آمریکایی‌ها از FATF به عنوان ابزاری برای تأثیرگذاری هرچه بیشتر تحریم‌ها استفاده می‌کنند و CFT و پالرمو، دره پیش‌ روی مسیر توسعه ایران است.

به گزارش خبرگزاری فارس؛ یکی از موضوعاتی که حامیان FATF همواره بر آن تأکید می‌کنند این است که حضور در لیست سیاه FATF باعث بسته شدن کانال‌های بانکی ما می‌شود. در پاسخ به این ادعا همین بس که ایران از سال 88 تا 91 در لیست سیاه FATF قرار داشت و مراودات بانکی با بانک‌های خارجی انجام می‌گرفت و تنها پس از تحریم‌های آمریکا در سال 91 بود که مراودات مالی ما با مشکل مواجه شد. با وجود تحریم‌های آمریکا قرار داشتن یا قرار نداشتنِ نام ایران در لیست سیاه FATF تأثیری در وضعیت مبادلات مالی ایران نخواهد داشت؛ زیرا اساساً محدودیت‌های اعمال شده در برابر ایران، ناشی از لیست سیاه FATF نیست بلکه به دلیل تحریم‌های آمریکاست.

با این حال موافقان FATF ادعا می‌کند در آن سال‌ها تحریم‌ها به میزان فعلی نبوده است و اکنون که تحریم‌ها بیشتر شده، ما باید همکاری خود را با FATF افزایش دهیم تا از فشار تحریم‌ها بکاهیم. باید توجه داشت که FATF ابزاری است برای شناسایی افراد و نهادهای دخیل در مسیر دور زدن تحریم‌ها و آمریکا برای دقیق‌تر کردن تحریم‌ها نیاز به چنین ابزاری دارد. «استیون منوچین»؛ وزیر خزانه‌داری آمریکا در تیرماه سال گذشته به این موضوع تصریح کرده و گفته بود: «آمریکا از طریق FATF به دنبال کشف راه‌های دور زدن تحریم‌ها توسط ایران است.» در چنین وضعیتی، مشخص نیست موافقان FATF با چه توجیهی معتقدند همکاری با این نهاد می‌تواند از فشارهای تحریمی بکاهد.

  القای ترس شیوه موافقان FATF

همچنین موافقان FATF در بخشی دیگر از سخنان خود ادعا می‌کنند حضور در فهرست سیاه FATF باعث می‌شود که حتی با ارز‌های ملی و با بانک‌های معمولی هم نتوانیم مراوده داشته باشیم. این ادعا نیز با شواهد موجود ناسازگار است. به عنوان نمونه در سال 94 که نام ایران در لیست سیاه FATF قرار داشت و قبل از این که ایران به شرکای بزرگ تجاری خود پیشنهاد انعقاد پیمان پولی دو جانبه بدهد، روسیه و ترکیه پیشنهاد استفاده از پول‌های ملی را در مبادلات دو جانبه داده بودند. موافقان همچنین مدعی هستند اگر با FATF تعامل کنیم تنها با تحریم‌های یک جانبه آمریکا مواجهیم اما اگر با FATF تعامل نکنیم باید به تحریم‌های گسترده و بین‌المللی تن بدهیم. 

این سخنان را نیز تنها می‌توان نوعی ایجاد رعب در افکار عمومی به شمار آورد که هیچ پایه و اساسی هم ندارد. زیرا اولاً ما هم اکنون درگیر نسل دوم تحریم‌های فراسرزمینی بانکی آمریکا هستیم که عملاً ماهیت بین‌المللی پیدا کرده و با تعبیر «تحریم‌های یک‌جانبه» نمی‌توان آن را کوچک نشان داد. از سوی دیگر برخلاف ادعاها، اساساً FATF ابزار تحریمی ندارد تا بتواند ایران را تحریم کند. اساساً لیست سیاهی که حامیان FATF این اندازه روی آن تأکید می‌کنند صرفاً یک نوع رتبه‌بندی است و به کشورهای دیگر اعلام می‌کند در مراودات مالی با این کشورها، اقدامات احتیاطی بیشتری انجام دهند و FATF در هیچ یک از اقدامات مقابله‌ای ذیل توصیه شماره 19، دستور به قطع همکاری با کشورهای لیست سیاه نمی‌دهد.

 پاسخ به یک سؤال

اما در نهایت موضوع مهمی که حامیان FATF همواره آن را مفروض در نظر می‌گیرند این است که اگر ما به کنوانسیون‌های پالرمو و CFT بپیوندیم، از لیست سیاه خارج خواهیم شد. با این حال جای این سؤال وجود دارد که چه تضمینی وجود دارد که اگر ایران به این دو کنوانسیون هم پیوست، باز هم از لیست سیاه خارج شود؟ شواهد نشان می‌دهد برخلاف ادعای حامیان FATF قرار نیست با تصویب این دو لایحه و پیوستن به این دو کنوانسیون، نام ایران از لیست سیاه FATF خارج شود. 

شواهد نشان می‌دهد بر خلاف ادعای حامیان FATF قرار نیست با تصویب این دو لایحه و پیوستن به این دو کنوانسیون، نام ایران از لیست سیاه FATF خارج شود. زیرا اولاً FATF در هیچ بیانیه و سندی، تضمین نداده است که با اجرای برنامه اقدام (از جمله پیوستن به این دو کنوانسیون) نام ایران را از لیست سیاه خارج خواهد کرد. ثانیاً آنچه در بیانیه عمومی نشست تیرماه 95 آمده، نشان می‌دهد این نهاد هنوز خواب و خیال‌های دیگری علیه ایران در سر دارد. ثالثاً نگاهی به سازوکار تصمیم‌گیری در FATF نشان می‌دهد خارج شدن نام ایران از لیست سیاه، وعده سرِ خرمنی است که قطعاً تحقق نخواهد یافت. 

  نامه ۱۵۰ نماینده مجلس برای رد سی‌اف‌تی و پالرمو

همچنین به گزارش خبرگزاری فارس در جلسه دیروز مجلس نامه‌ای خطاب به آیت‌الله آملی لاریجانی؛ رئیس مجمع تشخیص مصلحت نظام تهیه شده که به امضای بیش از 150 نماینده رسیده است. در این نامه که در حال افزایش امضاست تاکید شده؛ مطالبه نمایندگان مجلس از اعضای محترم مجمع تشخیص مصلحت نظام آن است که ضمن در نظر گرفتن شرایط حساس کنونی، تا زمان رفع کامل تهدید فعال‌سازی مکانیسم ماشه، از هرگونه اعلام موافقت با الحاق ایران به کنوانسیون‌های سی‌اف‌تی و پالرمو امتناع ورزند. همچنین، هرگونه بررسی مجدد یا موافقت احتمالی در آینده، باید به لغو کامل و مؤثر تمامی تحریم‌ها، مطابق با الزامات قانون «اقدام راهبردی برای لغو تحریم‌ها و صیانت از حقوق ملت ایران»، منوط شود.