این خیلی افتخار بزرگی است که از صدر اسلام علمای اسلام آمدند و گفتند که بین عقل و شرع هماهنگی است... منظورشان از ملازمه بین حکم عقل و شرع این بود که اگر واقعاً یک چیزی را عقل اکتشاف کند، ما فرضاً دلیل نقلی نداشته باشیم، همین اکتشاف عقل کافی است که بفهمیم اسلام با این موافق است. آنچه هم که شرع به طور قطع حکم می‌کند، عقل حکم می‌کند. یعنی راز و رمزی دراد که اگر عقل به آن راز و رمز پی ببرد تصدیقش می‌کند. یعنی مقررات اسلام براساس یک مجهولات و مرموزات و خارج از دسترس اندیشه و فکر و عقل نیست، براساس یک سلسله مصالح و مفاسد در زندگی بشر است که برای عقل قابل مطالعه است.(1)

ـــــــــــــــــــــــــــ

1- مجموعه آثار شهید مطهری(ره)، (پانزده گفتار)، ج 21، ص 484