امام صادق(ع) می‌فرماید: «چون گناهان بنده بسیار زیاد شود، ‌و (خداوند) نیابد چیزی را که جبران گناهان او را بکند، خداوند او را به اندوه در دنیا گرفتار سازد تا کفاره گناهان او گردد. پس اگر چنین کرد (خوب است) وگرنه بدنش را بیمار می‌کند تا گناهانش را بپوشاند. پس اگر چنین کرد (خوب است) و الا هنگام مرگش بر او سخت می‌گیرد تا به این وسیله گناهانش پاک شود. پس اگر چنین نمود (خوب است) وگرنه او را در قبرش عذاب می‌کند تا اینکه در روز قیامت که خدا را ملاقات می‌کند،‌در حالی ملاقاتش کند که چیزی از گناهانش که بخواهد بر ضرر او گواهی دهد باقی نمانده باشد.(1)

____________

1- امالی، شیخ صدوق، ص 370