دفتر پژوهش‌های مؤسسه کیهان

ساعت 15/40 دقيقه بعدازظهر 14 اسفند 1359، ابولحسن بني‌صدر، رئیس‌جمهوری وقت، در مراسم سالگرد فوت محمد مصدق که در دانشگاه تهران برگزار می‌شد، در ميان كف‌ و سوت‌ حضار به جايگاه سخنرانی رفت، در حالی که تیم‌های سازماندهی شده مجاهدین خلق (منافقین) تحت عنوان میلیشیا در جلوی جايگاه، ضمن اسکورت بنی‌صدر، به صورت كاملاً تشکیلاتی شعار مي‌‌دادند: «حزب چماق بدستان افشا بايد گردد».

شعارهاي دیگری مانند «بني‌صدر، بني‌صدر حمايتت مي‌كنيم»، «فرمانده كل قوا بني‌صدر» نیز توسط این تیم‌های سازماندهی شده، سر داده شد و در اوج خود به شعار «مسلمان بپاخيز حزب شده رستاخيز»رسید. 

براساس گزارش روزنامه‌های انقلاب اسلامی (ارگان بنی‌صدر) و کیهان و اطلاعات 16 اسفند همان سال، جايگاه سخنراني در مقابل جايگاه خطبه‌هاي نماز جمعه بر روي بالكن ساختمان واقع در شمال زمين چمن در نظر گرفته شده بود و اكثر شركت‌كنندگاني كه در زمين چمن خصوصاً در جلو و شرق آن نشسته بودند را نیروی میلیشیا تشكيل داده و شیوه‌ای كه در شعارها، نشستن، حركت و تهاجم داشتند، نشان از یک حرکت از قبل سازمان داده شده بود.

در وسط زمين حدود 400 نفر دختر با روپوش‌هاي غالباً به رنگ سورمه‌اي نشسته و پلاكاردهايي با عناوين زير در دست داشتند:

«چوب چماق شكنجه ديگر اثر ندارد»، «‌صداي و سيماي ما از انحصار حزبي آزاد بايد گردد» و همچنین چند پلاكارد با عنوان: «درود بر مصدق، سلام بر آزادی». همچنين پلاكاردي كه بر روي آن جمله‌اي از مصدق نوشته شده بود و پوستري از آيت‌الله شريعتمداري قرار داشت، به چشم مي‌خورد. 

شعارهای مردم علیه بنی‌صدر

اما در خارج از دانشگاه و خيابان‌هاي جنوبي و شرقي زمين چمن گروه‌های متعدد معترض در دسته‌هاي مختلف، شعارهايي با اين عناوين مي‌دادند:

«جمهوري اسلامي راه مصدق نمی‌ره»، «سپهسالار پينوشه ايران شيلي نمي‌شه»، «كوبنده‌توده‌اي، ولايت فقيه است»، «ضد ملي‌گرايي، ولايت فقیه است»، «اينها بودند مي‌گفتند، بختيار، سنگرت را نگهدار»، «مرگ بر ليبرال.»، «تا مرگ شاه دوم نهضت ادامه دارد» همچنین بر روی تعدادي از پلاكاردهايي كه مخالفين در دست داشتند، جملاتي از بيانات امام به شرح زير نقش بسته بود:

«ما چقدر از ملي‌گراها سيلي خورده‌ايم»، «افراد ملي‌گرا به درد ما نمي‌خورند»، «ملي‌گرايي خلاف اسلام است»، «ملي‌گرايي اساس بدبختي مسلمين است»، «نگذاريد بگويم در زمان ملي‌گراها چه بر ما گذشت». 

چند دختر چادر مشكي نيز در ميان زمين چمن پلاكاردهايي از سخنان امام ضد ملي‌گرايي و عكس‌هايي از امام در دست داشتند كه مورد يورش و تهاجم افراد میلیشیای مجاهدین خلق واقع شده که آنها را مورد ضرب و شتم قرار داده، پلاكاردها و عكس‌های امام را به زور از دستشان گرفته و پاره كرده و به هوا پرتاب نمودند. در اين هنگام هواداران بنی‌صدر با كف و سوت، مهاجمین را تشویق کردند. 

قبل از شروع سخنراني بني‌صدر، نواري از يكي از سخنراني‌هاي مصدق پخش شد كه مرتب با شعارهاي «چوب چماق شكنجه ديگر اثر ندارد»، «حزب چماق بدستان در پيشگاه ملت افشا بايد گردد» و با كف ‌زدن‌ها و سوت‌هاي ممتد مورد حمایت قرار می‌گرفت.

