على‌(ع) در فرمانى كه به مالك اشتر نوشته است مى‏گويد: 

مالك! به مردم آزادى بده،به مردم حق انتقاد و اعتراض بده،به مردم امنيت بده كه من غير مرّةٍ- يعنى مكرر- از پيغمبر اين جمله را شنيدم (يعنى از جمله كلماتى كه پيغمبر آن را مكرر مى‌‏گفت اين جمله بود): لَنْ تُقَدَّسَ امَّةٌ حَتّى يُؤْخَذَ لِلضَّعيفِ فيها حَقُّهُ مِنَ الْقَوِىِّ غَيْرَ مُتَعْتِعٍ(نهج‌البلاغه‌، نامه 53) هرگز امتى،ملتى،گروهى، جمعيتى به مقام قداست- يعنى به مقامى كه بشود آن ملت را تقديس و تمجيد كرد، به مقام افتخار- نخواهد رسيد مگر اينكه در آن ملت كار به آنجا برسد كه ضعيف در مقابل قوى بايستد و بدون آن‌كه تعتعه (لكنتى) به زبانش بيفتد حق خودش را از قوى مطالبه كند.

 اين جمله، هم در نهج‌البلاغه‏ است و هم در اصول كافى‏. نهج‌البلاغه‏ از نظر صحت مضمونى معتبرترين كتابهاى ماست و اصول كافى‏ از نظر صحت سندى. پس اين جمله، هم از نظر صحت مضمونى و هم از نظر صحت سندى از صحيح‌ترين جمله ‏هايى است كه از پيغمبر اكرم رسيده است.

مجموعه آثار استاد شهيد مطهرى (نجات و آزادى بشر(پانزده گفتار))، 

ج‏25، صص: 179- 178- با تلخیص و ویرایش