kayhan.ir

کد خبر: ۲۹۰۹۹۰
تاریخ انتشار : ۱۰ تير ۱۴۰۳ - ۲۲:۱۵
وال استریت ژورنال:

 قدرت فزاینده ایران نشانه شکست غرب است

 
 
 
 روزنامه وال استریت ژورنال در گزارشی اذعان کرد: پیروز انتخابات ریاست جمهوری ایران، وارث قدرت تاثیرگذاری بی‌سابقه تهران در عرصه بین‌المللی خواهد بود.
 این روزنامه آمریکایی در تحلیلی به بهانه انتخابات ریاست جمهوری ۱۴۰۳ نوشت: ایران، تحت رهبری 
[ آیت‌الله سید] علی خامنه‌ای، دهه‌ها فشار آمریکا را خنثی کرده، با همسویی با چین و روسیه از سال‌ها انزوا خارج شده و از همراهی با غرب چشم‌پوشی کرده است. فروش نفت به چین و همکاری‌های نظامی با روسیه موجب تقویت مالی و دیپلماتیک ایران شده است.
تهران همچنین توانسته به نحو مؤثری از چندین دهه اشتباه‌های واشنگتن در خاورمیانه و نوسانات در سیاست‌گذاری دولت‌های مختلف آمریکا در قبال منطقه بهره‌برداری کند.
در ادامه این گزارش با ادعای اینکه «تهران بیش از هر زمان دیگری از زمان تأسیس جمهوری اسلامی در سال ۱۹۷۹ تهدیدی علیه متحدان و منافع آمریکا در خاورمیانه به شمار می‌رود»، آمده است: جای پای نظامی ایران گسترده‌تر و عمیق‌تر از پیش شده و شبه‌نظامیان حامی ایران تاسیسات نفتی عربستان را با موشک هدف قرار داده و کشتیرانی جهانی را در دریای سرخ فلج کرده‌‌اند. آنها بر عرصه سیاسی عراق، لبنان، یمن و سوریه تسلط داشته و حمله حماس به اسرائیل ویرانگرترین حملات دهه‌های اخیر این گروه‌ها علیه تل‌آویو بوده است. در ماه ‌آوریل نیز ایران برای نخستین بار از خاک خود به اسرائیل حمله نظامی مستقیم انجام داد.
پیامدهای حضور نظامی ایران در منطقه فارغ از آنکه چه کسی در دور دوم انتخابات ایران یا انتخابات نیمه آبان آمریکا برنده شود، همچنان از موضوع‌های مهم خواهد بود.
این روزنامه نزدیک به محافظه‌کاران آمریکا ادامه داد: قدرت فزاینده ایران نشانه شکست غرب است. از زمان ریاست جمهوری جیمی کارتر، یافتن یک راهبرد مؤثر برای مهار ایران، مسیری بی‌نتیجه برای سیاست‌گذاران سیاست خارجی در غرب بوده است. ابزار تحریم‌های غرب دیگر تاثیری در انزوای بین‌المللی تهران نداشته و به گفته تحلیلگران، این کشور با تعمیق روابط خود با روسیه و چین به آن پاسخ داده و در نتیجه دیپلماسی با تهران بیش از پیش پیچیده‌تر شده است.
به گزارش ایرنا، بیش از دو دهه است که سیاست غرب در قبال ایران در نوسان بوده است. سیاست رئیسان جمهوری آمریکا بارها میان دیپلماسی و تعامل از یک‌سو و توسل به زور و به انزوا کشاندن از سوی دیگر در تغییر بوده است. ایران در عین دوری از خطوط قرمزی که می‌‌تواند موجب اقدام نظامی مستقیم آمریکا شود، تبدیل به یک قدرت منطقه‌‌ای شده است.