مسلما این به عنوان یکی از افتخارات آیت‌الله رئیسی ثبت خواهد شد که صهیونیست‌های آدمکشی که تاکنون خون بیش از 35 هزار زن و کودک و پیر و جوان اهالی غزه را به زمین ریخته‌اند با شنیدن خبر شهادتش شادی می‌کنند. مجری شبکه 14 تلویزیون رژیم صهیونیستی در برنامه خود ضمن ابراز خوشحالی از سانحه‌ای که برای رئیس‌جمهور ایران رخ داده است اقدام به پخش شیرینی در برنامه خود کرد.

اما همین مجری وقتی با خوشحالی نظر کارشناسان برنامه خود را درباره این اتفاق پرسید، با پاسخ ناامید‌کننده‌ای مواجه شد: «شخص دیگری را می‌آورند تا جایگزین او شود و باز مثل قبل می‌شود.» این کارشناس صهیونیستی با اعتراف به اینکه تغییراتی اینچنین تأثیری بر عملکرد جمهوری اسلامی ایران ندارد، بهترین راه مقابله با ایران را سرمایه‌گذاری بر روی جریان‌های مخالف داخل ایران عنوان کرد و گفت: «باید یک جوری آنجا سر و صدایی برپا کرد و شروع به براندازی حکومت کرد... [باید] نظام عوض بشود تا خطری برای اسرائیل وجود نداشته باشد.»

کارشناسان تلویزیون رژیم صهیونیستی در حالی از رؤیای خود برای ایجاد آشوب، هرج و مرج و در نهایت براندازی جمهوری اسلامی ایران حرف می‌زنند که این روزها شدیدترین اختلافات و اعتراضات داخل اراضی اشغالی و میان اعضای دولت جعلی اسرائیل جریان دارد. روز یکشنبه آویگدور لیبرمن، رئیس حزب «اسرائیل خانه ما» طی مصاحبه‌ای تلویزیونی از جنگ شدید و رو به افزایش در داخل کابینه اسرائیل گفت: «در جبهه جنوب شاهد رکود و هرج و مرج هستیم و در جبهه شمال شاهد تسلیم و تحقیر هستیم. تنها جنگی که رو به پیشرفت است داخل کابینه دولت است.» همان روز بنی‌گانتز یک عضو کابینه جنگ رژیم صهیونیستی با به چالش کشیدن عملکرد نتانیاهو برای او ضرب‌الاجل تعیین کرده بود و گالانت هم‌حزبی نتانیاهو نیز شروع به انتقاد از او کرده بود.

با این حال به نظر می‌رسد صهیونیست‌ها براندازی رژیم صهیونیستی بسیار بیشتر از رؤیای خیالی آنها درباره تغییر حکومت ایران به واقعیت نزدیک باشد.

 

 

 

ریچارد دالتون سفیر اسبق انگلیس در ایران در یک گفت‌وگوی اینترنتی به تمجید از رئیس‌جمهور شهید ایران، آیت‌الله رئیسی پرداخت و عملکرد امیدآفرین رئیس‌جمهور در برخورد با مشکلات اقتصادی را ستود. آقای دالتون در برنامه اینترنتی LBC گفت: «او یکی از اعضای برجسته قوه قضائیه ایران بود که حداقل از سال 1980 در مناصب عالی فعالیت داشت. اگرچه اقتصاد ایران با توجه به فشار تحریم‌های آمریکا و سایر کشورها به چالش کشیده شده بود؛ [اما] او ناامید نشد.» دالتون سپس به ثبات نظام سیاسی ایران اشاره و تحلیل کرد اتفاقاتی مانند درگذشت[شهادت] رئیس‌جمهور تأثیری در عملکرد جمهوری اسلامی ایران نخواهد گذاشت: «در حال حاضر همه چیز از لحاظ امنیتی در داخل ایران آرام است. ایران نخبگانی قدرتمند دارد. در دولت مقاماتی وجود دارند که هر کدام در مدیریت، افراد برجسته‌ای هستند.»

