تخریب همزمان دولت شهید رئیسی و حوزه علمیه برای سرپوش گذاشتن بر ناکارآمدی‌های دولت
سرویس اقتصادی-
برخی حامیان دولت چهاردهم برای سرپوش گذاشتن بر ناکارآمدی هدررفت بیت‌المال و لاکچری بازی‌های دولت چهاردهم، به تخریب دولت شهید رئیسی روی آورده‌اند.
به گزارش خبرنگار ما، طبق مصوبه شورای اقتصاد، قرار بود تولید نفت ایران در طرح ضربتی و ظرف یک سال تا شهریور امسال، روزانه ۴۰۰ هزار بشکه افزایش یافته و به چهار میلیون بشکه برسد اما به دلیل ضعف مدیریت دولت چهاردهم، پیشرفت طرح در پنج شرکت تولیدی اصلا مطلوب نیست.
به عنوان مثال همان‌طور که رسانه خط انرژی گزارش داده، سهم مناطق نفت‌خیز جنوب از این افزایش تولید، ۲۳۰ هزار بشکه برای رساندن رقم تولید از دو میلیون و 670 هزار به دو میلیون و 900 هزار بشکه در روز بود. اکنون با گذشت ۹ ماه، رقم تولید فقط ۳۰ هزار بشکه آن هم به صورت غیرپایدار و همراه با نوسان افزایش یافته و به دو میلیون و 700 هزار بشکه رسیده؛ یعنی ۷۲ درصد از زمان پروژه گذشته و پیشرفت فقط ۱۳ درصد بوده است.
البته شرکت مناطق نفت‌خیز جنوب قصد داشت تولید را تا پایان سال قبل به دو میلیون و 840 هزار
بشکه افزایش دهد ولی به دلیل نمکی شدن نفت و افت قیمت ۱۰ دلاری آن، بعد از افشاگری در رسانه‌ها عقب‌نشینی کرد. اشتباه بزرگ شرکت نفت این بود که به جای اقدامات «سطح‌الارضی» به سمت «درون‌چاهی» رفت و باعث تولید نفت نمکی، آبی شدن چاه‌ها، آسیب به تاسیسات و در نتیجه دو میلیارد و 500 میلیون دلار خسارت شد. البته عقب‌ماندگی از برنامه افزایش تولید نفت در طرح ضربتی فقط در همین سال جاری حدود یک میلیارد دلار عدم‌النفع به کشور تحمیل کرده که با ارزش دلار توافقی حدود 70 هزار میلیارد تومان می‌شود.
این فقط یکی از نمونه‌های ناکارآمدی و هدررفت بیت‌المال در دولت چهاردهم است. ضعف کلی در اداره امور کشور، موج‌های پی‌در‌پی گرانی کالاها و خدماتی چون آب و برق و گاز و... آن‌هم با قطع مکرر برق که از آبانماه سال گذشته شروع شده و همچنان ادامه دارد در کنار سفرهای لاکچری برخی اعضای دولت و... آن‌هم فقط در 10 ماه، حامیان و پروژه بگیران دولت چهاردهم را به انحراف افکار عمومی واداشته تا سرپوشی بر ضعف‌ها و فسادهایشان باشد.
دشمنان دولت در پوستین دوست!
در چنین شرایطی حامیان و پروژه‌بگیران دولت چهاردهم، برای تخریب عملکرد دولت شهید رئیسی اقدام کرده اما به دلیل عجله یا نابلدی، عملاً حوزه‌های علمیه، فعالیت‌های توسعه‌ای، عمرانی و مذهبی دولت قبل را به‌صورت توامان زیر سؤال برده‌اند! دولت چهاردهم با داشتن چنین حامیان و چنان اعضایی به دشمن نیاز ندارد.
اخیراً خبری از سوی برخی حامیان و پروژه‌بگیران دولت چهاردهم مبنی بر تصویب
پنج هزار میلیارد ریال برای توسعه و تکمیل حوزه‌های علمیه از محل اعتبارات مسئولیت‌های اجتماعی شرکت ملی نفت منتشر و ادعا شده با این پول می‌توان 1200 مدرسه تک کلاسه در مناطق محروم ساخت. البته این افراد به روی خود نمی‌آورند که با سوءمدیریت 70 هزار میلیارد تومانی وزارت نفت در مدت کمتر از یک‌سال اخیر که پیش از این ذکر شد، چند مدرسه می‌توان ساخت؟
درباره این خبررسانی اخیر هم گفتنی است، عدد مسئولیت‌های اجتماعی مصوب وزارت نفت در سفرهای استانی شهید رئیسی بالغ بر
۴۰ هزار میلیارد تومان بود. عددی که برای کمک به حوزه‌های علمیه تصویب شده، 500 میلیارد تومان؛ یعنی کمتر از دو درصد اعتبارات مسئولیت‌های اجتماعی بوده که بخش زیادی از آن هنوز به مرحله پرداخت هم نرسیده است.
خدمات دولت رئیسی؛ از آبرسانی تا بهداشت
بخش اعظم ۴۰ هزار میلیارد تومان اعتبارات مسئولیت‌های اجتماعی در پروژه‌های آبرسانی، بهداشت، آموزش، راه روستایی و دیگر خدمات عام‌المنفعه در استان‌های نفت و گازخیز از جمله خوزستان، بوشهر، کرمانشاه، ایلام، کهکیلویه و بویراحمد و فارس هزینه شده است.
منطقه محروم غرب کارون در استان خوزستان در راس هزینه‌کرد این منابع بوده است. فقط برای پروژه‌های آبرسانی استان خوزستان از جمله پروژه غدیر که توسط وزارت نیروی دولت سیزدهم عملیات اجرائی آن انجام شد بالغ بر هفت هزار میلیارد تومان از منابع مسئولیت‌های اجتماعی نفت مصوب و بخش قابل توجهی هم هزینه شد.
بخشی از مسئولیت‌های اجتماعی نفت در بعضی استان‌های محروم غیر نفتی هزینه شده است؛ از جمله در استان سیستان و بلوچستان برای ایمن‌سازی هوتک‌های جمع‌آوری آب که سالانه چندین کودک در اثر غرق شدن یا حمله گاندوها در آنها از بین می‌رفتند. در همان دولت همه هوتک‌های استان ایمن‌سازی و در این باره مستندی هم ساخته و از صدا و سیما پخش شد.
منابع مسئولیت‌های اجتماعی در مسیر توانمندسازی مردم مناطق نفت‌خیز به خصوص استان‌های خوزستان و بوشهر هم هزینه شده است؛ از جمله با شناسایی دانش‌آموزان مستعد در مناطق محروم این استان‌ها، از آنها حمایت تحصیلی به عمل آمده و تعداد زیادی از آنها با رتبه‌های بسیار خوب در رشته‌های مهندسی و پزشکی در دانشگاه‌های خوب دولتی پذیرفته شده‌اند.
سؤال اینجاست که با سه میلیارد و 500 میلیون دلار (حدود 245 هزار میلیارد تومان بر اساس دلار توافقی) هدررفت و ناکارآمدی در یکی از پروژه‌های شرکت ملی نفت، چند هزار استعداد درخشان در مناطق محروم را می‌توان به دانشگاه فرستاد؟