پرنیان دعـــا
پر از پرنیان دعاست دستهایت
وشوق پریدن به بالاست دستهایت
قنوت شکفتن و اوج سعادت
و بال رسیدن تا سماست دستهایت
چه گفتی صمیمی تو در آن نیایش
مگر مقصدش تا کجاست دستهایت
چه رازیست در این سکوت و نیایش
عجب! بهر حق آشناست دستهایت
پر از بارش مهربانیت چشمت
خریدار آنها گمانم خداست دستهایت
خداهم در آن غربت صبحگاهی
طرفدار جنس شماست دستهایت
و کالای جان را در آنها نهادی
که بال رسیدن به بالاست دستهایت
ابوالقاسم محمدزاده