همچنین شبکه تلویزیونی دولتی انگلستان(BBC) نیز در یکی از برنامه‌های خبری خود که به سانحه بالگرد رئیس‌جمهور ایران اختصاص داشت، بخشی از عملکرد وزیر خارجه شهید ایران، حسین امیرعبداللهیان را بررسی کرد. کارشناس این شبکه آقای امیرعبداللهیان را از جمله افرادی دانست که ارتباط نزدیکی با گروه‌های مقاومت منطقه داشته است و درباره میراث وزارت خارجه او گفت: «آقای امیرعبداللهیان یکی از معدود وزرای خارجه ایران است که در سطح منطقه‌ای تأثیر داشت؛ میراثی که وی برجای خواهد گذاشت تأثیرگذاری بر سیاست‌های امنیتی و نظامی ایران بر خاورمیانه است.»

 

 

 

نشریه آمریکایی فارن‌ افرز تاکید کرد اسرائیل ۷ ماه پس از هفتم اکتبر، هنوز یک راهبرد معقول ندارد.

فارن افرز نوشت:  شش ماه پس از کشتار 7 اکتبر حماس، به نظر می‌رسد که اسرائیل در این باریکه گیر کرده باشد. جنگ غزه ضربات شدیدی بر حماس وارد کرده ‌اما هزینه این موفقیت بسیار بالاست؛ هم با توجه به تلفات فلسطینی‌ها و هم برای وجهه بین‌المللی اسرائیل. ارتش اسرائیل هنوز از هدف اعلام شده برای نابودی حماس دور است و به نظر می‌رسد در یک کارزار نظامی گیر افتاده است.

پس از 7 اکتبر، بنیامین نتانیاهو، عهد بست که حماس را با کشتن رهبرانش، شکست دادن نیروهای نظامیش و ویران کردن زیرساخت‌هایش «نابود کند». با این حال و به رغم این دستاوردها، هنوز هم کارزار نظامی اسرائیل با چالش روبه روست. حماس هنوز هم هزاران نیروی رزمنده در اختیار دارد. اعضایش اکنون در گروه‌های کوچک‌تر می‌جنگند، گروه‌های ده دوازده نفره‌اش به نیروهای اسرائیل حمله می‌کنند و سپس در میان ویرانه‌ها پنهان می‌شوند، وارد تونل‌های باقی‌مانده می‌شوند یا در جمعیت شهری پناه می‌گیرند.

شاید بزرگ‌ترین ناکامی اسرائیل مربوط به اسیرانش باشد. آزادی 112 گروگان و نجات چندین نفر دیگری که شمارشان سرجمع به 130 نفر می‌رسد. حماس ادعا می‌کند که عملیات نظامی اسرائیل بیش از 70 نفر از اسیران را کشته است. همان تونل‌هایی که نیروها و رهبران حماس را مخفی می‌کند، اسیران اسرائیلی را هم پنهان می‌کند و بسیار دشوار است که در حملاتی به آن گستردگی به غزه، آسیبی به گروگان‌ها وارد نشود. 

پیروزی‌های تاکتیکی اسرائیل با هزینه انسانی عظیمی همراه بوده است. بیش از 32 هزار فلسطینی در غزه کشته شده‌اند که بسیاری از آنها کودک بودند. بیش از 1.7 میلیون نفر از جمعیت باریکه غزه بیجا شده‌اند و بخش بزرگی از جمعیت آن در معرض قحطی و بیماری‌ قرار دارند. علاوه‌بر کشتار مستقیم خود جنگ، اسرائیل رویه‌های بسیار آزاردهنده‌ای را در برابر انتقال کمک به غزه در پیش گرفته است، در نتیجه، وجهه بین‌المللی اسرائیل آسیب می‌بیند.

