ایران انقلابی برای آمریکا قابل‌تحمل نیست
دفتر پژوهش‌های مؤسسه کیهان
«... ناو وینسنس اصولاً نمی‌بایست برای عملیات به خلیج فارس اعزام می‌شد. ما در حال جنگ با ایران نبودیم و هیچ اعلان جنگی میان دو کشور وجود نداشت. هواپیمای ایرانی در یک محدوده هوافضای بین‌المللی بر فراز آب‌های بین‌المللی بود و آمریکا حق نداشت آن را برای هر هواپیمای مشکوک یا غیرمشکوک، منطقه جنگی اعلام کند، زیرا رسماً با ایران در حال جنگ نبود. دلیلی هم وجود نداشت که ایرباس ایرانی به پیام‌های هشدار ما پاسخ دهد....»
این جملات دریادار بازنشسته «یوجین لاروک» از مرکز اطلاعات دفاعی آمریکا بود که پس از هدف موشک قرار گرفتن هواپیمای مسافربری ایران از سوی ناو هواپیمابر «یو اس وینسنس»، در مورد ماموریت این ناو آمریکایی اظهار داشت.
لس آسپین نماینده دموکرات ایالت ویسکانسین و رئیس کمیته نیروهای مسلح کنگره ایالات متحده آمریکا نیز در نوامبر ۱۹۸۸ براساس اطلاعات ذخیره‌شده بر روی ناو وینسنس در مصاحبه‌ای با روزنامه نیویورک‌تایمز اذعان داشت:
«... هیچ‌کدام از ۹ مانیتور ناو هواپیمابر وینسنس، هواپیمایی را در حالت حمله نشان نمی‌دهند. در هیچ‌کدام از نوارها اثری از سیگنال مود ۲، مورد استفاده هواپیماهای نظامی، وجود ندارد. همه دستگاه‌ها در حال نشان دادن یک فروند هواپیمای ایرباس در حال اوج‌گیری هستند...»1
هدف؛ یک هواپیمای مسافربری
در ساعت 10/22 صبح روز یکشنبه 12 تیرماه 1367 هواپیمای ایرباس مسافربری ایران که در ساعت 10/15 از فرودگاه بندرعباس به مقصد دوبی برخاسته و به ارتفاع 14 هزارپایی رسیده بود، مورد هدف دو فروند موشک زمین به هوای ناو هواپیمابر «یواس‌وینسنس» قرار گرفت که وارد آب‌های ایران در خلیج فارس شده بود. هواپیمای یاد شده در چشم برهم زدنی از صفحه رادار محو گردید و لحظاتی بعد جسد 290 مسافر و خدمه پرواز (که 66 کودک زیر 13 سال
و 53 زن و 46 تبعه کشورهای خارجی جزو آنها بودند) به طرز دلخراشی بر پهنه آب‌های خلیج فارس شناور شد.2
مقامات آمریکایی ابتدا مدعی شدند که یک فروند هواپیمای جنگی اف-14 ایران را مورد اصابت موشک قرار داده‌اند! و پس از مشخص شدن نوع هواپیما، اعلام کردند که هواپیمای ایرباس ایرانی از مسیر خود خارج شده بوده و اخطارهای مکرر ناو آمریکایی را نادیده گرفته است!3
بعدا در گزارش‌های ایکائو (سازمان بین‌المللی هواپیمایی کشوری) مشخص شد که تقریبا تمامی اخطارهای مورد ادعای آمریکاییان بر روی فرکانس‌هایی بوده که اساسا شنیدن آن برای تجهیزات هواپیماهای مسافربری غیرممکن است و از طرف دیگر معمولا هواپیماهای جنگی به خصوص اف-14 در آن ارتفاع پرواز نمی‌کنند، علاوه بر آن، هواپیماهای مسافربری به طور مداوم از خود علائمی مبنی بر غیرنظامی بودن ارسال می‌کنند. ضمن اینکه سرعت برخاستن و اوج‌گیری یک هواپیمای مسافربری کاملا با یک هواپیمای جنگی متفاوت بوده و کارشناسان نظامی حتی به صورت چشمی نیز می‌توانند آن را تشخیص دهند.4 اما گویا کارشناسان و متخصصین ناو هواپیمابر «یو. اس وینسنس» حتی با پیشرفته‌ترین وسایل راداری نیز نتوانسته بودند، تفاوت‌های هواپیمای ایرباس مسافربری را با هواپیمای جنگی اف-14 تشخیص دهند!5
«خاوير پرز دكويار»، دبيركل سازمان ملل نيز پس از گفت‌وگو با «سيروس ناصري» نماينده ايران در دفتر سازمان ملل، اظهار داشت كه «نمی‌توان جز محكوم‌كردن، كار ديگري انجام داد؛ زيرا ظاهراً يك خطاي فاجعه‌آميز، رخ داده است»!6
مدال لیاقت به قاتل 290 مسافر
ایالات متحده آمریکا هیچ‌گاه اشتباه خود را به گردن نگرفت و عذرخواهی نکرد.7 در حالی که به جنایتکاران این حادثه مدال لیاقت و شجاعت و مبارزه اعطاء نمود!! در سال 1990 (دو سال پس از سرنگونی هواپیمای ایرباس ایرانی)، آدمیرال ویلیام راجرز، فرمانده ناو وینسنس به خاطر انجام خدمات برجسته به ایالات متحده آمریکا از دستان جرج بوش پدر، مدال لژیون لیاقت دریافت کرد و خدمه ناو یاد شده، مدال مبارزه گرفتند8 که به گفته شبکه تلویزیونی History Channel این مدال به افرادی داده می‌شود که بتوانند «...با دقت و سرعت آتش بگشایند...»!!
