افشای طرح صهیونیست‌ها برای اخراج ترکیه از سوریه
سرویس خارجی-
یک روزنامه وابسته به دولت ترکیه نوشت که رژیم صهیونیستی در تلاش است تا جنگ داخلی در سوریه را شعله‌ور کرده، ترکیه را از این کشور بیرون براند.
پس از سقوط «بشار اسد» در اواخر سال ۲۰۲۴، سوریه وارد مرحله‌ای از خلأ قدرت و بی‌ثباتی بی‌سابقه شد، شرایطی که بلافاصله این کشور را به صحنه‌ای برای رقابت قدرت‌های منطقه‌ای و جهانی بدل کرد؛ البته این‌گونه سخن گفتن با مسامحه است چرا که رقابت خیلی پیش از این آغاز شده بود و حالا که اسد نیست، این رقابت‌ها عیان شده است. در این میان، نقش ترکیه و رژیم آپارتاید اسرائیل بیش از دیگران برجسته شده است. ترکیه با نگاهی امنیتی به تحولات شمال سوریه، به ویژه در ارتباط با شبه‌نظامیان کُرد، تلاش می‌کند با گسترش نفوذ نظامی و سیاسی خود، موازنه قدرت را به نفع خود تغییر دهد و رژیم الجولانی را به عنوان متحدان خود حفظ کنند تا وسوریه را تبدیل به «حیاط خلوت» خود کند. همزمان، رژیم صهیونیستی که همواره به دنبال مهار نفوذ قدرت‌های رقیب در سوریه بوده، اکنون فرصت را مناسب دیده تا با حمایت از گروه‌های مخالف و ایجاد ائتلاف‌های جدید، جای پای خود را در معادلات سوریه محکم‌تر کند. اما تضاد منافع این دو بازیگر، یکی در پی تثبیت مناطق حائل در مرزهای جنوبی‌اش و دیگری در پی گسترش دایره نفوذ اطلاعاتی و نظامی، می‌تواند به درگیری‌های نیابتی تازه‌ای دامن بزند. نبود دولت مرکزی مقتدر، حضور گروه‌های مسلح متنوع و وابسته به بازیگران خارجی، و شکاف‌های عمیق قومی، مذهبی و سیاسی، همگی زمینه‌ساز آن‌اند که سوریه به‌جای حرکت به‌سوی بازسازی و آشتی، بیش از پیش در باتلاق بحران فرو رود.
ترکیه، نگرانی اصلی نتانیاهو
حالا روزنامه ترکیه‌ای «حریت» نوشته است: «نگرانی اصلی اسرائیل، ترکیه است. اسرائیل از نفوذ ترکیه در سوریه ناراضی است. اگر نیروهای دموکراتیک سوریه، حزب کارگران کردستان (PKK) و یگان‌های مدافع خلق (YPG) خلع سلاح شوند، نفوذ ترکیه بیشتر افزایش خواهد یافت. بنابراین، اسرائیل در حال تحریک دروزی‌ها در جنوب و حزب کارگران کردستان (پ.ک.ک) در شمال است. هدف اصلی اسرائیل ترکیه است. اسرائیل نمی‌خواهد ترکیه‌ای در سوریه و لبنان به طور مؤثر فعالیت کند. می‌خواهد جنگ داخلی راه بیندازد و ترکیه را از سوریه بیرون کند. هدف دوم سیاست اسرائیل در قبال ترکیه جلوگیری از خلع سلاح حزب کارگران کردستان (پ.ک.ک) است.» این روزنامه مدعی شد: «ترکیه به طور پویا بحران‌ها علیه اسرائیل را مدیریت می‌کند. این کشور مانع هر حرکت اسرائیل در میدان می‌شود. پ.ک.ک خلع سلاح خواهد شد و اسرائیل با شکست دیگری به خانه باز خواهد گشت.» البته آن‌چه در این سخنان نیست و نباید هم باشد! خواست مردم سوریه است که حالا درگیر زیاده‌خواهی‌های ترکیه و رژیم آپارتاید و نیز مصیبت‌زده حکومت تروریست‌ها شده‌اند. ترکیه تروریست‌های حاکم را بهانه می‌کند و رژیم دروزی‌ها را تا میدانِ نفوذ خود را بیش از پیش کنند.