حمایت آمریکا، مهم‌ترین متحد اسرائیل هم کاهش یافته است. در جامعه آمریکا در مجموع، نگاه مثبت به اسرائیل در طول سال گذشته از 68 درصد به 58 درصد کاهش یافته است. این کاهش در میان آمریکاییان جوان، بیشتر هم هست و محبوبیت اسرائیل از 64 درصد به 38 درصد سقوط کرده یعنی یک افت شگرف 26 درصدی. جنگ غزه ممکن است زمینه را برای یک تغییر نسلی در سیاست خارجی ایالات متحده فراهم کند.

بعضی از دشواری‌هایی که اسرائیل در غزه با آنها روبه‌رو است،‌گریزناپذیر بودند. با این حال، فرصت‌هایی هم از دست رفت. اسرائیل می‌توانست اجازه دهد که کمک‌های بیشتری به غزه جریان یابد تا بخشی از هزینه‌های انسانی را کاهش دهد و انتقادات بین‌المللی را که می‌گفت اسرائیل غیرنظامیان را تنبیه می‌کند، خاموش کند. می‌توانست یک آتش‌بس را (فراتر از آن 7 روز در نوامبر) به عنوان بخشی از یک تبادل اسیران، بپذیرد و احتمالاً نه تنها بیشتر زندانیان را آزاد کند بلکه به کشور در بازگشت حمایت بین‌المللی کمک کند. همچنین می‌توانست عملیات نظامی خود را در غزه دقیق‌تر و محدود‌تر نگه دارد و تلفات غیرنظامیان را کاهش دهد. 

حماس از یک تیم با پشتوانه رهبری و فرماندهی برخوردار است که می‌تواند به آنها برای جایگزینی نفرات از دست رفته‌اش تکیه کند. از این گذشته، ریشه‌کن کردن دائمی حماس نیازمند وجود یک دولت متفاوت در غزه است، دولتی که بتواند سال‌ها حکومت کند و در این فرآیند، جایگزین نقش حماس در قانونگذاری، برقراری نظم، خدمات اجتماعی و سایر موارد ضروری شود. عدم توانایی در برپایی چنین دولتی به معنای آن است که با عقب‌نشینی اسرائیل، حتی چند هزار نیروی رزمنده حماس می‌توانند به راحتی کنترل این گروه را دوباره برقرار کنند، به ویژه با توجه به اعتباری که این سازمان در تازه‌ترین نبرد خود با اسرائیل کسب کرده است.

 

 

 

روزنامه نیویورک‌تایمز در گزارشی خاطرنشان کرد: ایران در حال نمایش اقتدار در منطقه است و محور مقاومت، بیش از ۲۰ گروه را شامل می‌شود.

نیویورک تایمز می‌نویسد: ایران در منطقه خاورمیانه یک استثنا محسوب می‌شود؛ ایران شیعه و فارسی‌زبان در منطقه‌‌‌‌ای قرار گرفته با اکثریت سنی و زبان عربی. ایران مورد تحریم‌‌‌‌های غرب است. با این حال، موفق شده است که قدرت نظامی خود را در پهنه وسیعی از خاورمیانه به نمایش بگذارد. متعاقب جنگ در نوار غزه، گروه‌‌‌‌های مسلحی که ایران در ۴۵ سال گذشته پرورش داده، به طور همزمان برای اهداف مشابه یعنی کاهش قدرت اسرائیل و مقابله با نزدیک‌ترین متحد آمریکا بسیج شده‌اند.

جنگ در سایه بین اسرائیل و ایران طی هفته گذشته آشکار شد؛ زمانی که اسرائیل به محوطه سفارت ایران در سوریه حمله کرد و منجر به جان باختن هفت مستشار نظامی ایرانی شد. این اتفاق، نگرانی‌‌‌‌ها درخصوص درگیری گسترده‌‌‌‌تر را دوباره افزایش داد. ایران قول داده است که تلافی کند، اما محاسبات دشوار است. در مجموع، ایران اکنون بیش از ۲۰ گروه را در خاورمیانه به طور مستقیم یا غیرمستقیم با ترکیبی از کمک‌‌‌‌های تسلیحاتی، آموزشی و مالی حمایت می‌‌‌‌کند.

