اگر بخواهيد وقتى منزل مى‏رويد با حال آرام، بى دغدغه- شب به روز بياوريد با مردم خوبى كنيد. وقتى با مردم خوبى كرديد، محبت كرديد، خدمتگزار مردم بوديد، وقتى كه برويد شب منزل، آرامش براى قلب‌تان هست؛ وجدان‌تان ناراحت نيست. اينهايى كه مردم را اذيت مى‏كنند وجدان‌شان ناراحت است؛ اينطور نيست كه بروند راحت.... نخير، ناراحتند. منتها البته بعضي‌ها وقتى كم‌كم زياد شد، عادت مى‏كنند؛ اين ديگر يك درنده مى‏شود؛ اين ديگر آدم نيست‏.

صحيفه امام؛ ج‏6؛ ص443 | قم؛ 9 فروردین 1358