4 شهریور بود که منابع خبری گزارش دادند که بیش از ۳۲۰ فروند موشک و ده‌ها پهپاد به ۱۱ پادگان و پایگاه رژیم صهیونیستی از خاک لبنان به سمت الجلیل الغربی در شمال فلسطین اشغالی شلیک شده است. همان زمان در اسرائیل تخمین زده می‌شد که حزب‌الله آماده شلیک حدود ۱۰۰۰ موشک به عمق اسرائیل است. مقاومت عمق الجلیل الغربی و جولان اشغالی سوریه را هدف حملات موشکی قرار داده است. بر اساس آخرین اطلاعات منتشر شده، برای اولین‌بار حزب‌الله از موشک بالستیک نقطه‌زن استفاده کرد که بدون مزاحمت به هدف اصابت کرد. این مرحله اول عملیات حزب‌الله لبنان در واکنش به ترور «فؤاد شکر»، فرمانده ارشد مقاومت و موسوم به مغنیه دوم، بود. «اما چه شده است که حزب‌الله لبنان به این چنین قدرتی رسیده که این‌گونه عمق اراضی اشغالی را به آتش می‌کشد و رژیم آپارتاید هم از جلوگیری از آن ناتوان است؟» برای اینکه اهمیت این حمله را درک کنیم باید بدانیم که یکی از اهداف حزب‌الله دراین حمله یگان 8200 بود؛ یگان ۸۲۰۰ که در مرزهای سوریه تا مناطق مشرف بر دمشق اقدام به کارهای اطلاعاتی و جاسوسی می‌کند، در ترور برخی فرماندهان حزب‌الله به ویژه شهید حاج «عماد مغنیه» نقش داشته است. یگان ۸۲۰۰ زیرمجموعه «آمان» یا همان سازمان اطلاعات نظامی اسرائیل قرار دارد. حتی «سید حسن نصرالله»، دبیرکل حزب‌الله لبنان، درخصوص عملیات اربعین گفت: «هدف منحصر به فرد نظامی در این عملیات، پایگاه اطلاعات نظامی آمان، یگان ۸۲۰۰ در گلیلوت که عملیات‌های ترور زیادی را انجام می‌دهد و پایگاه دفاع هوائی دشمن در عین شیمیا از جمله اهداف نظامی بود.»

حزب‌اللهِ سال 2006 گروه دست و پا بسته‌ای در مقابل رژیم آپارتاید اسرائیل نبود که حمایت تام و تمام آمریکا را داشت و عالی‌ترین تسلیحات نظامی را در اختیار داشت. اگر حزب‌الله در آن سال 1500 موشک داشت حالا بیش از 15000 موشک در اختیار دارد که بیشتر آن‌ها دقیق و نقطه‌زن هستند. افزون بر این، در این سال‌ها حزب‌الله آزموده‌تر از قبل است و آماده برای آنکه جهنمی را که در شمال اراضی اشغالی برپا کرده است تا عمق خاک اشغالی گسترش دهد. اما برسیم به پرسشی که در فراز پیشین آمد؛ جنگ ۳۳ روزه‌، به عربی پیروزی تموز یا به انگلیسی جنگ جولای ۲۰۰۶ در تقویم ایران به عنوان روز مقاومت اسلامی ثبت شده است. اما در این جنگ چه اتفاقی افتاد که حزب‌الله لبنان از آن به عنوان پیروزی یاد می‌کند و رژیم صهیونیستی از یادآوری آن روز‌ها واهمه دارد؟ سر تفاوت حزب‌الله هم در همین است. از تاریخی که رژیم صهیونیستی در سرزمین‌های کشور فلسطین تأسیس شد (البته بر روی خونِ بی‌گناهان)، هیچ کدام از کشور‌های عربی نتوانستند این رژیم را که از حمایت شدید آمریکا و غرب برخوردار است، مجبور به عقب‌نشینی کنند. به همین دلیل رژیم صهیونیستی با کمک تصویرسازی آمریکا از خود به عنوان ارتشی که شکست نمی‌خورد، یاد می‌کرد. اما در جولای ۲۰۰۶ تصویر اسرائیل شکست‌ناپذیر، شکست و جنبش مقاومتی توانست این رژیم تا دندان مسلح با تسلیحات غربی را مجبور به عقب‌نشینی کند. رژیم صهیونیستی پس از جنگ ۳۳ روزه دیگر به دنبال نابودی مقاومت نیست، بلکه اکنون نظریه‌پردازان رژیم مانند «اورنا مزراحی» و «یورام شوایتزر»، پژوهشگرانِ مرکز مطالعات امنیت داخلی اسرائیل، به دنبال پاسخی برای این سؤال خود هستند که اسرائیل چگونه می‌تواند بازدارندگی فرسایشی خود را در امتداد مرز با لبنان تقویت کند؟

* منابع در دفتر روزنامه موجود است.