یک سال عملکرد خنثی...!(نکته ورزشی)
سید سعید مدنی
نتیجه سنجش دقیق و ارزیابی منصفانه درباره عملکرد و کارنامه یکساله مدیریت فعلی ورزش، اگر منفی و مردود نباشد در خوش‌‌بینانه‌ترین قضاوت «خنثی» و «درجا زننده» است. ورزش ما سال‌هاست که با گرفتاری‌های عدیده و همچنین مشکلات ریشه‌ای و ساختاری دست به‌گریبان است. از کسانی که در مقاطع و دوره‌های مختلف فرصت تکیه زدن بر مناصب عالی را پیدا می‌کنند و مورد اعتماد دولت و مجلس(به نمایندگی از مردم) قرار می‌گیرند، انتظار می‌رود فارغ از روزمرگی‌ها و مشغولیت‌های شخصی و گرایش‌های باندی و جناحی، مدبرانه و شجاعانه به جنگ مشکلات و مشکل‌سازان بروند و ورزش مستعد ما را در مسیر پیشرفت و بهتر و قوی‌تر شدن قرار دهند. این اتفاق تاکنون یا اصلا نیفتاده یا به ندرت افتاده و به آن انتظار به حق و توقع منطقی هرگز جواب داده نشده است. حدود یک سال پیش با برگزاری انتخابات ریاست جمهوری، رئیس‌جمهور جدید بر سر کار آمد و یکی دوماه بعد، با انجام مراسم تنفیذ و تحلیف و بالاخره کسب رای اعتماد کابینه از مجلس شورای اسلامی، دولت چهاردهم رسما و عملا کار خود را آغاز کرد که حتما از این پس بررسی و نقد عملکرد یکساله آن از جنبه‌های مختلف مورد توجه رسانه‌های سیاسی و اقتصادی و... قرار خواهد گرفت. آنچه که به ما مربوط می‌شود «ورزش» است. متاسفانه به عملکرد تیم ورزشی دولت چهاردهم نمی‌توان نمره مثبت داد و آن را در مورد وعده‌هایی که قبل از شروع کار داده و برنامه‌ای که به مجلس ارائه کرده، صادق یا موفق دانست.
درِ ورزش کماکان بر پاشنه قبلی می‌چرخد و وزیر جدید که در بدو کار یکسره سخن از مبارزه با فساد و ایجاد اصلاحات و تحول واقعی می‌گفت، همان‌طور که پیش‌بینی می‌شد- و این قلم و روزنامه هم به سهم و وظیفه خود هشدار می‌داد- عملا در برابر سازکار و مناسبات و شرایطی که بر ورزش حاکم و تحمیل شده یا اصلا تلاشی برای اصلاح نکرد ویا اگر هم خواست کاری کند، در برابر مافیای پنهان و جریانات تعیین‌کننده اما پرده‌نشین کاری از پیش نبرد و به اصطلاح «کم» آورد، خیلی زود تسلیم شد و روزمرگی و سکوت پیشه کرد و سیاست عافیت‌طلبی در پیش گرفت و به انتظارات اشاره شده پاسخ نداد. با گذشت نزدیک به یک سال از شروع به کار مدیریت جدید ورزش کماکان مشکلات پابرجاست و مشکل‌سازان «سوار بر خر مراد» در وسط معرکه جولان می‌دهند و خط و ربط تعیین می‌کنند و همه چیز و همه اجزا و عناصر مادی و انسانی ورزش را در جهت منافع بیشتر خویش و باند و دارودسته خود- و نه مصالح ورزش و منافع ملی- به کار می‌گیرند. در شرایطی که این ملک و ملت مورد تهاجم ناجوانمردانه و دشمنی‌های پایان‌ناپذیر قرار دارد و مردم بزرگوار و نجیب ایران با تحمل همه سختی‌ها و فشارها و مصیبت‌ها و... ایستادگی می‌کنند، دردناک و بلکه خجالت‌آور است که ورزش در سایه انفعال و وادادگی مدیریتی، به پاتوقی برای مشتی فرصت‌طلب شارلاتان‌مسلک بیگانه با آن تبدیل شده است. آنها ورزش را به صورت دکانی برای کسب منفعت بیشتر و به جیب زدن درآمدهای نامشروع میلیاردی درآورده‌اند و بر آن جوی مسموم و شلخته و ناامن حاکم کرده‌اند. از مسئول و وزیر و وکیل و مدیر و صاحب‌منصب انتظار می‌رود به جای زدن حرف‌های کلیشه‌ای و خنک و بازی با کلمات و دادن شعارهای آبکی، شجاعانه و با تدبیر به جنگ این جریانات رخنه کرده طماع و منفعت‌جو بروند که ورزش را با همه کارکردهای مثبت فرهنگی و تربیتی و اخلاقی و اقتصادی و تفریحی و سیاسی، به دکان دونبشی برای آباد کردن آخور خود تبدیل کرده‌اند و خودشان را پدرخوانده ورزش و ورزش را «ارث پدری»شان می‌دانند. باید ورزش را که سرمایه ملی است و مردم به آن عشق می‌ورزند، از چنگال اختاپوسی این جریانات نجات داد و در خدمت آرمان‌های ملی و انقلابی درآورد. این انتظاری است که تاکنون برآورده نشده و وزیر و مدیریت فعلی ورزش هم آن را برآورده نکرده‌اند. کماکان در تعیین مدیریت‌ها و سرپرستی‌ها و تصدی مناصب، ضد ارزش‌هایی نظیر قبیله‌گرایی، همشهری‌بازی، سیاسی‌کاری، جناح‌گرایی و... جای اصول و ارزش‌هایی مانند شایسته‌سالاری، تخصص‌گرایی و... را گرفته‌اند و دلال‌ها و انگل‌ها و فرصت‌طلب‌ها میاندار هستند و کماکان کاستی‌های ورزش- از تعمیر و ترمیم!! ورزشگاه آزادی گرفته تا پرونده تیم رفسنجانی و از ماجرای گم شدن دلارها در جریان سفر تیم کاراته و دستگیری چند تن از اعضای تیم دوومیدانی و شایعه تحمیل بازیکنان پولدار سفارشی به تیم نوجوانان گرفته تا مسائل ساختاری و مشکلات ریشه‌دار- پا برجاست و اینها همه گویای این است که مسئولان فعلی یا توان و یا شجاعت و تدبیر لازم را برای ایجاد تحولات واقعی و مبارزه با فساد و مفسدان رخنه کرده در ورزش ندارند و این خلاف وعده‌ای است که دولت چهاردهم- و در راس همه آنها ریاست محترم جمهور- از آغاز فعالیت تاکنون داده و کماکان بر آن پای می‌فشارد...