بیانیه دفاع از تصویب پالرمو متناقض است(خبر ویژه)
بیانیه منتشر شده به نام «کمیسیون حقوقی و قضائی» دبیرخانه مجمع تشخیص مصلحت نظام در دفاع از تصویب کنوانسیون پالرمو، بسیار مغشوش و حاوی گزاره‌های متناقض است.
روزنامه عصر ایرانیان در نقد بیانیه مذکور نوشت: بیانیه در بند ۳ با آنچه در بند ۷ مطرح می‌کند، در تناقض آشکار است. بخشی از بیانیه مدعی است: «پیوستن به این دو کنوانسیون موجب کاهش ریسک‌های مالی و بهبود دسترسی به کانال‌های مالی خواهد شد» و «نپذیرفتن کنوانسیون‌ها به معنی تشدید نگاه منفی و انزوای مالی ایران است»؛ در حالی که در بند ۷، این ادعا را نقض می‌کند: «تصویب مشروط پالرمو و نیز احتمالاً تصویب مشروط سی‌اف، فی‌نفسه به رفع مشکلات و موانع در مناسبات مالی و تجاری بین‌المللی در شرایط ظالمانه تحریم‌های یکجانبه آمریکا نخواهد انجامید»!
بند ۲ بیانیه ادعا کرده که هیچ الزامی در پالرمو برای ارائه اطلاعات به کشورهای خارجی نیست! آیا کمیسیون مربوطه تاکنون ماده ۲۷ معاهده پالرمو را مطالعه کرده‌اند که در آن کشورهایی ملزم به همکاری شده‌اند و باید مقدمات قانونی آن را مهیا کنند. تأکید مشخص بر «تبادل اطلاعات» در ماده ۲۷
چه معنایی می‌دهد؟ عزیزان آیا معاهده را کامل خوانده‌اند؟
در بند ۳ ادعا شده «عملاً تداوم این وضعیت (عدم تصویب)، بی‌انگیزگی کشورهای دوست در جهت حمایت از ایران در مجامع بین‌المللی را به‌همراه خواهد داشت»؛ کمیسیون حقوقی و قضائی چگونه این را تشخیص داده؟ آيا آرای منفی کشورهای چین و روسیه از سال ۹۹ در شورای حکام آژانس بین‌المللی انرژی اتمی را ندیده‌اند؟ آیا عضویت ایران در شانگهای و بریکس را ندیده‌اند؟ با چه تخصصی به این جمع‌بندی رسیده‌اند؟
در ادامه بند ۳ در فواید تصویب مدعی شده‌اند: «کم‌‌اثر کردن تحریم‌های یکجانبۀ آمریکا»؛ این حرف بیشتر شوخی است تا نظر کارشناسی؛ زمانی که آمریکایی‌ها از اثر اجرای استانداردهای فتف بر افزایش اثرگذاری تحریم‌ها سخن گفته‌اند (از جمله مارشال بلینگزلی رئیس دوره‌ای FATF و دستیار وزیر خزانه‌داری آمریکا) این ادعا غیرکارشناسی است.
ادعای دیگر در بند ۳ این است: «گرفتن بهانه از سایر کشورها»! اما در همین چند روز پس از تصویب پالرمو دیدیم که وزارت خزانه‌داری آمریکا تحریم جدیدی به بهانه پولشویی علیه ایران اعمال کرد.
ادعای دیگر، «ممانعت از تشدید اقدامات تقابلی در کارگروه اقدام مالی حتی در صورت عدم خروج از لیست سیاه» است. این گزاره بدون مبنا از کجا آمده است؟ آیا در استاندارهای فتف فراتر از توصیه شماره ۱۹ در اقدامات مقابله‌ای چیز دیگری وجود دارد؟ مگر ایران از سال ۸۸ تا ۹۵ در فهرست سیاه نبود؟ آیا از سال ۹۸ تا الان در فهرست سیاه نیست؟ چه چیزی افزایش یافته است؟ چرا دبیرخانه هراس بی‌مبنا به جامعه منتقل می‌کند؟ مشخص است که عزیزان می‌دانند تصویب پالرمو منجر به خروج از فهرست سیاه نمی‌شود.
در بند ۴ ادعا شده که آمریکا هیچ‌گاه خواستار عضویت ایران در این دو معاهده نبوده است! فقط عزیزان را به این صحبت پمپئو وزیر‌‌خارجه دوره اول ترامپ جلب می‌کنیم: « امروز من از ایران می‌خواهم که هر دو معاهده را بدون تأخیر و بدون هیچ‌گونه حق شرطی به تصویب برساند.»
(۱۳ خرداد ۱۳۹۸)
در جایی از بیانیه مدعی شده که تصویب معاهده پالرمو «حتی در صورت بازگشت تحریم‌های شورای امنیت» مفید است. گویا عزیزان متوجه نیستند که بازگشت قطعنامه‌ها بر اثر فعال شدن مکانیزم ماشه، به معنای چالش‌ساز شدن توصیه شماره ۷ برای ایران است. توصیه شماره ۷ از کشورها می‌خواهد که تحریم‌های شورای امنیت را اجرا کنند.
در آخر بیانیه، دبیرخانه از خود و سایر مدافعان تصویب پالرمو و CFT رفع مسئولیت کرده و عنوان می‌کند «بهره‌مندی از مزایای پیوستن به این کنوانسیون‌ها برای خروج از لیست سیاه FATF به حصول شرایط دیگری وابسته است که جمهوری اسلامی ایران از سال‌ها قبل آن را دستور‌کار قرار داده است». اما عزیزان باید بدانند که استدلال‌های غیردقیق و غیرکارشناسی مدافعان تصویب فراموش نخواهد شد. لذا نمی‌شود با بیان چند جمله از خود رفع مسئولیت کرد.