نکته جالب این بود که وقتی در پاسخ به درخواست ایران، در 25 تیرماه جلسه شورای امنیت تشکیل شد، جرج بوش پدر به عنوان نماینده آمریکا اعلام کرد که مشکل اصلی در خلیج فارس، ایران است که به قطعنامه‌های شورای امنیت پاسخ نمی‌دهد! و تقریبا بقیه اعضای شورای امنیت نیز این سخن بوش را تایید کرده و آن را علت اصلی حمله موشکی آمریکا به هواپیمای مسافربری ایران دانستند!!9
در قطعنامه‌ای که در پایان جلسه فوق صادر شد، ضمن ابراز تاسف از سقوط هواپیمای مسافربری ایران و کشته شدن 290 نفر مسافرین و خدمه آن، با بازماندگان این حادثه اظهار همدردی شده بود! همچنین از تصمیم ایکائو مبنی بر اعزام گروه حقیقت‌یاب حمایت کرده و از اعضای کنوانسیون 1944 شیکاگو درخواست شده بود قوانین هوانوردی را رعایت کنند! و بالاخره اینکه در پایان، خواستار پذیرفتن قطعنامه 598 از سوی ایران شده بود!!10
شواهد عمدی بودن ماجرا
همین جهت‌گیری و برخی دیگر اظهارنظرات مقامات آمریکایی همچنین نهادهای به اصطلاح بین‌المللی باعث شد که گزینه عمدی بودن حادثه برجسته شود. به ویژه آنکه پس از برتری نیروهای ایرانی در عملیات والفجر 8 و به ویژه عملیات کربلای 5 و در محاصره قرار گرفتن بندر سوق‌الجیشی بصره، ایالات متحده آمریکا به طور مستقیم در صحنه نبرد ایران و عراق وارد گردید.
چنان‌که سال قبل از حمله به هواپیمای مسافربری ایران، نیروی دریایی آمریکا با نیروهای ایرانی به تبادل آتش پرداخت و در 29 فروردین 1367 به سکوهای نفتی ایران حمله کرد و سپس ناوچه سهند و چند قایق ایرانی را هدف قرار داد که به غرق شدن و شهادت تعدادی از رزمندگان اسلام انجامید.
از طرف دیگر فشارهای مختلف از سوی کشورهای حامی صدام بر ایران مبنی بر پذیرفتن قطعنامه شورای امنیت، این ظن را تقویت کرد که ادعای آمریکایی‌ها مبنی بر اشتباه هدف قرار دادن هواپیمای مسافربری ایرباس ایرانی از سوی ناو پیشرفته آمریکایی با توجه به شواهد و قرائن موجود و حتی تحقیقات سازمان‌ها و مؤسسات بین‌المللی و اظهارات کارشناسان و متخصصین جهانی، اساسا غیرقابل قبول بوده و هواپیمای مسافربری ایران برای فرستادن یک پیام آشکار از سوی آمریکا و در واقع نظام سلطه جهانی به ایران هدف موشک قرار گرفت.
آمریکا از ابتدا در کنار صدام بود
حامد علوان الجبوری (رئیس‌دفتر احمد حسن البکر و صدام و وزیر امور خارجه وقت عراق) در گفت‌و‌گویی با احمد منصور مجری معروف برنامه پر بیننده «شاهدی بر دوران» شبکه الجزیره به‌عنوان شاهد عینی، روایات قابل تاملی درباره حضور آمریکا و اسرائیل و انگلیس در جنگ صدام علیه ایران بازگو کرد. وی در آن برنامه در مقابل پرسش مجری برنامه مبنی بر حضور آمریکایی‌ها در کنار صدام گفت:
«... آمریکایی‌ها در سال 1981 تجهیز صدام حسین به اطلاعات حاصله از هواپیماهای آواکس را شروع کردند، برخی کشورهای منطقه هم شروع کردند به تأمین صدام حسین با سلاح و تجهیزات جنگی با حمایت آمریکا، دونالد رامسفلد به‌عنوان فرستاده ویژه رئیس‌جمهور آمریکا دو بار به عراق آمد و دو بار در [20] دسامبر 1983 [29 آذر 1362] و [24] مارس 1984 [4 فروردین 1363] با صدام حسین دیدار داشت.»
