یکی از لحظات حساسی که دل امام حسین(ع) را به درد آورد و کوفیان را نفرین کرد،‌لحظه میدان رفتن فرزندش علی‌اکبر بود، که حضرت فرمود: خدایا گواه این مردم باش! جوانی برابر آنها رفت که شبیه‌ترین مردم است به پیغمبر تو در خلقت و اخلاق و گفتار، ما هر وقت مشتاق دیدار پیغمبرت می‌شدیم، به روی او نگاه می‌کردیم. بار خدایا برکات زمین را از آنها دریغ دار و جدایی میان آنها افکن و آنها را پاره پاره و متفرق کن. روش آنها را ناستوده کن و والیان را هرگز از آنها راضی مدار، زیرا آنها ما را دعوت کردند تا یاری کنند، سپس بر ما شوریدند و با ما جنگیدند.(1)

____________

1- الهوف، سید ابن طاوس، ص 100