کارنامه پرحاشیه نادره رضایی از انتصاب جنجالی تا برکناری با پیگیری مجلس
محمد محمدی
در پی لغو ناگهانی کنسرت همایون شجریان تنها دو روز پس از اعلام رسمی آن، بار دیگر نام نادره رضایی، معاون پیشین هنری وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، به عنوان نماد مدیریت بی‌ضابطه و حاشیه‌ساز در کانون توجهات قرار گرفت. این رویداد که با واکنش گسترده افکار عمومی و نهادهای نظارتی همراه شد، آخرین حلقه از زنجیره حواشی مدیریت یک‌ساله وی بود که نهایتاً با پیگیری کمیسیون فرهنگی مجلس شورای اسلامی به برکناری او انجامید.
اوج بی‌کفایتی مدیریتی
بر‌اساس گزارش‌های مستند، کنسرت برنامه‌ریزی شده همایون شجریان با عنوان «بزرگ‌ترین کنسرت ایران در میدان آزادی» حتی پیش از هماهنگی با نهادهای ذی‌ربط از جمله استانداری تهران، نیروی انتظامی و سازمان صداوسیما، در یک کنفرانس خبری رسمی با حضور هنرمند و خبرنگاران رونمایی شد.
این اقدام شتاب‌زده نشان‌دهنده بی‌برنامگی بود و هزینه‌های مالی و اعتباری قابل توجهی را به بدنه فرهنگی کشور تحمیل کرد. منابع مطلع از عدم رعایت پروتکل‌های امنیتی و فرهنگی در برنامه‌ریزی این رویداد خبر داده‌اند.
پرونده مالی جنجال‌برانگیز
پیش از این، دریافت ۹۷ میلیون تومان و حق اضافه‌کاری برای ۱۷۵ ساعت کار در مدت تنها دو هفته توسط نادره رضایی، موجی از انتقادات را در رسانه‌ها و فضای مجازی به دنبال داشت. این موضوع، این امکان را به منتقدان داد تا درباره معیارهای انتصاب در سطح مدیریتی کشور سؤال کنند.
سوابق پراکنده و انتصاب غیرمنطقی
رضایی که پیش از این سوابق کاری پراکنده‌ای از مدیریت انتشارات علمی و فرهنگی تا مشاورت فرهنگی و فعالیت در هلال‌احمر داشت، بدون داشتن تجربه مدیریتی در حوزه هنرهای نمایشی و موسیقی، به معاونت هنری وزارت ارشاد منصوب شد. رسانه‌های نزدیک به دولت نیز او را «بانوی کم‌تجربه، بدون سابقه اداری و هنری برای معاونت مهم وزارت فرهنگ» خواندند. بر‌اساس گزارش‌های منتشر‌شده، انتصاب وی مرهون ارتباطات سیاسی و زدوبندهای پشت پرده بود.
حواشی متعدد و هزینه‌آفرین
دوره یک‌ساله مدیریت نادره رضایی در معاونت هنری وزارت ارشاد با حواشی متعدد و هزینه‌آفرینی‌های قابل توجهی همراه بود. برگزاری جشنواره موسیقی سال گذشته با عدم برنامه‌ریزی مناسب و بروز ناهنجاری‌های اخلاقی، جشنواره عروسکی تهران با انتقادات گسترده درباره محتوا و اجرا و جشنواره کوچه با حاشیه‌های مالی و اداری از جمله این موارد بودند. علاوه بر این، اعتراضات هنرمندان تئاتر به انتصابات غیرتخصصی و غیرصنفی در این دوره، بر دامنه مشکلات مدیریتی افزود.
ارتباطات مشکوک و فعالیت‌های غیرمتعهدانه
رسانه‌ها همچنین به ارتباطات خانوادگی و شخصی رضایی اشاره کرده‌اند. انتشار عکس‌های خواهر وی، آمنه رضایی، در کنار عالیه مطلب‌زاده و نرگس محمدی، حمایت‌های علنی از کنسرت‌های جنجالی مانند اجرای فرضی پرستو احمدی در نزدیکی قم، ابهاماتی درباره وفاداری فرهنگی وی ایجاد کرد. همچنین، دیدار وی با گلی امامی (همسر کریم امامی، از مخالفان نظام) و انتصاب آرزو سرگردان (فعال سیاسی با سابقه اغتشاشات ۸۸) در پست مشاورتی، به این شبهات دامن زد.
واکنش نهادهای نظارتی و برکناری
امیرحسین ثابتی، نماینده مجلس، با تأیید برکناری رضایی، آن را نتیجه پیگیری‌های مستمر کمیسیون فرهنگی مجلس و پاسخ به درخواست‌های مردمی عنوان کرد. حتی پایگاه‌های خبری نزدیک به دولت نیز به عملکرد ضعیف و حاشیه‌ساز وی انتقاد کرده و عذرخواهی اخیر او در ماجرای کنسرت شجریان را نمایشی و سیاسی خواندند.
او را یک تلنگر بدانید
برکناری نادره رضایی بار دیگر نشان داد که انتصاب‌های غیرکارشناسی و بدون توجه به شایستگی‌های حرفه‌ای، اعتماد عمومی به نهادهای فرهنگی را نیز مخدوش می‌سازد و ضربات جبران‌ناپذیری تحمیل می‌کند. ضرورت دارد در انتصاب‌های آتی، شایسته‌سالاری و تعهد انقلابی به عنوان معیارهای اصلی در نظر گرفته شوند.