همصدایی هنرمندان در دفاع از ایران فریاد انتقام از بوم نقاشی تا پرده سینما(اخبار ادبی و هنری)
در پی حمله تجاوزکارانه رژیم صهیونیستی به خاک ایران در سحرگاه جمعه ۲۳ خردادماه، جامعه هنری کشور یکپارچه و هم‌صدا، ضمن محکومیت شدید این اقدام، خواستار پاسخی قاطع و انتقامی سخت از عاملان این جنایت شدند. این واکنش گسترده که از همان ساعات اولیه پس از حمله آغاز شد، نشان از اتحادی کم‌سابقه در میان اهالی فرهنگ و هنر برای دفاع از «خانه» داشت؛ مفهومی که در کلام بسیاری از هنرمندان تکرار شد. نهادهای صنفی نیز پیشگام این حرکت بودند. خانه موسیقی ایران و جامعه اصناف سینمای ایران (خانه سینما) در بیانیه‌هایی جداگانه، حمله را تعرضی ناپذیرفتنی خواندند و بر همراهی خود با «ایرانیان وطن‌دوست» تأکید کردند.
شاید صریح‌ترین واکنش‌ها از سوی چهره‌های سرشناس سینما و تلویزیون مطرح شد. ابراهیم حاتمی‌کیا، کارگردان سینمای دفاع مقدس، نوشت: «اینک وقت دفاع از حریمِ قُدسیِ این خاکِ پاکِ ایران است و جز ادب کردن این متجاوز صهیون راهی نمانده است.»
این مطالبه برای انتقام در کلام دیگران نیز بازتاب یافت. محسن تنابنده خواهان انتقام از صهیونیست‌ها شد و مجید واشقانی تأکید کرد که باید «این غده سرطانی را برای همیشه از بین ببریم.» همچنین علیرام نورایی با اشاره به هدف قرار گرفتن مناطق مسکونی، تأکید کرد: «قطعاً مردم برای خاک‌شان و علیه این جنایت وحشیانه که کشور و مردم ما را هدف گرفته است متحد هستند.»
کارگردانان برجسته‌ای چون داوود میرباقری، سیروس مقدم، و جواد افشار، خواهان انتقامی سخت شدند. این سه کارگردان مطرح تلویزیون و سینما با لحن‌های متفاوت به حمله تروریستی اخیر واکنش نشان دادند؛ سیروس مقدم با لحنی احساسی، عاملان را «بی‌خرد و بی‌وجدان» خواند و قربانی شدن اندیشمندان بی‌گناه را محکوم کرد؛ داوود میرباقری با نگاهی معنوی و حماسی، شهادت آنان را راهیابی به «ملکوت» دانست و ساخت سریال «سلمان فارسی» را ادای دین به این شهیدان عنوان کرد؛ و جواد افشار، صریح‌ترین موضع را گرفت و این حمله را «آخرین تیر ترکش» رژیم صهیونیستی و آغاز پایان آن به دست ایرانیان دانست. وجه مشترک هر سه پیام، محکومیت قاطع جنایت و تأکید بر لزوم واکنشی درخور بود.
واکنش هنرمندان تنها به پیام محدود نماند و به عرصه خلق آثار هنری نیز کشیده شد. حوزه هنری با برگزاری کارگاه نقاشی با حضور هنرمندان برجسته تجسمی از جمله سید مسعود شجاعی طباطبایی و حسن روح‌الامین، اعتراض خود را به زبان بوم و رنگ بیان کرد. حسن روح‌الامین، نقاش صاحب‌سبک، نیز اثری با ابعاد بزرگ در واکنش به این جنایت خلق می‌کند.
هنرمندان برجسته تجسمی، اعتراض خود را به زبان بوم و رنگ بیان کرد. در عرصه موسیقی نیز، محسن چاوشی با لحنی قاطع نوشت: «لگد کردی، لگد میشی!» و کارن همایونفر با انتشار شعری از نادر ابراهیمی به این حمله واکنش نشان داد.
شبکه‌های اجتماعی به بستری برای ابراز خشم و همبستگی هنرمندان تبدیل شد. رضا کیانیان نوشت: «ققنوس، داستان نیست؛ ماییم!» و بازیگرانی نظیر بهرام افشاری، نوید محمدزاده، و امیر جدیدی نیز حملات را محکوم کردند. همچنین شهرزاد عبدالمجید خطاب به نتانیاهو تأکید کرد: ما به دوستی یک آدم‌کش نیازی نداریم و این حرف‌ها خللی در وحدت ملی ما ایجاد نمی‌کند.
در همین حال، ده‌ها تن از شاعران آیینی و معاصر کشور، از جمله علی‌محمد مودب، محمدکاظم کاظمی، حامد عسگری و سیده تکتم حسینی، با سرودن اشعار و انتشار یادداشت‌هایی با مضامین انتقام، پایداری و عشق به وطن، به میدان آمدند. حامد عسگری در پیامی نوشت: «بی‌چشم‌داشت و محدودیت خواهم نوشت که اگر ننویسیم، برایمان خواهد نوشت.»
این موج فراگیر واکنش‌ها یک پیام روشن را مخابره می‌کند: در هنگامه خطر، هنر و هنرمند ایرانی، خود را جزئی جدایی‌ناپذیر از ملت دانسته و با تمام توان از اعتبار و خلاقیت خود برای دفاع از وطن بهره می‌برد.