خبر دیگر نیز آن‌که، به گزارش «ایسنا»، «هاکان فیدان»، وزیر خارجه ترکیه، یکشنبه، با «اسعد الشیبانی»، وزیر خارجه دولت موقت سوریه، و «توماس باراک»، سفیر آمریکا در آنکارا و فرستاده ویژه آمریکا به سوریه، رایزنی کرد. منابعی در وزارت خارجه ترکیه تأکید کردند که فیدان در تماس‌های تلفنی جداگانه با الشیبانی و باراک درباره تحولات سوریه گفت‌وگو کرد. به گفته این منابع، فیدان با الشیبانی و باراک درخصوص نشست‌های برگزارشده در امان درخصوص وضعیت در جنوب سوریه رایزنی کرده است. پیش از این، «ایمن الصفدی»، وزیر خارجه اردن، در امان میزبان الشیبانی و باراک بود. الصفدی و باراک همچنین دیدار دوجانبه داشتند.
گفتنی است، درگیری‌های خشونت‌آمیز در ۱۳ ژوئیه (22) در استان جنوبی سویداء آغاز شد و چندین روز بین نیروهای محلی رژیم تروریستی الجولانی و قبایل بادیه‌نشین طرفدار تروریست‌های حاکم با دروزی‌ها ادامه یافت. صدها غیرنظامی و سرباز کشته شدند و پس از آن، نیروهای دولتی سوریه اعلام کردند که برای تصرف شهر، عملیات نظامی آغاز کرده‌اند. در این میان اسرائیل هم موقعیت را مناسب دیده تا با بهانه کردن دروزی‌های حملات خود را علیه رژیم الجولانی شدت ببخشد و تحرکات نظامی خود را بیشتر کند. در شرایطی که مردم غزه زیر فشار محاصره و گرسنگی دسته‌جمعی، جان خود را از دست می‌دهند، رژیم صهیونیستی اقدام به ارسال کمک‌های پزشکی به استان سویداء سوریه کرده است! در این میان همچنین خبر می‌رسد که دفتر رسانه‌ای استانداری درعا از خروج بیش از ۳۰۰ عضو عشایر که مایل به ترک شهر سویداء هستند، خبر داد. دست‌کم ۱۰ اتوبوس برای خارج کردن عشایر بازداشت‌شده در شهر سویداء در جنوب سوریه وارد این شهر شدند. دفتر رسانه‌ای استانداری مدعی شد که تا زمان آرام شدن اوضاع در شهر، به خانواده‌ها در این استان سرپناه داده خواهد شد.
گزارش اخیر روزنامه «حریت» مهر تأییدی است بر ورود مرحله‌ای جدید از درگیری‌های نیابتی که نه با شعار «امنیت» یا «مبارزه با تروریسم»، بلکه با زبان منافع بی‌پرده تفسیر می‌شود. این رقابت اما بهای سنگینی برای مردم سوریه دارد. آنها امروز در میانه‌ی دو نیروی اشغالگر و مجموعه‌ای از گروه‌های تروریست و مسلح، نه صدایی دارند و نه نماینده‌ای واقعی. خواست مردم، بازسازی، صلح و بازگشت به زندگی عادی، در میان بمباران‌های خبری و ائتلاف‌های متغیر دفن شده است. تحرکات نظامی در سویداء، ارسال کمک‌های گزینشی از سوی رژیم صهیونیستی و خروج عشایر تحت فشار، همه نشانه‌هایی از مهندسی جمعیتی و بهره‌برداری فرصت‌طلبانه از هرج‌‌و‌مرج موجود است. در چنین شرایطی، سوریه بیش از هر زمان دیگر نیازمند اراده‌ای مستقل از دل خود ملت سوریه است؛ اراده‌ای که راه را بر پروژه‌های نفوذ و تجزیه ببندد و آینده‌ای با محوریت مردم، نه مزدوران نیابتی، ترسیم کند. بدون آن، این کشور همچنان صحنه رقابتی بی‌انتها میان قدرت‌هایی خواهد بود که از زخم‌های سوریه تغذیه می‌کنند.