گزارش کیهان از خباثت تازه آمریکا
اتحاد مثال‌زدنی ایران حول محور خلیج فارس
سرویس سیاسی-
در حالی‌که ایران، سخاوتمندانه پاسخ مثبت خود را به مسیر دیپلماسی اعلام کرد، شایعه برنامه ترامپ برای استفاده از نام جعلی و مضحک «خلیج ع رب ی» در سفر قریب‌الوقوعش به منطقه، بار دیگر چهره واقعی آمریکا را عیان خواهد ساخت؛ کشوری که حتی رئیس‌جمهورش در دور جدید ریاست جمهوری خود نیز از خباثت، فتنه‌انگیزی و تحریف تاریخی علیه ایران دست برنداشته است. این اقدام تحریک‌آمیز نه‌تنها وحدتی کم‌نظیر میان ایرانیان در سراسر جهان رقم زد، بلکه عملاً خاک‌ریز تازه‌ای از مقابله فرهنگی و سیاسی را حول نام «خلیج فارس» شکل داد.
خبر تازه‌ای که روز گذشته آسوشیتدپرس آن را منتشر کرده و دیلی میل و تعداد دیگری از رسانه‌های آمریکایی و غربی آن را تایید کردند، از همان جنس خبرهایی بود که بوی فتنه و خباثت از آن بلند می‌شود؛ همان آسوشیتدپرس که رئیس‌جمهور آمریکا، دونالد ترامپ، آن را بارها در دوره نخست خود «فیک‌نیوز» و «دروغ‌پراکن» نامیده بود، حالا در چرخشی معنادار و به‌اصطلاح هماهنگ با کاخ سفید، مدعی شده است که رئیس‌جمهور آمریکا در جریان سفر آتی خود به عربستان سعودی، قصد دارد از عنوان جعلی «خلیج ع ر ب ی» یا «خلیج عربستان» به جای نام تاریخی و بین‌المللی «خلیج فارس» استفاده کند!
همین یک خط خبر، مثل جرقه‌ای در انبار باروت بود؛ آتشی از خشم و غیرت ملی که از تهران تا تبریز، از شیراز تا مشهد، از سنندج تا زاهدان و حتی در آن‌سوی مرزها، در لندن و لس‌آنجلس و سیدنی و ونکوور، همه ایرانیان را یکصدا کرد؛ یک خروش ملی در دفاع از شناسنامه تاریخی ملت ایران؛ خلیج همیشه فارس.
وقاحت سیاسی در لباس دیپلماسی
دونالد ترامپ که حالا در دومین دوره حضورش در کاخ سفید، بی‌محابا و بی‌پرواتر از همیشه در نقش رئیس‌جمهور جنگ‌طلب‌ترین کشور جهان فرو رفته، باز هم نشان داد که آمریکا چیزی جز کینه‌توزی، فرافکنی و خباثت برای ملت ایران در چنته ندارد. او که در اولین دوره زمامداری‌اش با خروج از برجام و تشدید تحریم‌ها، دشمنی عریان خود را به نمایش گذاشت، مبتنی بر گمانه‌زنی آسوشیتدپرس در یک اقدام کاملاً برنامه‌ریزی‌شده، تلاش می‌کند با جعل نام یک هویت تاریخی، مشروعیت جعلی به رژیم‌های حاشیه جنوبی خلیج فارس ببخشد.
این‌بار خود «خلیج فارس» خط قرمزی شده که ملت ایران هرگز از آن کوتاه نخواهد آمد.
واکنش کوبنده دیپلماسی ایرانی
عباس عراقچی، وزیر امور خارجه جمهوری اسلامی ایران، در واکنش به این خبر موضعی کاملاً شفاف و درخشان اتخاذ کرد. او ضمن اشاره به ریشه‌دار بودن نام «خلیج فارس» در تمامی اسناد معتبر تاریخی، تاکید کرد: «نام خلیج فارس، مانند بسیاری از نام‌های جغرافیایی، ریشه‌ای عمیق در تاریخ بشریت دارد.»
عراقچی با اشاره به اینکه «ایران هرگز به استفاده از نام‌هایی چون دریای عرب، دریای عمان، یا دریای سرخ اعتراضی نداشته است»، تأکید کرد: این نام‌ها به‌مثابه مالکیت نیست، بلکه نشانه‌ای از احترام متقابل به میراث جمعی بشریت‌اند. اما تغییر نام تاریخی خلیج فارس نه‌تنها اقدامی سیاسی و مغرضانه است، بلکه به گفته او «توهینی آشکار به همه ایرانیان، صرف‌نظر از قومیت یا محل زندگی آنها» تلقی می‌شود. وزیر امور خارجه کشورمان همچنین با انتشار تصویری از نقشه‌های قدیمی موجود در کتابخانه کنگره آمریکا، این اقدام را تلاشی برای جعل تاریخ و وارونه‌نمایی واقعیت خواند و گفت: «چنین اقدامات مغرضانه‌ای، توهین به همه ایرانیان است و به‌شدت محکوم می‌شود.»