حامد علوان الجبوری در پاسخ پرسش احمد منصور که آیا به شکل عینی در جریان این حمایت‌ها بوده است، گفت:
«... راستش من درباره چیزی که خودم در جریانش بودم حرف می‌زنم. آمریکا اطلاعات بی‌نهایت حساسی را به رهبران عراق می‌داد، یعنی اطلاعاتی که از طریق ماهواره‌ها و هواپیماهای آواکس به دست آمده بود و نقشه‌ها و جزئیات را ارائه می‌داد. من آنچه در آنها بود را نمی‌فهمیدم ولی اینها به وزارت خارجه می‌آمد و ما اینها را به ریاست‌جمهوری می‌دادیم تا از آن استفاده کنند.»
قضیه استراتژی شولتز
الجبوری زمان دخالت مستقیم آمریکا در جنگ را مقارن پیروزی‌های قاطع ایران دانسته و گفت:
«... از همان اول که کفه جنگ در سال 1982 [1361] به نفع ایران سنگین شد، ورود ایرانی‌ها به [خاک عراق] و اشغال شبه‌جزیره فاو توسط آنها و اشغال بخش راه اصلی بغداد- بصره، یعنی دیگر کفه جنگ تماما به سمت ایران چرخید. در همین اوضاع آمریکا حس کرد عراق در آستانه سقوط است فلذا دخالت کرد...»
حامد علوان الجبوری پرده از یک توطئه و نقشه مشترک صدام و آمریکا برای توجیه ورود مستقیم ارتش ایالات متحده به جنگ برداشته و اظهار داشت:
«... یک درگیری با ناوچه استارک به وجود آوردند. بعدها همه چیز آشکار شد... ولی اعلام شد که ایران بوده که حمله کرده و آمریکا به این شکل وارد جنگ شد! ضمن اینکه اصلا مهم نبود چه کسی حمله کرده است، مهم این است که تجاوزی علیه نیروهای آمریکایی حاضر در خلیج رخ داده فلذا آمریکا وارد جنگ شد، درکنار عراق!...»
ماجرای مقابله آمریکا با ایران انقلابی را ورای همه بهانه‌ها بایستی در استراتژی جرج شولتز (وزیر خارجه صهیونیست دولت ریگان) یافت که نوشت:
«... ایران یک کیان محوری ژئو استراتژیکی است که ایالات متحده نمی‌تواند آن را فراموش کند و همچنین کشوری است انقلابی که آمریکا نمی‌تواند در برابر آن آرام باشد... اگر تحریم‌های بین‌المللی نتواند برای ایران این مسئله را روشن کند که مضرات پیگیری اندیشه‌های انقلابی بیش از منافع آن است، آنگاه ایالات متحده ناگزیر ممکن است خود به مقابله نظامی با ایرانیان برخیزد. ایران بایستی تهدید شود که ایالات متحده نه تنها علیه پایگاه‌های آموزشی بلکه علیه اهداف اقتصادی و نظامی، حمله نظامی خواهد کرد...»
ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
1- Witness to Iran Flight 655”. nytimes.com. 18 November 1988. Retrieved 30 April 2012
2- علي‌اكبر ولايتي- تاريخ سياسي جنگ تحميلي- دفتر نشر فرهنگ اسلامي- چاپ اول-1376- صفحه 274
3- منصور جباری، حقوق بین‌المللی هوایی، انتشارات فروزش، تبریز، ۱۳۸۱، ص ۱۹۶
4- https://reports.aviation-safety.net/1988/19880703-0_A30B_EP-IBU.pdf
5- علي حائري و همكاران-روزشمار شمسي- صفحه 120- مركز پژوهش‌‌هاي اسلامي صدا و سيما- چاپ اول
6 - ساجد(سايت جامع دفاع مقدس)-مقامات- پرواز 655 ايرباس
7 - WashingtonPost.com:». www.washingtonpost.com. دریافت‌شده در 2021-01-09
8 - Medals Go To Top Officers In Charge Of Vincennes». The Orlando Sentinel. April 24, 1990. Retrieved
9- Soviets in U.N. Council Ask For U.S. Pullout From Gulf, New York Times, July 16, 1988
10- سالگرد حمله موشکی آمریکا به هواپیمای مسافربری ایران پرواز بی‌فرود «ایرباس»- Online سیاست روز