خبرگزاری وابسته به برخی مدیران دولت روحانی می‌گوید: آذری جهرمی به خاطر این که عارف با تصدی معاونت اجرائی یا معاونت علمی رئیس‌جمهور از سوی وی مخالفت کرده، تصدی وزارت ورزش یا ارتباطات را نپذیرفت.

خبرآنلاین نوشت: شواهد حکایت از عدم حضور محمدجواد آذری جهرمی در دولت پزشکیان دارد و مخالفت عارف یک علت اثرگذار در این عدم حضور بوده است.

با پایان مأموریت شورای راهبری دولت چهاردهم، چشم‌ها به نهاد ریاست جمهوری دوخته شده است تا لیست کابینه پیشنهادی مسعود پزشکیان از «پاستور» راهی «بهارستان» شود.  اما خارج از فهرست پیشنهادی کابینه که نیازمند رأی و تأیید نمایندگان است، امضاهای پزشکیان یکی بعد از دیگری پای احکام معاونان دولت و دیگر مسئولیت‌ها درحال زده شدن است. در اولین انتصابات صورت گرفته محمدرضا عارف به معاونت اولی رسید و محسن حاجی‌میرزایی به مسئول دفتر رئیس‌جمهور شد.

چرا خبری از آذری جهرمی نیست؟ اگر ظریف را یک بازوی اثرگذار در ایام تبلیغات انتخاباتی پزشکیان و البته روند انتخاب کابینه پیشنهادی بدانیم، بازوی دیگر «محمدجواد آذری جهرمی» بود و نمی‌توان از نقش اثرگذار او نیز غفلت کرد.  آذری جهرمی در ایام تبلیغات انتخاباتی پابه‌پا و دوشادوش پزشکیان برای پیروزی در انتخابات تلاش کرد. گرچه نام او در لیست اعضای اصلی شورای راهبری نیز دیده می‌شد ولی نشانه‌ها حکایت از آن داشت که حضور پررنگی در جلسات تصمیم‌گیری نداشت و خودخواسته چندگام عقب‌تر ایستاده بود. 

بنا بر آنچه خبرآنلاین اطلاع یافته است، اجماع شورای راهبری و برخی چهره‌های اثرگذار در نهائی کردن کابینه پیشنهادی چهاردهم، بر حضور آذری جهرمی در سمت معاونت اجرائی و سرپرست نهاد ریاست‌جمهوری بوده است. تنها مخالف این انتصاب محمدرضا عارف، معاون اول دولت بوده است. سابقه مخالفت عارف البته به این موضوع محدود نمی‌شود و در دوران حضور محمدجواد آذری جهرمی در وزارت ارتباطات دولت دوازدهم نیز عارف یکی از مخالفان او در این وزارتخانه بود. وزارتخانه‌ای که عارف خود نیز زمانی دیگر مسئولیت آن را عهده‌دار بود. بنا بر روایت‌ها، اجماع صورت گرفته در نهایت با مخالفت عارف و برخی اصلاح‌طلبان نزدیک به عارف کنار گذاشته می‌شود و گزینه‌ای دیگر برای این سمت از سوی رئیس‌جمهوری معرفی می‌شود. حضور در معاونت علمی و فناوری دولت چهاردهم نیز یکی دیگر از سمت‌های پیشنهادی برای آذری جهرمی بوده که عارف در این مورد هم بنا به ملاحظاتی که برای این معاونت داشته با آن مخالفت می‌کند.

از سوی دیگر بنا بر اخبار رسیده به خبرآنلاین، سکانداری «وزارت ورزش و جوانان» و «وزارت ارتباطات» به آذری جهرمی پیشنهاد شده بود که آذری جهرمی نپذیرفته است. مخالفت‌ها با حضور محمدجواد آذری جهرمی در دولت پزشکیان درحالی صورت گرفته است که از یک‌سو پزشکیان و از سوی دیگر شورای راهبری بارها بر تجدید نسل مدیران و استفاده از جوانان تأکید داشتند و حضور آذری جهرمی در دولت چهاردهم فارغ از نقش اثرگذار او در فرآیند انتخابات، از آنجا که جوان‌ترین وزیر ادوار مختلف بود و به‌خاطر کارنامه عملکردی‌اش در وزارت ارتباطات نماد مدیر جوان شناخته می‌شود این انتظار را ایجاد کرده بود که در دولت جدید نقشی ایفا کند اما تا این لحظه هنوز چهره‌های قدیمی سیاست، فضائی برای جوان‌ترها در دولت پزشکیان باز نکرده‌اند.