ترامپ، احمق‌تر از آن است
که تاریخ را تغییر دهد!
راستی مگر کسی از یک تاجر نیویورکی که نام و اعتبارش با قمارخانه‌ها، رسوایی‌های اخلاقی و مواضع افراطی گره خورده، انتظار عقلانیت و درک تاریخی دارد؟ ترامپ از همان ابتدا نشان داد نه از جغرافیا چیزی می‌داند و نه از تاریخ، و امروز هم همانند گذشته، احمق‌تر از آن است که بداند «خلیج فارس» نامی است به قدمت تمدن ایران، نه واژه‌ای قابل معامله بر سر میز گفت‌وگو با شیوخ سعودی.
آمریکایی که خود کمتر از ۲۵۰ سال قدمت دارد، امروز با وقاحتی حیرت‌انگیز تلاش می‌کند ریشه هفت هزار ساله یک ملت و چند هزار ساله یک نام را زیر سؤال ببرد! اما حقیقت این است که حتی اگر همه دلارهای نفتی و همه رسانه‌های غربی نیز دست به دست هم دهند، باز هم خلیج فارس جز «خلیج فارس» نامی ندارد.
اتحاد ملی؛ پاسخی کوبنده به خباثت
اما مهم‌تر از همه، واکنش ملت ایران بود. این بار برخلاف آنچه دشمن می‌پنداشت، همه قومیت‌های ایرانی و همه نسل‌ها و سلایق همه با هم، حتی آنان که شاید از برخی سیاست‌ها انتقاد داشته باشند، یکصدا و یک پرچم را بالا بردند: پرچم ایران و نام خلیج فارس.
در شبکه‌های اجتماعی، خیابان‌ها، مراکز علمی و فرهنگی، همه جا یک جمله طنین‌انداز بود: «خلیج فارس، برای همیشه فارس خواهد ماند». مردم حتی فراتر از دولت، از حاکمیت خواستند که پاسخی کوبنده، محکم و قاطع به این خباثت تازه آمریکایی‌ها بدهد و به ترامپ بفهماند که ایران، شوخی‌بردار نیست.
هشدار به واشنگتن: با آتش بازی نکنید!
اگر این اقدام وقیحانه از سوی دولت ایالات متحده به‌طور رسمی مطرح شود، بی‌شک روند فعلی گفت‌وگوها و مذاکرات دیپلماتیک، به‌طور کامل باید مورد بازنگری جدی قرار گیرد. ایران نمی‌تواند در حالی که سخاتمندانه به دیپلماسی پاسخ مثبت داده است، از سوی آمریکا با خنجر خیانت و تحریف تاریخی تهدید شود.
باید به ترامپ و تیم جنگ‌طلب او صراحتاً اعلام کرد که «تمامیت سرزمینی و هویت ایران» نه حاصل میز مذاکره است، نه وابسته به رضایت واشنگتن، بلکه حاصل تاریخ هزاران ساله است.
صحنه‌های پرمعنایی که بارها در آب‌های نیلگون خلیج فارس تکرار شده، خود گویاتر از هر سند تاریخی است؛ جایی که شناورهای آمریکایی، با آن‌همه هیمنه پوشالی و تبلیغات رسانه‌ای، وقتی وارد محدوده اقتدار آب‌های سرزمینی ایران اسلامی می‌شوند، از زبان انگلیسی که با آن برای جهان خط و نشان می‌کشند عبور کرده و ناچارند با زبان فارسی، با پاسداران این سرزمین تماس بگیرند. این تغییر زبان، فقط یک موضوع فنی یا زبانی نیست؛ این یک نشانه عینی از سلطه و اقتدار میدانی ایران در مهم‌ترین گذرگاه انرژی جهان
است.
دریادار تنگسیری، فرمانده نیروی دریایی سپاه، پیش‌تر با صراحت اعلام کرده بود: «وقتی بیگانگان وارد خلیج فارس می‌شوند، به‌رغم تسلط نیروهای ما به زبان انگلیسی، ناچار هستند با زبان فارسی صحبت کنند.» این الزام نه حاصل قرارداد دیپلماتیک است و نه نتیجه مذاکره پشت درهای بسته؛ این، ثمره رشادت و فداکاری شهیدان بزرگی چون دارا، رئیسی و یاران غیور آنان است که با خون خود، حریم دریایی ایران را مصون کردند.
