌های مسکن محسوب می‌شود.
ایران‌مال نه مشتری دارد، نه توان پرداخت هزینه‌های جاری
وقتی بحث از ناترازی شدید بانک آینده مطرح می‌شود، برخی با اشاره به دارایی‌های ثابت این بانک، راه‌حل این چالش را فروش دارایی‌ها عنوان می‌کنند و معمولا اصلی‌ترین دارایی که به آن اتکا می‌شود، ایران مال است.
به گزارش اقتصاد معاصر؛ ایران‌مال مجموعه تجاری تفریحی بسیار بزرگی است که هزینه ساخت آن به صورت غیرقانونی و برخلاف مقررات بانک مرکزی، از محل تسهیلات پرداختی بانک آینده تامین شده است.
در آخرین مرحله دارایی شرکت توسعه بین‌الملل ایران‌مال که همان مجموعه ایران‌مال است، ۳۲۵ هزار میلیارد تومان ارزش‌گذاری شده است. برخی با استناد به همین عدد می‌گویند می‌توان این دارایی را فروخت و ۳۲۵ هزار میلیارد تومان به بانک تزریق کرد و مشکل ناترازی را از بین برد و هر سال ارزش روز آن بالا و بالاتر می‌رود اما هیچ خریداری برای این دارایی به ظاهر با ارزش پیدا نمی‌شود.
پاسخ به این سؤال که چرا ایران مال خریداری ندارد را با بررسی صورت‌های مالی این شرکت به راحتی می‌توان دریافت کرد.
صورت‌های مالی سال مالی منتهی به آذر ۱۴۰۳ شرکت توسعه بین‌الملل ایران مال نشان می‌دهد بخش درآمد‌های عملیاتی این شرکت معادل ۶۴۸ میلیارد تومان بوده و در مقابل، ۱۰۴۰ میلیارد تومان بهای تمام شده درآمد عملیاتی و ۱۰۳ میلیارد تومان هزینه اداری و عمومی داشته است.
بنابراین شرکت توسعه بین‌الملل ایران مال نتوانسته هزینه‌های جاری این مجموعه را تامین کند و ۴۹۵ میلیارد تومان زیان عملیاتی ایجاد کرده است. بنابراین خریدار این دارایی در عین اینکه باید ۳۲۵ هزار میلیارد تومان هزینه کند، وقتی مالک این مجموعه شد، نه فقط سودی به دست نمی‌آرود، بلکه هر سال باید متحمل زیان هم بشود.
این زیان عملیاتی به غیر از زیان‌های ناشی از هزینه‌های مالی است. هزینه‌های مالی در واقع تسهیلاتی است که بانک آینده به شرکت زیرمجموعه خود، شرکت توسعه بین‌الملل ایران مال پرداخت کرده است. این تسهیلات بدون لحاظ ۴۲ هزار میلیارد تومان اعتباری است که در قالب سرمایه‌گذاری مستقیم طبقه‌بندی شده است.
به دلیل ناتوانی شرکت در پرداخت تسهیلات دریافتی، هر سال سود و جریمه تاخیر در بازپرداخت تسهیلات اعطایی به عنوان هزینه مالی توسعه بین‌الملل ایران مال ثبت می‌شود. این رویه در سال مالی منتهی به آذر ۱۴۰۳ هم تکرار شده و در این دوره شش هزار و ۹۹۱ میلیارد تومان زیان عملیاتی در صورت مالی درج شده است.