 

 

 

محمدجواد ظریف در حالی به عنوان معاون راهبردی رئیس‌جمهور منصوب شد که در چند نوبت ادعا کرده بود به دولت نمی‌رود و هیچ سمتی را در دولت به عهده نخواهد گرفت.

ظریف پیش از این رئیس شورای موقت موسوم به شورای راهبری دولت چهاردهم بود که پیشنهاد وزیر به پزشکیان را برعهده داشت و آخرین‌بار در میانه هفته گذشته ضمن گرفتن عکس یادگاری با برخی دیگر از اعضا اعلام کرد که کار شورا پایان یافته است. اما او این عکس را در همان جایی گرفت که قرار بود ماندگار شود و مدیریت آن را هم برعهده بگیرد: «مرکز بررسی‌های ریاست‌جمهوری». البته حکمی که ظریف برای خود از آقای پزشکیان گرفته، فراتر از ریاست مرکز مذکور و به عنوان «معاون راهبردی رئیس‌جمهور» است. در حکم پزشکیان برای ظریف آمده است: «انتظار می‌رود با بهره‌گیری از تجربه‌های انباشته مدیران ارشد در دهه‌های گذشته و توانمندی‌های گسترده علمی تخصصی و کاربردی، نخبگان اندیشکده‌ها و نهادهای جامعه مدنی، تحولات کلان داخلی و بین‌المللی و میزان توفیق در دستیابی به اهداف قانون اساسی سند چشم‌انداز و سیاست‌های کلی مصوب مقام معظم رهبری(مدظله‌العالی) را رصد نموده، مستقیماً به اینجانب منعکس نمایید. به منظور جلوگیری از اضافه کردن ساختار و تشکیلات جدید و استفاده بهینه از ظرفیت‌های موجود، شایسته است مسئولیت مرکز بررسی‌های استراتژیک ریاست‌جمهوری را برعهده گرفته و وظایف این مرکز را به تشکیلات مناسب برای معاونت راهبردی ریاست‌جمهوری تبدیل کنید».

ظریف در پی برخی اعتراض‌ها به رویکرد ضد و نقیضش درباره تصدی سمت دولتی نوشت: «از تذکر مشفقانه شما سپاسگزارم. قرار نداشتم در این دولت مسئولیتی را قبول کنم. ولی نگرانی، دلخوری و اصرار هم‌میهنان بزرگوار، به ویژه در فضای مجازی، در چند روز گذشته باعث شد که ناگزیر شوم آن نگاه را قدری تغییر دهم؛ ولی در حد رسمیت یافتن یک مسئولیت مشورتی که بارها گفته بودم در خدمت رئیس‌جمهور عزیز خواهم بود. پیشنهاد بیشتر دوستان پذیرفتن معاونت سیاسی رئیس‌جمهور بود. اما  آن سمت از یکسو مسئولیتی اجرائی بود، و از سوی دیگر باعث تداخل در وظایف و شائبه تضعیف وزارتخانه‌های سیاسی می‌شد که آن را به مصلحت ندانستم».

این ادعا بر ابهامات ماجرا می‌افزاید چه این که معاونت راهبردی تفاوت چندانی با معاونت سیاسی ندارد و اگر آن معاونت اجرائی است که هست این معاونت هم اجرائی و فراتر از ادعای «مسئولیت مشورتی» است. در حقیقت مفهوم معاونت راهبردی رئیس‌جمهور تعیین تکلیف درباره راهبرد دولت جدید و از یک منظر فراتر از معاونت سیاسی است. سؤالی که در این‌جا مطرح می‌شود این است که آقای ظریف غیر از سوءمدیریت در حوزه دیپلماسی و تحمیل خسارت‌های سنگین یک توافق نامتوازن و بی‌پشتوانه به نام برجام که موجب دو برابر شدن تحریم‌ها شد، چه تخصص و دانش دیگری مثلاً در فهم بدیهیات مدیریت اقتصادی و وزارتخانه‌های تخصصی ذی‌ربط دارد که بخواهد معاونتی به نام معاونت راهبردی را برای تعیین راهبرد دولت به عهده بگیرد؟! 

