نمره قبولی ورزش در روزهای سخت جنگ (نکته ورزشی)

 

 

سرویس ورزشی-

در روزهای سخت جنگ، جامعه ورزش مانند دیگر اقشار جامعه بار دیگر تعلق خاطر خود را به این آب و خاک و نام عزیز ایران نشان داد. در کارزاری که خانواده ورزش علیه رژیم متجاوز و کودک‌کش اسرائیل به راه انداخت، چراغ اول را در «میدان» والیبال روشن کرد. در هفته نخست لیگ ملت‌های والیبال، این والیبالیست‌های ایران بودند که با سلام نظامی در زمان پخش سرود ملی عشق و علاقه خود را به ایران فریاد زدند؛ اقدامی که بازتاب بسیاری در رسانه‌های خارجی داشت.

در ادامه تیم‌های ملی والیبال نوجوانان، فوتسال ناشنوایان، تیم ملی واترپلو و... اقدامی مشابه را انجام دادند تا ورزشکاران در میدان ورزشی بارها و بارها انزاجار و تنفر خود از متجاوزان به خاک وطن را یادآور شوند.

در عرصه دیپلماسی هم ورزشی‌ها خوش درخشیدند و تقریبا هر روز وزیر ورزش و جوانان و رؤسای کمیته ملی المپیک و پارالمپیک در محکومیت اقدام رژیم صهیونیستی اقدام به نامه‌نگاری با نهادهای بین‌المللی کردند. 

هر چند که این نامه‌نگاری‌ها نتیجه خاصی به دنبال نداشت و مشخص گردید که کمیته بین‌المللی المپیک و فیفا تفاوت چندانی با آژانس بین‌المللی انرژی اتمی ندارند! ولی حداقل فایده‌اش این بود که دست این جماعت فریبکار برای ورزش ایران رو شد.

اما اوج کار اهالی ورزش در همبستگی و اتحادی بود که از طریق شبکه‌های اجتماعی ایجاد کردند و یکصدا به حمایت از «ایران عزیز» پرداختند. از رسول خادم تا علیرضا دبیر، از وریا غفوری تا محمد انصاری همه و همه به اندازه وسع خود به میدان آمدند و دلبستگی‌شان به این آب و خاک را نشان دادند که ارزشمند و قابل احترام بود.

انصافا در به‌وجود آمدن این شرایط وزیر محترم ورزش و جوانان نقش پررنگی داشت که باید از زحمات احمد دنیامالی و معاونان وزارتخانه تقدیر و تشکر کرد که در روزهای جنگ به معنای واقعی پای کار بودند. 

حالا انتظار از بزرگان ورزش این است که با درایت، رفتار سنجیده و توجه به اصل مهم شایسته‌سالاری همبستگی و همدلی ایجاد شده را حفظ و تقویت کنند تا جامعه ورزش همیشه چه در جنگ و چه در رویدادهای بین‌المللی از اثرات مثبت آن بهره‌مند شود.