حماس یک متحد نزدیک به شمار می‌‌‌‌رود و  موجب پیوند مستقیم تهران با مبارزات فلسطینی‌‌‌‌ها شده است؛ هدفی که در سراسر جهان عرب طنین‌‌‌‌انداز شده است. در ۷ اکتبر، نیروهای حماس از سمت نوار غزه به اسرائیل حمله کردند و به گفته مقامات اسرائیلی، حدود ۱۲۰۰ نفر بر اثر این حمله کشته و بیش از ۲۰۰ نفر اسیر گرفته شدند. حماس اغلب با یک گروه شبه‌نظامی دیگر تحت حمایت ایران به نام جهاد اسلامی فلسطین همکاری می‌‌‌‌کند. در سال ۲۰۲۱، این دو گروه در یک دوره ۱۱ روزه ۴۰۰۰ موشک به سمت اسرائیل شلیک کردند.

در بیشتر موارد، حماس به سلاح‌‌‌‌های نسبتا پیچیده مجهز است. قبل از جنگ، حماس هزاران موشک میان‌برد و کوتاه‌برد داشت که می‌توانستند حداقل ۱۲۵ مایل را طی کنند. برخی از آنها می‌توانند از غزه به شهرهای ایلات و حیفا و همچنین تل‌آویو برسند. این گروه همچنین دارای تعداد زیادی موشک ضد‌تانک قابل حمل و پهپاد‌هایی است که در ماه‌‌‌‌های اخیرعلیه نظامیان اسرائیلی استفاده کرده است.

حزب‌‌‌‌الله لبنان هم بزرگ‌ترین، قدیمی‌‌‌‌ترین و آموزش‌دیده‌‌‌‌ترین گروه تحت حمایت ایران در خاورمیانه محسوب می‌شود. حزب‌الله یک سازمان شیعی است که به قدرت سیاسی و نظامی غالب در لبنان تبدیل شده است. این گروه، دشمن دیرینه اسرائیل، پس از آغاز جنگ غزه در ۷ اکتبر، شروع به افزایش فشار بر مرزهای اسرائیل کرد و حملاتی را در سراسر مرز انجام داد. طولانی‌‌‌‌ترین درگیری بین حزب‌‌‌‌الله و اسرائیل در سال ۲۰۰۶ بود. این نبرد روشن کرد که نیروهای حزب‌‌‌‌الله چقدر قدرتمند شده‌‌‌‌اند توانایی تولید سلاح، حزب‌الله را به یکی از شبه‌نظامیان مجهز در خاورمیانه تبدیل کرده است. کارشناسان استراتژی نظامی ایران می‌‌‌‌گویند که تهران، نیروهای حزب‌الله لبنان را به عنوان خط اول دفاعی خود در صورت حمله اسرائیل به ایران می‌‌‌‌دانند. برآوردهای کارشناسان تسلیحاتی نشان می‌‌‌‌دهد زرادخانه حزب‌الله، در حدود ۱۳۵۰۰۰ تا ۱۵۰۰۰۰ راکت و موشک را شامل می‌شود. دیگران تخمین می‌‌‌‌زنند که حتی بیش از این است. این موشک‌‌‌‌ها با بردی تا ۲۰۰مایل یا بیشتر، به نیروهای حزب‌‌‌‌الله این امکان را می‌‌‌‌دهد تا به اهدافی در عمق اسرائیل شلیک کنند. تحلیلگران تخمین می‌‌‌‌زنند که در میان این تسلیحات، بین ۱۰۰ تا ۴۰۰ موشک به تازگی مجهز شده با سیستم‌‌‌‌های هدایت دقیق وجود دارد که می‌توانند برنامه‌ریزی شوند تا در فاصله چند متری اهداف خود فرود آیند. تحلیلگران نظامی، نیروی رزمی حزب‌‌‌‌الله را منضبط‌‌‌‌تر، آموزش‌دیده‌‌‌‌تر و سازماندهی‌شده‌‌‌‌تر از اکثر ارتش‌‌‌‌های خاورمیانه ارزیابی می‌‌‌‌کنند. ارتش حزب‌‌‌‌الله از حدود ۳۰ هزار سرباز و ۲۰هزار نیروی ذخیره تشکیل شده است

