کتاب «صبح شام» خاطرات شهید دکتر حسین امیرعبداللهیان، در سی‌ و هشتمین نشست نقد و بررسی کتاب پایگاه بزرگسال کتابخانه مرکزی پارک شهر تهران با حضور مهدی رمضانی، دبیرکل نهاد کتابخانه‌های عمومی کشور؛ حجت‌الاسلام میثم امرودی، مشاور وزیر امور خارجه در امور فرهنگی؛ عباس خامه‌یار، منتقد؛ سعید فخرزاده، نماینده گروه مؤلفین کتاب، محسن مؤمنی شریف، رئیس پیشین حوزه هنری و جمعی از علاقه‌مندان کتاب و کتابخوانی در سالن جلسات کتابخانه نقد و بررسی شد.

سعید فخرزاده، نماینده گروه مؤلفین کتاب «صبح شام» در این نشست گفت: حوادث سوریه در هشت جلسه توسط شهید امیرعبداللهیان بیان شد و در نهایت ۱۳ جلسه مصاحبه برگزار و پیاده‌سازی شد. پس از اتمام جلسات، از سوی دوستان وزارت خارجه ممیزی روی محتوا انجام و نیمی از مطالب حذف شد. در نتیجه ما مطالب را در اختیار آقای محمدمحسن مصحفی قرار دادیم، که یکی از خبرنگاران قدیمی است و دکترای علوم سیاسی دارد، و ایشان مطالب را برای تدوین نهائی تنظیم کرد.

وی از چاپ هفتم کتاب «صبح شام» خبر داد و افزود: در یک برهه‌ای به دلیل اتفاقات رخ داده در منطقه قرار بود حکومت سوریه را ساقط کرده و ایران را از داشتن پایگاهی در این کشور محروم کند. آنها می‌خواستند در گام‌های بعدی لبنان و عراق را هم بگیرند. اسرائیل همه کشورها را راضی کرده بود، حتی روسیه، اما ایران ایستاد و اجازه این تحولات را نداد. البته برداشتم این است که اینها می‌خواستند مسئله برجام را برای انحراف افکار عمومی پیش بیاورند چون ما در تاریخ مذاکراتی با این همه شخصیت اروپایی نداشتیم. آن قدر جلسات سنگین بود که همه ذهن‌ها درگیر این موضوع بود. امیرعبداللهیان بیان می‌کرد که به همین دلیل به تنهائی روی سوریه متمرکز شدم. اما با نقش حاج قاسم و دیپلماسی امیرعبداللهیان با شکست داعش، توطئه در منطقه خنثی شد و باز پیروزی نصیب فرزندان خدا شد.

حجت‌الاسلام امرودی مشاور وزیر امور خارجه در امور فرهنگی نیز در این نشست گفت: روشنفکری در جهان امروز در دفاع از مقاومت سخن می‌گوید آن وقت برخی رونشفکران در کشور ما از رژیم صهیونیستی دفاع می‌کنند.

عباس خامه‌یار به عنوان منتقد اثر در این نشست کتاب «صبح شام» را یک سند گویا و قابل اعتماد در تاریخ شفاهی جنگ پرتنش سوریه دانست و تأکید کرد: امیرعبداللهیان در این کتاب بر رعایت مسائل اخلاقی در این نوشتار تأکید کرد و ادب، صداقت، راستگویی، دلسوزی و امانتداری در این کتاب تجلی یافته است. همچنین ایشان مصادره نقش دیگران نکرده و در همه جای کتاب از همکارانش نام می‌برد.