شهید رضا ابوطالبزاده سرابی:
سلاح ما زمین نماند! (حدیث دشت عشق)
شهید رضا ابوطالبزاده سرابی فرمانده گردان ذوالفقار تیپ ویژه شهدا ۲۶ خرداد سال ۱۳۴۱ در مشهد مقدس دیده به جهان گشود، به علت تولدش در روز میلاد امام رضا(ع) نامش را رضا گذاشتند.
چهارم تیر سال ۱۳۶۲ در ۲۱ سالگی در پیرانشهر شهید شد و پیکر پاکش در صحن آزادی حرم امام رضا(ع) آرام گرفت. شهید رضا ابوطالبزاده در وصیتنامهاش نوشت: «اکنون که به خواست خداوند تبارک و تعالی توفیق آن را پیدا کردم تا در میدان امتحان الهی راه یابم، از خداوند میخواهم که در این راه پربرکت توفیق شهادت نصیب من بگرداند. انشاءالله. مادرم، آیا از این که از وجود پرثمر عمرت شهید پرورش یافته و در مکتب الهی جای گرفته است، افتخار نمیکنی؟ اگر برایت مثبت است که درود خدا و رسول او بر تو باد که چه خوب اسلام را شناختهای و از امتحان الهی سربلند و فاتح بیرون آمدهای. مادر و پدر عزیز، اگر خبر شهادت مرا برای شما آوردند، هیچ ناراحت نباشید و خرسند باشید. لباس سیاه بر تن نکنید. خرج بیهوده و برای من گریه نکنید و عزا نگیرید. چون من کسی نبودهام. این عزا و گریه فقط مخصوص ائمه معصومین(ع) است. برای آن حسینی گریه کنید که در روز دهم محرم با ۷۲ تن از یارانش در آن سرزمین گرم و سوزان با لبی تشنه او را شهید کردند. برادرم، سلاح مرا به دست گیر و نگذار که مزدوران به خاک اسلامیمان تجاوز کنند و به مردم محروم کمک کن. دوستان، اقوام و مردم، امام را تنها نگذارید و برای امام دعا کنید. برادران در جبهه را یاری کنید. در جهاد سازندگی به خصوص در سازندگی کردستان شرکت کنید.»