چند تن از افراد شناخته شده حامی بنی‌صدر و اعضای نهضت آزادی و برخی لیبرال‌های شناخته شده همچون كاظم سامي، تقوي، معين‌فر، صباغيان، یداله سحابي، و همچنين شمس آل‌احمد، منصور فرهنگ، سعيد سنجابي، عليرضا نوبري نيز در جايگاه حضور داشتند. 

سخنرانی منافقانه براساس کیش شخصیت

سرانجام بني‌صدر پشت ميكروفن قرار گرفت و شروع به سخنراني كرد. حرف‌هایی بر زبان آورد که گویی در راستای همان «کیش شخصیت» بود که سالها قبل در انتقاد از منافقین و تصفیه‌های خونین درون گروهی‌شان، کتابی با همین عنوان درباره‌اش نوشت! سخنانی که علاوه‌بر تعریف و تمجید از خود، مملو از افترا و تهمت و توهین به خط امام خمینی و پیروان آن به ویژه شهید مظلوم آیت‌الله دکتر بهشتی بود، از همین روی تعدادی از هواداران خط امام به محل سخنرانی رفته و نسبت به اهانت‌های بنی‌صدر معترض شدند. 

در همین شرایط بود که بنی‌صدر خطاب به میلیشیای منافقین (مجاهدین خلق) که محوطه سخنرانی را محاصره کرده بودند، دستور داد تا با معترضین انقلابی به شدت برخورد کرده و آنها را مورد تهاجم قرار دهند. او گفت:

«فوراً اين مزاحمين را از اينجا برانيد و در صورتي كه شما عاجزيد، مردم خودشان آنها را مي‌رانند...اطراف آنها را تخليه كنيد تا من بخواهم خودشان به حساب آنها برسند....شما اينها را از اينجا بيرون كنيد. اينها را بيرون كنيد...»

در حين سخنراني چند بار از جانب گروهي از هواداران مجاهدین خلق که اکثریت جمعیت را تشکیل می‌دادند، علیه معترضین شعارهای تند داده شد.

در اين هنگام بني‌صدر به مخالفان اخطار كرد كه اگر مأموران از عهده دستگيري آنها برنيايند اين كار را به مردم خواهد سپرد. 

و در پي آن تهدیدات، اين شعارها از طرف اعضای مجاهدین خلق که در مراسم حضور داشتند سر داده شد:

«مراسم را حزب به هم مي‌زند»، «اخلال تو ميتينگ‌ها كار حزبه، حزبه...»، «بني‌صدر، بني‌صدر بلندگو را قطع كردند»، «چماقدار، چماقدار مرگت فرا رسيده»، «مرگ بر بهشتي»، «بني‌صدر، بني‌صدر افشا كن، بهشتي را رسوا كن».

بني‌صدر در قسمتي از سخنانش در حالي كه چند برگه و كارت شناسايي را نشان مي‌داد، آنها را متعلق به چند تن از افراد كميته و حزب جمهوري اسلامي اعلام کرد كه دستگير شده‌اند. پس از اعلام اين مطلب، منافقین حاضر در اجتماع با شعارهاي «مرگ بر بهشتي»، «سردسته چماقداران، بهشتي»، او را مورد تشويق قرار دادند. 

سپس بني‌صدر از حاضرین خواست دور گروهي كه شعار اعتراضی مي‌دادند را خالي كنند تا از دیگران متمایز شوند كه البته عملي نشد، چراکه گروه بسیاری، خود با این شعارهای اعتراضی علیه بنی‌صدر که به تدریج با خط امام زاویه پیدا کرده و به سوی منافقین گرایش یافته بود، همراهی داشتند.

در اين هنگام از ضلع غربي و جلوي جايگاه گروهي دیگر از میلیشیای منافقین با لباس‌های متفاوت، در حالي كه پا به زمين مي‌كوبيدند شعار دادند: «بني‌صدر، بني‌صدر، حكم تهاجم بده». پس از مدتي كه اين شعار را تكرار كردند بني‌صدر گفت: «شما اينها را از اينجا بيرون كنيد، اينها را بيرون كنيد.»