گروه سوم، حوثی‌‌‌‌ها هستند. این گروه که اخیرا به شبکه متحدان ایران اضافه شده‌‌‌‌اند، به کشتی‌‌‌‌ها در دریای سرخ و خلیج عدن، یک مسیر اصلی کشتیرانی، حمله می‌‌‌‌کنند. از زمان آغاز جنگ، حوثی‌‌‌‌ها با ابراز همبستگی با فلسطینی‌‌‌‌های غزه، بیش از ۶۰ حمله موشکی و پهپادی علیه کشتی‌‌‌‌های عبوری از دریای سرخ و خلیج عدن انجام داده‌‌‌‌اند. پس از این حملات، حمل‌ونقل از طریق دریای سرخ و کانال سوئز 80 درصد کاهش یافته است. موشک‌‌‌‌های حوثی‌‌‌‌ها بندر ایلات در جنوب اسرائیل را نیز هدف قرار داده‌‌‌‌اند. قبل از جنگ، حوثی‌‌‌‌ها به اهدافی در امارات متحده عربی و عربستان سعودی حمله کرده بودند.

کارشناسان می‌‌‌‌گویند حوثی‌ها حدود ۲۰ هزار جنگجوی آموزش دیده دارد، اما رهبران حوثی در مصاحبه‌‌‌‌ها گفته‌اند که ۲۰۰ هزار جنگجو دارند. آنچه بر اساس حملات اخیر مشخص شد که حوثی‌‌‌‌ها دارای یگان‌‌‌‌های بسیار آموزش‌‌‌‌دیده در عملیات پهپادهای پیشرفته و همچنین موشک‌‌‌‌های بالستیک ضد کشتی هستند. غول‌‌‌‌های کشتیرانی اروپایی، به‌رغم زمان و هزینه اضافی تحویل، بیشتر محموله‌‌‌‌های خود را از اطراف دماغه امید نیک عبور می‌‌‌‌دهند. یمنی‌ها از موشک‌‌‌‌های بالستیک و کروز برای هدف قرار دادن اهدافی در جنوب اسرائیل در فاصله بیش از ۱۰۰۰ مایلی استفاده کرده‌‌‌‌اند.  

ایران همچنین نفوذ گسترده‌‌‌‌ای در کشور همسایه یعنی عراق دارد؛ هم در سیاست و هم در کسب و کار و تجارت. نزدیک به ۲۰ سال، عراق بستری برای رشد روزافزون گروه‌‌‌‌های شبه‌نظامی شیعه بوده است. به طور خاص چهار گروه و جریان در تعدادی از حملات در سال‌‌‌‌های اخیر نقش داشته‌‌‌‌اند که عبارتند از کتائب حزب‌‌‌‌الله، حرکت النجبا، کتائب سیدالشهداء و عصائب اهل الحق. با شعله‌‌‌‌ور شدن جنگ در غزه در ماه اکتبر، دو گروه از این جریانات شبه‌‌‌‌نظامی عراقی، حملاتی را علیه مواضع آمریکا در عراق انجام دادند. برخی از آنها به انجام حملات در سوریه و اسرائیل ادامه داده‌‌‌‌اند. تحلیلگران تخمین می‌‌‌‌زنند که کتائب حزب‌‌‌‌الله بین ۱۰هزار تا ۳۰ هزار جنگنده دارد؛ به گفته فرماندهی مرکزی ایالات متحده، این جریان از پهپادها، راکت‌ها و موشک‌‌‌‌هایی با برد تا حدود ۷۰۰ مایل استفاده می‌‌‌‌کند. همچنین کتائب حزب‌‌‌‌الله دارای انواع پهپادهای تهاجمی از جمله پهپادهایی است که می‌توانند تا ۴۵۰ مایل را طی کنند.