حضرت فاطمه(س) می‌فرماید: «از پدرم در زمان بیماری که منجر به رحلت ایشان شد، شنیدم، در حالی که اتاق از اصحاب پر شده بود، می‌فرمود: ای مردم! نزدیک است که به سرعت قبض روح شوم و پیش از این آنچه را که شرط بلاغ بوده تا عذری باقی نگذارد، با شما گفته‌ام. بدانید من کتاب پروردگار عز وجل و خاندانم «اهل بیتم» را میان شما بر جای می‌نهم. سپس دست علی(ع) را گرفت و فرمود: این علی، با قرآن است، و قرآن با علی، از هم جدا نمی‌شوند تا کنار حوض (کوثر) نزد من آیند، و از شما می‌پرسم که با آن دو چه کردید؟»(1)

____________

1- ینابیع المودهًْ، ج 1، ص 124، ح 56