در این هنگام ناگهان دسته‌ای از میلیشیا كه در كنار ديوار ضلع شرقي مستقر بودند از ديوار با كمك يكديگر بالا رفتند و پس از چند لحظه افرادي از دانشجویان معترض و انقلابی كه سر و صورتشان را با ضربه‌هاي مشت شكافته و خونين كرده بودند، در حالي كه به شدت با مشت و لگد بر سر و صورت و بدنشان مي‌كوبيدند از ديوار به پائين پرتاب ‌كردند و افراد گارد رئيس جمهوري آنها را گرفته و به زير جايگاه منتقل نمودند. 

تسویه حساب خونین به اسم سخنرانی

صحنه‌هاي فجيعي به‌وجود آمده بود، افرادي كه از زمين چمن بالا رفته بودند مرتبا اشخاصي را كه می‌گفتند «ريش و اوركت» ‌به تن دارند، در حالي كه با مشت به سر و صورتشان مي‌كوبيدند و خطاب به آنها شعار مرگ بر چماقدار مي‌دادند! به پائين و به ميان افرادشان در زمين چمن پرتاب مي‌كردند. 

و گروهی دیگر هم در زمين چمن با ولعي وصف ناشدني و وحشی‌گری افسارگسیخته به جان آنهائی مي‌افتادند که از بالا پرت شده بودند و تا آنجا كه در توان داشتند با مشت و لگد آنان را کتک زده و به جلو مي‌كشاندند و تحويل گارد بنی صدر كه در جلو جایگاه مستقر بودند، مي‌دادند. 

تعدادي از اين افراد گارد نيز با مشت و لگد آنها را به همديگر پاس کاری می‌کردند، بی‌رحمی آنها آنچنان بود که حتی برخی از حاضرین و همکاران خودشان، این شدت از به‌کارگیری خشونت را درست ندانسته و از حال قربانیان شوکه شده بودند.

در حين درگيري‌ها، بني‌صدر چند بار دیگر نیز جمعیت را تحریک به تهاجم به معترضین گرفتار در محاصره نمود و افراد گارد، هوادارانش و میلیشیای منافقین، به اتفاق همچنان به مضروب ساختن اشخاص دلخواه خويش كه ادعا می‌کردند ريش يا اوركت دارند، ادامه ‌دادند. 

اين صحنه‌ها مدتي ادامه يافت، جبهه بنی‌صدر و لیبرال‌ها و منافقین، كه حالتي بسیار وحشيانه و ددمنشانه به خود گرفته بودند با شعارهايي كه داده مي‌شد بيشتر تحريك مي‌شدند، از قبیل: 

«چماقدار، چماقدار مرگت فرا رسيده»،‌ «مرگ بر بهشتي»، «ايران را گورستان چماقدار مي‌كنيم.»، « بزن، بزن حقشه». 

الگویی شوم برای فتنه‌های سالیان بعد

بني‌صدر رأس ساعت 6 به سخنان خود پايان داد و گروه‌های سازماندهی شده منافقین در حالي كه شعارهايي عليه «دكتر بهشتي» و حزب جمهوری اسلامی مي‌دادند دانشگاه را ترك گفتند. 

در پايان مراسم جلوي درب جنوبي دانشگاه محلی به نام چادر وحدت كه معمولا در آن نمايشگاه عكس برگزار می‌شد و يا كتاب در آن به فروش مي‌رسيد، همچنان مي‌سوخت. اين چادر در حين مراسم بوسيله هواداران بنی‌صدر و مجاهدین خلق ‌آتش زده شد.

سه ماه و نیم پس از این واقعه، به دلیل ایجاد کانون اغتشاش درون نظام با همکاری منافقین، عدم کفایت بنی‌صدر توسط مجلس شورای اسلامی، تصویب شد و سپس حضرت امام حکم خلع از ریاست جمهوری وی را صادر کردند و یک ماه پس از آنکه همراه گروهک تروریستی مجاهدین خلق دستش به خون ملت ایران آغشته شد، از کشور فرار کرد و به دامان اربابانش پناه برد. 

طرفه آنکه طی سال‌های بعد، فتنه‌هایی مشابه توسط اخلاف هواداران بنی‌صدر و لیبرال‌ها و منافقین در تیرماه 1378، پس از انتخابات 1388، دی ماه 1396، آبان 1398 و بالاخره پاییز 1401 برپا شد که در همه آنها با استفاده از درس‌های 14 اسفند و بسط و تکامل آنها، طرح و برنامه‌های اربابان بنی‌صدر و اعوان و انصارش به اجرا گذارده شد اما به خواست خدا و با درایت رهبر انقلاب و ایستادگی مردم، همچنان نظام جمهوری اسلامی برجای ماند و دشمنانش روسیاه شدند.