دکتر روحافزا، پژوهشگر حوزه زنان و خانواده:
مادری زیباترین قدرت زن است
دکتر فرشته روحافزا، پژوهشگر حوزه زن و خانواده، در نشست (وبینار) تخصصی «ارتباط گرههای شناختی با عدم فرزندآوری» با نگاهی تحلیلی و فرهنگی، بازتعریفی از جایگاه مادری در عصر هجوم رسانهای ارائه داد.
وی در این نشست، اظهار داشت: برای ما برنامهریزی کردهاند؛ برای ما مادر بودن را به بنبست تبدیل کردهاند. آنها از طریق رسانه، آموزش و الگوهای وارداتی، سعی دارند هویتی جدید برای زن مسلمان تعریف کنند؛ هویتی که در ظاهر مترقی است اما در باطن، نقشآفرینی زن در خانواده و جامعه را تضعیف میکند.
دو تصویر متضاد از زن
روحافزا با اشاره به تضاد دو تعریف رایج از زن در فضای رسانهای و فرهنگی گفت: از یک سو، با تصویرسازی زن مدرن، شاغل، مستقل، بدون وابستگی عاطفی و دارای بدن خوشفرم روبهرو هستیم و از سوی دیگر، زن اصیل اسلامی که مادر، مربی، محور خانواده و عامل تربیت تمدنساز است.
این پژوهشگر حوزه زنان و خانواده تاکید کرد: نه تحصیلات، نه اشتغال، نه آرمانخواهی، هیچکدام با مادری در تعارض نیستند؛ اما تقابلسازی دروغین بین «زن موفق» و «مادر موفق»، دقیقا همان تلهای است که غرب برای زنان ما طراحی کرده است.
رسانهها چگونه ذهن دختران را برنامهریزی میکنند؟
وی با انتقاد از تبلیغات رسانهای پیرامون موفقیتهای ظاهری، به ساختار ذهنی نسل جدید دختران اشاره کرد و گفت: رسانهها برنامهریزی کردهاند تا مادری را فدای مدرک تحصیلی، شغلپرستیژدار و استانداردهای فریبنده زیبایی کنند. وقتی تعریف زن موفق را محدود به شغل و درآمد میکنید، مادری تبدیل به عقبگرد میشود، نه تعالی.
روحافزا، روند فعلی را حاصل روایتهای وارداتی دانست و افزود: فرمولی که امروز به دختران ما تلقین میشود چنین است: ابتدا دکترا بگیر، سپس شغل خوب پیدا کن، بعد ازدواج کن، و در نهایت اگر فرصتی باقی ماند، بچهدار شو. نتیجه آن چیزی نیست جز زنانی ۳۵ تا ۴۰ ساله که نه فرصت مادری دارند، نه همسر مناسب، و نه آرامش درونی.
زن؛ ابزار رشد مادی یا معمار تمدن؟
این پژوهشگر حوزه خانواده و زنان در بخش دیگری از سخنان خود با اشاره به خاطرهای از یکی از اساتید غربی که دارای دو فرزند بدون ازدواج رسمی بود، گفت: حتی در جوامع غربی نیز زنان نمیتوانند از مادری عبور کنند. حال، چگونه است که ما با پتانسیل عاطفی و فطری بالاتر، باید این نقش را قربانی مدرنیته کنیم؟ زن ایرانی باید بداند که او باید بجنگد، اما نه برای تصاحب پستهای اداری، بلکه برای روشن نگه داشتن چراغ خانهای که میتواند دنیایی را نورانی کند.