نوسانات نرخ بیکاری در اقتصاد ایران بعد از پیروزی انقلاب اسلامی همواره بیشتر از ۹ درصد بوده اما در دولت سیزدهم به هفت و شش دهم درصد رسید که پایین‌ترین حد در 45 سال اخیر است.

به گزارش خبرگزاری دانشجو، اهمیت نرخ بیکاری برای هر دولتی از این جهت است که یک قسمت از تاثیر آن، بر رشد اقتصادی کشور نمایش داده می‌شود. هرچه نیروی متخصص به کار گرفته شود و برای افزایش اشتغال آن‌ها تلاش بیشتری صورت بگیرد ثمره آن در نهایت در رشد تولید و چرخش اقتصاد کشور مشخص می‌شود.

نوسانات اقتصاد ایران در بین سال‌های ۱۳۵۷ تا ۱۳۹۲ نشان می‌دهد نرخ بیکاری کشور بعد از پیروزی انقلاب اسلامی همواره بیشتر از ۹ درصد بوده و در نهایت به ۱۲ درصد در سال ۱۳۹۵ رسید اما این نرخ در سال گذشته به کمتر از هشت درصد رسید که کمترین میزان در چهار دهه اخیر است. نرخ بیکاری در سال ۱۴۰۲ رقم هفت و شش دهم درصد اعلام شد و بر اساس گزارش‌ها خالص شغل ایجاد شده توسط دولت در سال گذشته ۷۷۵ هزار نفر بود.

ثبت این رکورد در دولت سیزدهم هنگامی محل تعجب نیست که مشخص می‌شود در طی دو سال و نیم کشورداری این دولت، 8770 کارخانه احیا شد و چندین نیروگاه تولید برق تکمیل و شروع به کار کرد.

باتوجه به روند نزولی نرخ بیکاری در سه سال اخیر و دقت به این موضوع که پس از چند دهه، کمترین میزان نرخ بیکاری به ثبت رسیده، لازم است که دولت چهاردهم در راستای ادامه این رویه اهتمام ویژه‌ای داشته باشد؛ زیرا از یک طرف افزایش نرخ بیکاری قدرت خرید مردم را کم کرده، کسب و کار‌ها را کوچک می‌کند و هزینه‌های دولت را افزایش می‌دهد. از طرف دیگر، نرخ بیکاری پایین این موضوع را از جامعه منعکس می‌کند که قدرت خرید بسیاری از شهروندان تقویت شده و می‌توانند مقدار بیشتری از نیاز‌های خود را مرتفع کنند.

  اقدامات دولت رئیسی برای کاهش بیکاری

گفتنی است، دولت سیزدهم بدون برجام و FATF صادرات نفتی و غیرنفتی و وصول درآمدهای آن را چند برابر کرد که یکی از دلائل ایجاد رونق اقتصادی و کاهش بیکاری است. همچنین خروج اقتصاد داخلی از رخوت دهه 90، با همت شهید رئیسی و دولت او، منجر به رشد اقتصادی پایدار شده که دلیل دیگر کاهش بیکاری است. ضمن اینکه احیای 8770 واحد تولیدی، افزایش کار و فعالیت در برخی بخش‌های کشاورزی و دام و طیور، اقدام به ساخت دو میلیون و 630 هزار واحد نهضت ملی مسکن تاکنون و رونق کار شرکت‌های دانش‌بنیان که مهم‌ترین پیشران اقتصاد است از مهم‌ترین دلائل کاهش بیکاری است.

در ابتدای دولت سیزدهم بیش از 50 هزار واحد اقتصادی تعطیل و نیمه تعطیل در کشور وجود داشت و همین مسئله ضرورت احیای واحدهای صنعتی راکد را بیش از پیش نشان می‌داد. دولت سیزدهم وعده داد که برای حل مشکلات واحد‌های صنعتی از هیچ فعالیتی دریغ نمی‌کند. در این راستا نهضت احیای‌ واحدهای اقتصادی راه‌اندازی شد.