بی‌صداقتی و مواضع متناقض ظریف موجب اعتراض گسترده برخی حامیان سیاسی شد، چنان که حسین دهباشى (تهیه‌کننده فیلم انتخاباتی روحانی و طراح عبارت چرخش همزمان چرخ سانتریفیوژ و اقتصاد) خطاب به ظریف نوشت: «با سلام و احترام. جناب ظریفِ عزیز، باوجود آن‌همه تلاش مؤثر در انتخابات، تصاحب میزی مهم سهم شما و جناب جهرمی بود و در مقایسه با امثال آقای عارف نیز جوان‌تر و لایق‌تر هستید، ولی واقعاً نیازی نبود که در ایام انتخابات و برای تحبیب قلوب و تحصیل آرا- چون همیشه- وعده کذب دهید. در نوبتی که به گلایه، ساعاتی به «واخ» نرفتید و شایع شد که همکاران‌تان به اعتراض و همراهی استعفا داده و به کشور بازمی‌گردند، نگارنده جسارت کرد و نوشت که اینها نمایش است و ظریف حاضر است فرزندش را پیش رویش سر ببرند ولی یک‌روز از حق ماموریت سفر خارجی‌اش کم نشود. در ایام رقابت‌های اخیر نیز نوشت که دیپلماتی چنین کارکشته و با سابقه‌ای چنین روشن در پنهان‌کاری، بیهوده کت از تن درنیاورده و کف بر لب نمی‌آورد و این قدرت و سهم‌خواهی برای من از عطسه بز بی‌ارزش‌تر است و اینها، تنها در قواره علی‌(ع) است، و خر که از پل گذشت، شما دوباره سوارش شده و به درستی می‌فرمایید که حق‌تان هست و خودتان انتخاب کردید! دوستان البته بر تحقق قول‌تان شرط بستند و باختند و اکنون میزی چنان رفیع، حق‌الزحمه شما شد و چند دست چلوکباب حاصل شرط‌بندی اینجانب، نوش جان هردوی‌مان و باقی بقای‌تان».

تصدی معاونت راهبردی از سوی ظریف همچنین مورد انتقاد گسترده منتقدانی قرار گرفته که با اشاره به سوابق ظریف در آمریکا‌هراسی و القای ناتوانی نظامی ایران، التماس انتخاباتی در شورای روابط خارجی آمریکا در سال 1394، و اعتماد بلاوجه به شیطان بزرگ، او را فاقد اهلیت تصدی جایگاه‌های حساس می‌دانند. در عین حال گفته شده که ظریف با یقین به این که در مجلس رد خواهد شد، نامزد تصدی وزارت نشد.

 

 

 

  کانال تلگرامی سلام (وابسته به برخی دست‌اندرکاران روزنامه توقیف شده سلام) نوشت: ترور هنیه در تهران در کنار عدم حضور نمایندگان کشورهای غربی در مراسم تحلیف پزشکیان و به طریق اولی و تبریک نگفتن قبلی اروپا و آمریکا به پزشکیان، بیانگر مواجهه سرد آنان با تغییر دولت در ایران است. این ترور بدون اطلاع آمریکا امکان‌پذیر نیست.