آری، امروز نه فقط نقشه‌های تاریخی، بلکه رفتار نظامیان بیگانه نیز گواه روشنی بر نام راستین «خلیج فارس» است. وقتی سرباز آمریکایی در بی‌سیم خود، «لطفاً پاسخ دهید» را به زبان فارسی زمزمه می‌کند، معنای عمیقی در آن نهفته است: اعتراف به برتری، پذیرش قدرت، و تمکین به حقیقتی که نه قابل تحریف است و نه قابل معامله.
ترامپ به سنگ قبر سربازان آمریکایی
در آرلینگتون نگاه کند
جالب آنکه حتی در قلب خود آمریکا نیز حقیقت را نمی‌توان انکار کرد؛ گورستان ملی آرلینگتون که محل دفن هزاران نظامی آمریکایی است، امروز به سندی زنده از پذیرش تاریخی نام «خلیج فارس» تبدیل شده است. بر سنگ قبر شماری از سربازان آمریکایی که در جریان جنگ اول خلیج فارس کشته شدند، با صراحت و بی‌هیچ تردیدی، واژه
«Persian Gulf» حک شده است؛ نه نامی جعلی و سیاسی، بلکه همان عنوان اصیل و کهنی که قرن‌هاست در نقشه‌ها، اسناد رسمی، مکاتبات دیپلماتیک و حافظه تمدن بشری ثبت شده است. این اعتراف سنگی، در قبرستان رسمی ارتش ایالات متحده، شاید از هزار بیانیه و مصاحبه گویاتر باشد.
اگر رئیس‌جمهور فعلی آمریکا بخواهد برخلاف واقعیت تاریخی و حتی برخلاف اسناد رسمی دولت خود، از نامی جعلی و فتنه‌انگیز استفاده کند، باید بداند که نه‌تنها وجدان ملت‌ها، بلکه حتی قبور سربازان کشورش، گواه دروغ‌‌بودن ادعای اوست. این نشانه‌ها، همان شواهدی هستند که به ما می‌گویند هیچ توطئه‌ای علیه حقیقت ریشه‌دار «خلیج فارس» به سرانجام نخواهد رسید.
ترامپ خواهد رفت
خلیج فارس باقی خواهد ماند
در تاریخ معاصر، احمق‌ها و بلندپروازان زیادی آمدند و رفتند. صدام نیز همین خواب‌ها را می‌دید و در نهایت خود را در ته چاه و خاک مرده دید. ترامپ نیز، علی‌رغم تلاش برای جاودانگی در تاریخ، چهره‌ای گذراست. هیچ‌کس از دیوانگی‌های او در سال‌های آینده یاد نخواهد کرد، اما خلیج فارس، همان‌طور که قرن‌ها باقی مانده، تا همیشه نیز باقی
خواهد ماند.
ترامپ و متحدانش باید بدانند که با چنین بازی‌های بچه‌گانه‌ای، تنها بذر خصومت بیشتر میان ملت‌ها کاشته خواهد شد. ملت ایران اما با درایتی فراتر از سناریوهای کودکانه واشنگتن، نشان خواهد داد که راه وحدت و اقتدار، از مسیر «مقاومت فعال» و ایستادگی در برابر تحریف تاریخ می‌گذرد.
خطاب ما به ترامپ روشن است اگر می‌خواهی این مسیر ابلهانه را برگزینی، نام‌ها را نمی‌توان با دلار خرید، و تاریخ را نمی‌توان با توئیت و سخنرانی جعل کرد. «خلیج فارس» نه یک نام، که شناسنامه ملت ایران و بالاتر از آن هویت کل منطقه غرب آسیا است. هرگونه تعرض به آن، تعرض به تمامیت ایران است؛ و پاسخی که در برابر آن دریافت خواهد شد، چیزی جز خشم ملی و اقدام قاطع
نخواهد بود.
آقای ترامپ! قبل از آنکه پای در ریاض، ابوظبی و دیگر پایتخت‌های کشورهای عربی بگذاری و جعلیات خود را تکرار کنی، بدان که «فارس» نه تنها نام خلیج، بلکه بخشی از خون، ریشه و غرور ملی ایرانیان است. تو کوچک‌تر از آنی که تاریخ را تغییر دهی.
ترامپ باید دریابد که تاریخ و هویت یک ملت را نمی‌توان با پول، فشار رسانه‌ای یا بزک سیاسی تغییر داد. تجربه نشان داده که وحدت ایرانیان در دفاع از تمامیت سرزمینی‌شان، از هر سلاحی برنده‌تر است؛ و اگر واشنگتن و متحدانش خیال کرده‌اند می‌توانند با جعل واژه‌ها، در اراده و اقتدار ملت ایران خللی وارد کنند، در اشتباهی تاریخی و محاسبه‌ای فاجعه‌بار فرو رفته‌اند.