کانال مذکور می‌نویسد: ترور همزمان اسماعیل هنیه در قلب تهران و سامی شکر فرمانده ارشد حزب‌الله در قلعه امنیتی آن در ضاحیه جنوبی بیروت، رخدادهایی سرنوشت‌ساز در تعیین سمت‌وسوی رخدادهای آتی منطقه هستند. این ترورها بیانگر اراده تل‌آویو برای تعیین خطوط قرمزهای جدید علیه ایران، حزب‌الله و حماس است. این رژیم بر آن است که از نقطه عطف‌های هفت اکتبر، عملیات وعده صادق و حمله مجدل شمس که هریک به نحوی، ضعف‌های راهبردی آن را آشکار کردند، عبور و ترتیبات جدیدی به طرف‌های درگیر تحمیل کند.

به لحاظ سیاسی نتانیاهو در پی خرج کردن ارزش افزوده ترور هنیه در بازار سیاست داخلی است. علی‌رغم استقبال پرسروصدای هفته ‌گذشته در کنگره آمریکا، وی در داخل و خارج با مخالفت و انزوای فوق‌العاده رو‌به‌روست. آتش‌بس در جنگ به بن‌بست رسیده غزه و تبادل اسرا به منزله پایان عمر سیاسی بی‌بی است. از این‌رو او قصد دارد با سنگ‌اندازی و دفع‌الوقت تا ماه نوامبر و پیروزی احتمالی ترامپ، زمان خریده و به امید یکسره کردن کار حماس به جنگ پرانتقاد جاری ادامه دهد.

ترور، تهران را هم در موقعیت دشواری قرار می‌دهد. هنیه مهمان رسمی دولت ایران در یک ضیافت مهم نمادین بود. ترور در اولین ساعات آغاز به کار پزشکیان به نحوی به تردیدها و ابهامات درباره سیاست خارجی دولت جدید خاتمه داد. احتمال اینکه ترور هنیه بدون اطلاع دادن قبلی به آمریکا انجام شده باشد، نزدیک به صفر است. این مسئله در کنار عدم حضور نمایندگان کشورهای غربی در مراسم دیروز و به طریق اولی تبریک نگفتن قبلی آنها به پزشکیان، بیانگر مواجهه سرد آنان با تغییر دولت در ایران است. امری که عملاً می‌تواند به معنای تداوم کم و بیش سیاست خارجی کنونی در چهار سال آینده هم باشد.»

در همین حال گروهک نهضت آزادی در بیانیه‌ای مدعی شد: آخرین شگردهای دولت کنونی اسرائیل، پس از ناکام ماندن در نابود کردن حماس و زیر فشار افکار عمومی جهانی قرار گرفتن برای توقف جنگ، تحریک برای گسترش دامنه جنگ و رویارویی‌ مستقیم آمریکا و ایران‌، کارشکنی در مذاکرات آتش‌بس و ترور اشخاص مؤثر در جنگ و یا آتش‌بس، بوده است. به احتمال قوی با انتخاب آقای دکتر پزشکیان به ریاست‌جمهوری و وعده دادن ایشان در‌باره بهبود روابط با همسایگان و تنش‌زدایی در روابط بین‌الملل و گفت‌وگو با قدرت‌های تاثیرگذار اروپا و آمریکا، انگیزه اسرائیل را برای ایجاد اختلال در سیاست خارجی جمهوری اسلامی ایران و برهم زدن مذاکرات در دوحه قوی‌تر کرد و از این‌رو مکان تهران و زمان تحلیف آقای پزشکیان را برای ترور آقای هنیه، که نقش مهمی در مذاکرات آتش‌بس داشت، برگزید.... نهضت آزادی، به دولتمردان توصیه مؤکد دارد که در راستای منافع و امنیت ملی، از هرگونه تصمیم‌گیری و اقدام شتابزده و احساسی برای انتقام‌گیری که می‌تواند خواست دولت نتانیاهو برای دستیابی به هدف‌های پیش‌گفته را برآورده کند، بپرهیزد».

این‌گونه مواضع گروهک‌های غربگرا در واقع چراغ سبز به تروریست‌های صهیونیست و آمریکایی برای ارتکاب هر نوع جنایت تروریستی و خرابکاری علیه ملت ایران است و حال آن که غرب در موضع خصمانه خود علیه ملت ایران فارغ از این که چه گرایشی در ایران دولت تشکیل می‌دهد، لجوج و مصمم است.